'สิตางศุ์' เน็ตไอดอล ไม่สน! โดน ฟิลิปปินส์ แบนห้ามเข้าประเทศ

   ทีมบันเทิง คมชัดลึก-หลังจากประเด็นในช่วงสัปดาห์ก่อน กรณีสำนักข่าว ABS-CBN ฟิลิปปินส์ รายงานว่า ผู้ผลิตรายการโชว์ในฟิลิปปินส์ วิลเบิร์ต โทเลนติโน โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัวถึง "สิตางศุ์" บัวทอง เน็ตไอดอลสาวประเภทสองคนดังของไทยว่า เจ้าหน้าที่สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองฟิลิปปินส์ได้อนุมัติคำร้องขอขึ้นบัญชีดำ "สิตางศุ์" ห้ามเดินทางเข้าประเทศ ในฐานะ “บุคคลต่างด้าวซึ่งไม่เป็นที่ต้อนรับ” เมื่อวันที่ 23 พ.ย.ที่ผ่านมา ล่าสุดมีโอกาสเจอ “สิตางศุ์” ในงาน หอแต๋วแตก แหกต่อไม่รอแล้วนะ รอบสื่อมวล ที่พารากอน เลยให้ เธอ ชี้แจงถึงประเด็นดังกล่าว

โดนแบล็คลิสต์ที่ฟิลิปปินส์มันเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น?

   “ฟังแล้วเรื่องมันดูแรงมากโดนแบลคลิสต์จากฟิลิปปินส์ แต่ถ้าคนรู้รายละเอียดจะเป็นเรื่องขี้ปะติ๋วมากเพราะมีบริษัทอีก2บริษัทที่ฟิลิปปินส์เขาบอกว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาเพราะเราไม่ได้เซ็นสัญญากับเขา เหมือนเขายื่นเอกสารปลอมว่าเขาเสียหายอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ถ้าฉันผิดสัญญาจริงเขาฟ้องฉันได้ เพราะว่าฉันไม่ได้เซ็นสัญญาตัวนั้น ฉันโพสต์ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันได้เซ็นสัญญา แล้วเขาก็เอาลูกน้องเขามำเฟซปลอมมาด่าหน้าเฟซฉัน แฟนคลับที่เป็นฟิลิปปินส์เขาก็ไปอธิบายว่าทำให้เสียชื่อประเทศนะ ซึ่งเราไม่สนใจเพราะเรามีประเทศอื่นจองคิวอีกตั้งเยอะ ทางบริษัทนี้เขาก็ยังตามไปป่วนประเทศอื่นที่เขาจะมาจ้างเราอีก ไปป่วนมาเลเซียแต่ไม่มีใครเขาฟังแล้ว ทุกคนจะรอดูว่าจะเล่นไม้ไหนอีก ข่าวที่เขากล้าลงว่าเป็นคำสั่งศาลประเทศเขาทำให้ศาลประเทศเขาขาดความน่าเชื่อถือเลยนะ ไม่มาตรวจสอบเรา แล้วมสแบลคลิสต์เลย เราก็ไม่รู้หรอก ว่าเราไปโดนจริงๆหรือเปล่า แต่ข่าวที่เรากดไปดู แล้วก็มีเฟซบุ๊คปลอมด้วย แต่ก็ยังมีอีก2บริษัทติดต่อฉันมาอีก แต่ฉันไม่กล้าไป ฉันขอไปรับงานที่กัมพูชาก่อน”

มันเกิดปัญหามาจากอะไร?

   “อันนี้มันไม่ใช่ปัญหานะ ถ้าเขาเป็นนักธุรกิจจริง เขาใช้ชื่อเรา หน้าเรา แล้วจะผลิตสินต้าอิมพอร์ตมาขายในไทยไม่ได้ เขาต้องมาขอใบอนุญาตที่ไทย ก็คุยกันตามนี้ว่าฉันจะผลิตของฉันเอง แต่เขาก็ดันมาผลิตดักหน้าฉันก่อน ฉันก็บอกว่าฉันจะช่วยขาย แต่ฉันไม่ปลื้ม เขาจ้างเราไปโชว์ที่ผับ2คืน กลายเป็นโชว์ตัวกลางวัน แล้วทำว่ามีสินค้าเซอร์ไพร้ส์ไอเลิฟยู แล้วฉันจะไปปลื้มเขาไหม เขาไม่ถามเราก่อนว่าเราต้องการไหม เพราะเราจะทำแบรนด์ของเราอยู่ที่เมืองไทย แล้วเขาก็มาล็อคตัวบอกอันนี้ยกให้ยูนะ เอาไป70 เปอร์เซ็นต์ 30เปอร์เซ็นต์ให้คนงาน งานเขาคืองานอีเว้นต์ เขาทำบาร์โชว์ตัว2บาร์เราก็เชื่อตามนั้น พอจะทำสัญญาจริงๆกลับไม่มีเลย กลับกลายว่าเราไปขอบ้าน ขอทำไม บ้านฉันก็มี แต่จะขอเงินจากสำนักงานคุณไงในเมื่อคุณผลิตเป็นหน้าเรา แล้วในไทยถ้าเราผลิตคนจะเชื่อเรามั้ย มาเจอภาษีในไทยฉันก็ตายสิ”

เหมือนหลอกเอารูปเราไปค้ากำไร?

   “ใช่ แล้วทำสัญญาเสร็จฉันต้องไปฟิลิปปินส์เลย แล้วครอบครัวฉันล่ะ แล้วเซ็นสัญญา5ปีไม่มีเงินให้เลย 5ปี ฉันต้องรอรายได้จากการโชว์ตัว ได้70เปอร์เซ็นต์ การโชว์ตัวนี่ก็จองผ่านฉันมาหมดแล้ว ฉันต้องโอนงานโอนเงินไปให้เขา30เปอร์เซ็นต์อีกทำไม นี่เดี๋ยวเราก็จะออกงานต่างประเทศอีกเพื่อให้เขารู้ว่าอย่ามาแทรกในชีวิตกันอย่างนี้สิ แต่งเรื่องเองเออเอง จะมาทำลายฉันไม่ได้หรอกเพราะฟิลิปปินส์ไม่ใช่ตลาดใหญ่ของฉัน”

เราไปตกลงคุยธุรกิจกับเขามานานแค่ไหน?

   “เราไม่เคยคุยเรื่องธุรกิจกับเขา เขาจ้างเราไปโชว์ตัว2คืน พอไปถึงก็มีสินค้าเราเลย เขาเตรียมพร้อมไว้หมดแล้วว่าจะมัดมือชกเรา ซึ่งเราก็ไม่ได้ไปเซ็นเอกสารอะไรเลย เราตั้งใจไปโชว์ตัวคืนละงาน แต่กลายเป็นว่าต้องออกงานกลางวันด้วย ต่อด้วยกลางคืนอีก ฉันแทบตาย เราไปครั้งนั้นก็ได้เงิน จ้าง2แสน ต่อ1.5 แสนก็ไม่เป็นไร ฉันอยากไปดูว่าเป็นยังไง ฉันก็ให้โอกาสตัวเอง แต่พอไปเจอไปเห็นแล้วมันไม่จริง มันเมค ฉันไม่ใช่เด็กๆแล้ว จะ60แล้วฉันไม่มีเวลาให้ใคร5ปีหรอก อีก5ปีฉันจะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ฉันแก่แล้ว”

แสดงว่าข่าวนี้มันก็ไม่มีผลกระทบกับงานของเรา?

    “ไม่มีเลย ไม่มีใครสนเลย เขารู้กันหมด มีแต่คนแฉบริษัทนี้ เรายังทำงานได้ปกติ แต่เขาเดือดร้อนที่ไม่ได้ตัวเราไป นายทุนเขาถอนหุ้น แล้วนายทุนเขายังแชทมาบอกฉัน แล้วเขายังให้บริษัทอื่นติดต่อฉันไปใหม่ด้วย แล้วฉันจะไปทำไม ไปมันก็ยิงฉันทิ้งสิ แล้วฉันจำเป็นต้องไปแย่งทำมาหากินกับเขาด้วยไหม เขาอยากสร้างภาพอะไรก็ช่างเขา เขาต้องทำมาหากินต่อ ฉันเลยไม่ตอบโต้อะไร”

ตอนแรกที่เราทราบข่าวนี้เราตกใจไหม?

   “ไม่ตกใจเลย เพราะเรารู้อยู่แล้วว่าคนนี้มันจะมาไม้ไหน เขาทำเฟซปลอม เอาภาพต่างๆนานามาใช้ ถ้าใครจะไปหลงเชื่อเขาก็ไม่เป็นไรฉันถือว่าระดับความคิดคนมันต่าง”

เราอยากตรวจสอบไหมว่าเราถูกแบล็คลิสต์จริงหรือเปล่า?

   “เราไม่อยากรู้เรื่อง มันไม่ได้สำคัญอะไรกับเรา มันเป็นแค่การจ้างงานงานนึง แล้วเราก็ทำเต็มที่ แล้วมันติดใจฝีมือเรา อยากได้เรา มันก็พยายามหาทุกวิถีทางเพื่อจะเอาเราไปทำงานกับมันให้ได้ มันซื้อไอโฟน10 ให้ฉันให้คนอื่นตั้งแต่ฉันกลับมาถึงไทยเลย ถ้าฉันอยากได้ไอโฟนฉันซื้อเอง”

มันทำให้เราต้องเลือกงานสกรีนงานมากขึ้นไหม?

   “เขาเหมือนหลอกเด็ก ถ้าเป็นเด็กที่ไต่เต้าอยากเป็นดาราฉันจะยอมเซ็นต์สัญญานี้ มันมองคนผิดไป ฉันบั้นปลายชีวิตแล้ว มันเข้าใจคนผิด บั้นปลายชีวิตฉันทำงานเพื่อความบันเทิง เราแก่แล้ว เราได้โอกาสตรงนี้เราก็ลองไปดู ฉันไม่ได้ต้องการอะไร”

ประเทศอื่นก็เข้าใจยังจ้างเราทำงานอยู่?

   “งานเต็มเลยประเทศอื่น ทั้งลาว พม่า ทุกคนรู้หมดว่าคนนี้ประวัติไม่ดี แต่ฉันก็ไม่อยากแฉคน คนไทยด่าฉันฉันยังไม่ด่ากลับเลย ฉันเป็นคนด่าใครไม่เป็น แต่อย่าให้ฉันเจอหน้านะ ฉันจะเตะมันเลย เห็นอย่างนี้ฉันเป็นผู้ชายนะจะบอกให้ เดี๋ยวรออีก5ปีฉันไว้หนวดแล้วมึงจะรู้ว่าฉันเป็นผู้ชาย ไม่ต้องมาบอกว่าไม่สวย เนี่ยถ้าเป็นกะเทยทั้งแท่ง โอ้...อย่าให้พูดว่ะ มันเป็นเกย์สาว อารมณ์ผู้ชายทิ้งแล้วมาโวยวาย มันนอกเรื่องแล้ว ให้คนมาตามด่าฉันเพื่อดิสเครดิตฉันเพราะกลัวว่าฉันจะไปกับบริษัทอื่น เหตุผลเดียวคือไอเลิฟยู เราไม่ได้มาหาความรัก นี่เป็นการติดต่องาน มาพร่ำเพ้อแต่เรื่องไอเลิฟยูอยู่นั่นแหละ จ้างคนไทยโทร.มาด้วยว่าเขารักคุณจริงๆนะ โอ้ย...ตายห่าแล้ว บอกสามีฉันยังนอนอยู่ข้างๆ อย่ามาบ้ากับฉันเรื่องอย่างนี้ ก็บอกไปให้หยุด ฉันไม่ต้องการงานจากฟิลิปปินส์แล้วหยุดเดี๋ยวนี้ หยุดวุ่นวายกับชีวิตฉัน ฉันไม่ไป ตอนนี้ให้ 10 ล้านฉันก็ไม่ไป คิดเองเออเองแล้วมาเอาเรื่องเรา มันเหมือนหนังไทยไป ฉันไม่ใช่นางเอก ฉันไม่ใช่พจมาน สว่างวงศ์ ที่จะมาใส่ร้ายกันเรื่อยๆ ไม่ได้ไว้เปียนะ เหตุผลเดียวเขาบอกว่าไอเลิฟยู บ้าบอ เพ้อเจ้อ มาจ้างคนไทยให้มาบอกว่าพี่ค่ะเขาอาจจะรักพี่จริงๆ บอกน้องค่ะน้องไปบอกเขานะว่าอย่ามายุ่งกับชีวิตพี่ สามีพี่จะไม่ให้พี่ทำงานอยู่แล้ว สามีพี่จะเอาพี่กลับบ้านนอก อย่ามาวุ่นวายกับพี่ สามีฉันเขาเลี้ยงฉันมาเป็น10ปี”