สม รังสีกับการเมืองไทย

 นายสม รังสี ผู้เปรียบเสมือนหนามตำใจของนายฮุน เซน นายกรัฐมนตรีมานาน และนายดวงฮัก สัมฤทธิ์ รองประธานสมาคมเพื่อการปกป้องคุ้มครองนักข่าวแห่งกัมพูชา ได้ช่วยกันเล่าปัญหาของสื่อมวลชนในประเทศอย่างที่รู้ๆ กันอยู่ว่าถูกข่มขู่คุกคามทุกรูปแบบ ตั้งแต่การใช้กฎหมายคุมเข้มการนำเสนอข่าว โดยเฉพาะการบังคับใช้กฎหมายหมิ่นประมาทเป็นเครื่องมือในการปิดปากสื่อและฝ่ายค้าน ไปจนถึงลอบสังหารนักข่าวที่เปิดโปงการทุจริตคอรัปชั่นในหมู่วงศ์วานว่านเครือของนายฮุน เซน โดยไม่สามารถจับมือปืนได้แม้แต่รายเดียว หรือการสั่งปิดหนังสือพิมพ์ เป็นต้น แต่โชคดีที่มีสื่อทางเลือกใหม่ๆ เช่น อินเทอร์เน็ต ที่สามารถแพร่ข่าวอย่างรวดเร็วไปตามหัวเมืองไกลๆ ชาวกัมพูชาจึงไม่ถูกปิดหูปิดตาจนมืดสนิท

 ยิ่งกว่านั้น นายฮุน เซนเอง ซึ่งถือตัวว่าสามารถรวบอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดไว้ในมือแต่ผู้เดียว จึงไม่เคยสนใจปัญหาของชาวบ้านว่าจะเดือดร้อนแสนสาหัสมากน้อยเพียงใดจากวิกฤติแฮมเบอร์เกอร์ที่ลุกลามมาถึงประเทศนี้ด้วย เหตุนี้แทนที่จะเร่งออกมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจและการบริโภคในประเทศอย่างที่ไทยและประเทศเพื่อนบ้านเร่งกันทำ เพื่อฉุดรั้งให้เศรษฐกิจฟื้นตัวให้เร็วที่สุด นายฮุน เซน กลับตะแบงทำอะไรที่สวนกระแส อาทิ แทนที่จะลดภาษีกลับเพิ่มภาษีเพื่อหาเงินเข้ากระเป๋า หรือแทนที่จะลดดอกเบี้ยกลับยังคงดอกเบี้ยในอัตราสูง คือร้อยละ 3 ต่อเดือน เป็นต้น

 แต่ถึงแม้จะเชื่อมั่นตัวเองว่าสามารถกดหัวประชาชนด้วยมาตรการสร้าง "ความกลัวจนขี้ขึ้นสมอง" แต่นายฮุน เซนก็ยังไม่วางใจ จึงไม่เคยยินยอมให้ประชาชนจัดชุมนุมทางการเมือง เพราะเกรงว่าจะคุมไม่อยู่และอาจบานปลายจนทำให้ตัวเองถูกอัปเปหิได้ง่ายๆ

 "รับรองได้ว่าฮุน เซน ไม่มีวันทำอย่างนายอภิสิทธิ์ ที่ปล่อยให้มีการชุมนุมประท้วงอยู่บ่อยๆ ถ้าหากนายกรัฐมนตรีไทยสามารถทนกับการชุมนุมประท้วงได้อย่างนั้น ผมไม่คิดว่าเขาจะเป็นผู้นำที่อ่อนแอ ตรงกันข้ามกลับเป็นผู้นำที่เข้มแข็งที่สามารถอดทนได้ถึงขนาดนี้" นายสม รังสี ให้ความเห็นที่บาดลึกกินใจ

 น่าอายไหมล่ะ ที่ต้องให้นักการเมืองกัมพูชามาช่วยปลุกจิตสำนึกเช่นนี้

บุญรัตน์ อภิชาติไตรสรณ์