ข่าว

นักข่าวเล่าความประทับใจคำพูด"สุธี"อาสาสมัครในคลิปดัง

เกาะติดข่าวสาร >> คมชัดลึก ออนไลน์
logoline

นักข่าวสาวชาวออสเตรเลียเขียนความประทับใจที่เดินทางมาทำข่าวปฏิบัติการช่วยเหลือทีมหมูป่า ออกจากถ้ำหลวง โดยเฉพาะคำตอบของอาสาสมัคร สุธี สมมาตร ครูสอนปีนหน้าผา

 

                    อลิซ มันฟรีส์ ผู้สื่อข่าวของสถานีโทรทัศน์ ไนน์ นิวส์ ของออสเตรเลีย บอกว่า บางครั้งคุณก็ไม่สามารถหาคำเพื่อกลั่นความรู้สึกหรือช่วงเวลาหนึ่ง  แต่บางที มีคำพูด บทกวี เพลง หรือแม้กระทั่งเนื้อเพลงบรรทัดเดียว ที่พูดแทนทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างสมบูรณ์ ซึ่งเกือบทำให้คิดว่ามันถูกเขียนขึ้นเพื่อโอกาสนี้ ดังเช่น เนื้อเพลงท่อนที่ว่า "Imagine there's no countries .... The world will be as one." (จินตนาการว่าไม่มีประเทศและโลกกลายเป็นหนึ่งเดียว)

 

      

             ถ้อยคำเหล่านี้  ถูกถ่ายทอดโดย "สุธี สมมาตร" สมาชิกทีมอาสาสมัครกู้ภัยที่โล่งใจและดีใจอย่างเหลือล้น เมื่อเขาเลือกเพลง "Imagine" ของจอห์น เลนนอน โดยไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนและแสดงถึงความจริงใจ ตอนที่ให้สัมภาษณ์ถึงความรู้สึกตอนที่เด็กคนสุดท้าย ได้รับการช่วยเหลือออกจากถ้ำหลวงฯ ซึ่งมันฟรีส์ บอกว่า มันทำให้เธอถึงกับขนลุกจนถึงวันนี้ แม้ผ่านมาหลายวันแล้ว แต่ช่วงเวลานั้นมันทำให้เธอรู้สึกหัวใจพองโต และเห็นได้ชัดว่า มันยังคงตราตรึงอยู่ในใจของคนไทยนับล้านๆ คน รวมถึงผู้ที่เฝ้าติดตามทั่วโลก และทำให้สุธี กลายเป็นคนดังชั่วข้ามคืน เพราะหลังกลับไปถึงบ้านที่จังหวัดกระบี่ เขาก็ได้รับเชิญจากผู้ว่าฯ ให้ไปร้องเพลง Imagine ด้วยกัน 

 

 

                    ส่วนเหตุผลที่ว่า เหตุใดการฉลองโดยไม่ได้วางแผนหรือเตรียมตัวมาก่อน ด้วยบทเพลงถึงได้ประทับใจผู้คนทั่วโลก มันฟรีส์กล่าวว่า  เธอคิดว่า เป็นเพราะคำพูดไม่กี่คำ ที่สุธีร์ห่อหุ้มไว้ด้วยบทเพลง เป็นหัวใจสำคัญของเรื่องราวอันน่าทึ่ง ที่ดีที่สุดของมนุษยชาติ

                    ปฏิบัติการกู้ภัยนานาชาติ ที่ยิ่งใหญ่ มีผู้คนร่วมแรงร่วมใจกันมากกว่าหนึ่งพัน ที่ทำงานกันตลอด 24 ชั่วโมง และเป็นศูนย์รวมของผู้เชี่ยวชาญที่ดีที่สุดจากทั่วโลก ในด้านการดำน้ำ, นักผจญภัยถ้ำ, แพทย์, วิศวกร, นักกู้ภัยพิบัติและวางแผน ที่ต่างมาร่วมแบ่งปันความรู้ ความสามารถและความเชี่ยวชาญในปฏิบัติการครั้งนี้ 

                    พวกเขาทำงานเคียงข้างกัน แข่งกับเวลา ฤดูฝนที่ใกล้เข้ามา และระดับน้ำที่เพิ่มขึ้น เพื่อช่วยเด็กชาย 12 คน กับโค้ช ออกมาอย่างปลอดภัยและกลับไปอยู่กับครอบครัว และแม้แต่คนที่ไม่ได้เชี่ยวชาญ ก็ยังอาสามาช่วยทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เช่น ทำอาหารส่งน้ำ รับ-ส่งบริเวณหน้าถ้ำ บริจาคถุงเท้าและเสื้อผ้าให้ทีมกู้ภัยและสื่อ แจกรองเท้า บู้ทยาง ยากันยุง และครีมทากันแดด และที่น่าทึ่งมีบริการนวดให้ด้วย นอกจากนี้ ยังมีอาสาสมัครอีกมากกว่า 3 พัน รวมทั้งเด็กๆ หลายร้อยคน ที่ลงชื่อเพื่อช่วยทำความสะอาด หลังสิ้นสุดปฏิบัติการ 

                     ช่างเป็นตัวอย่างอันน่าทึ่งของผู้คนที่มาร่วมแรงร่วมใจกัน โดยไม่สนใจเรื่องเชื้อชาติ การเมืองและศาสนา เพื่อให้บรรลุภารกิจที่ถูกประกาศไว้ในตอนแรกว่า "เป็นไปไม่ได้" 

                    นี่คือเรื่องของมนุษยธรรมและเป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์และดีที่สุดของบทเพลงในทศวรรตที่ 70 ของจอห์น เลนนอน ในท่อนที่ว่า "จินตนาการว่าไม่มีประเทศ ... และโลกกลายเป็นหนึ่งเดียว" 

 

                   แม้ว่าเรื่องนี้เริ่มจากชุมชมเล็กๆในชนบทของจังหวัดเชียงราย ที่น้อยคนเคยไปเยือนหรือได้ยิน แต่ในเวลารวดเร็ว กลายเป็นเรื่องที่ทั่วโลกทุ่มลงทุนกันอย่างหนัก นับจากวินาทีที่ภาพแรกของเด็กชายถูกค้นพบมีชีวิตอยู่ในถ้ำถูกเผยแพร่ หลังจากอยู่ใต้ดินถึง 9 วันครึ่ง เราก็ไม่สามารถละไปจากสถานการณ์นี้ได้ 


                    เราไม่รู้จักเด็กชาย 12 คนและโค้ชเหล่านั้น แต่เรารู้สึกราวกับว่ารู้จักกัน  พ่อแม่ทั่วออสเตรเลีย ทั่วโลก อาจนั่งวาดภาพหากลูกน้อยของตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นบ้าง การติดอยู่ใต้ดิน ในถ้ำมืดมิด ระดับน้ำสูงขึ้นเรื่อย ๆ ว่ายน้ำไม่เป็น ไม่มีทางออกโดยง่าย 


                    เราเห็นหน้าพวกเขา รอยยิ้มกว้าง พวกเขาดูอ่อนระโหย แต่นิ่งสงบ เราได้แต่สงสัยว่าพวกเขายิ้มได้อย่างไรในสถานการณ์แบบนั้น และเราก็รู้สึกอัศจรรย์ใจในความเข้มแข็งและความกล้าหาญของพวกเขา โดยเฉพาะกับเด็กอายุ 11 – 16 ปี 
                    เราได้อ่านจดหมายที่พวกเขาเขียนถึงพ่อแม่  อย่าลืมวันเกิดผมนะ เตรียมของโปรดไว้ให้ด้วย  ไม่ต้องเป็นห่วง  บางทีจดหมายที่อ่านแล้วใจสลายที่สุดก็คือจากโค้ชวัย 25 ปี  ที่ขอโทษพ่อแม่ของลูกทีม และสัญญาจะปกป้องพวกเขาจนถึงที่สุด 
                    แต่การได้รับรู้ถ้อยคำของพ่อแม่ฐานะยากจนของเด็กเหล่านั้น  เป็นเรื่องกระทบใจเธอที่สุดในการทำข่าวครั้งนี้  “พ่อกับแม่รออยู่ เข้มแข็งไว้ และไม่ต้องกลัว” ตอนที่ต้องอ่านคำเหล่านี้ออกอากาศ มันยากมากที่จะสะกดกลั้นอารมณ์ พวกเขารอ ภาวนาทุกวันทุกนาทีอยู่ที่หน้าถ้ำอย่างที่ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ ช่องทางสื่อสารเดียวกับลูกคือจดหมาย 


                    เราสัมผัสได้ถึงความรู้สึกหมดสิ้นหนทาง อีกด้านก็เข้าใจดีว่าการกู้ภัยในถ้ำมีเดิมพันสูงขนาดไหน มันคือดาบสองคม รู้ว่าอันตรายและเสี่ยงกับการพาเด็กออกจากถ้ำที่ถูกน้ำท่วม แต่การรอเวลาก็ไม่ใช่ทางเลือก ฤดูมรสุมคุกคาม และน้ำท่วมในถ้ำที่เพิ่มสูงขึ้น กระทบที่ปลอดภัยของเด็กในถ้ำคือความจริง  

 


                    จากนั้น นักข่าวหญิงเขียนถึงสุธีร์ ที่ตอบคำถามว่าทำไมเรื่องนี้ถึงจับใจคนทั่วโลก ว่าโลกทุกวันนี้  วุ่นวายสับสน เรื่องแย่ๆเกิดขึ้นมากมาย แต่เรื่องนี้ แสดงให้เห็นว่าคนส่วนใหญ่ในโลก จิตใจดี พวกเขาใส่ใจ ก่อนปิดท้ายด้วยท่อนสุดท้ายของเพลง Imagine “Imagine, all the people, living life in peace” 


                    ทิ้งท้าย มันฟรีส์ ระบุว่า เวลานี้ เริ่มมีการเขียนบทหนังปฏิบัติการกู้ภัยถ้ำหลวงแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะต้องประกอบด้วยเรื่องราวการเอาตัวรอด ความร่วมมือของนานาชาติ และมนุษยธรรม แต่ความจริงคือ เรื่องราวที่ถ้ำหลวง น่าทึ่งเกินกว่าใครจะจิตนาการเป็นพลอตหนังฮอลลีวูดได้ 


                    เราไม่เคยจินตนาการว่าจะมีห้วงเวลายากจะเชื่อแบบนี้ในประวัติศาสตร์ และยากจะจินตนาการได้ว่าเมื่อใดที่เราจะเห็นเรื่องราวแบบนี้ได้อีก 
 

logoline

ข่าวที่น่าสนใจ