สำนึกผิดในใจ'ไนกี้'อ้อนอยากกลับคืนรังเก่า(คลิป)

         หลังจากเดินทางไปโปรโมทภาพยนตร์ที่ตึกแกรมมี่ ย่านอโศก สำหรับ "ไนกี้" นิธิดล ซึ่งมีข่าวลือให้แซดว่า เจ้าตัวอยากกลับมาเล่นละครกับช่องวันอีกครั้ง หลังผันตัวเองเป็นนักแสดงอิสระ ดังนั้นเมื่อพบกับ "ไนกี้" ในงานแถลงข่าว เปิดโครงการหมู่บ้าน OTOP เพื่อการท่องเที่ยว  OTOP Village 8 เส้นทาง จึงต้องถามไถ่         

         "พอดีว่าผมได้ไปโปรโมทหนังที่ตึก แล้วพี่ๆ ทุกคนเข้ามาเราก็รู้สึก นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ แล้วเราก็คิดถึงนายอยู่แล้ว ว่าพี่บอยพี่ป้อน(นิพนธ์)ให้โอกาสเรา เราได้กลับไปบ้านเรา ทุกคนทักทาย เรารู้สึกตื้นตันนะครับ (ไม่มีละครกับช่องวันนานขนาดไหนแล้ว) น่าจะเกือบปีแล้วนะครับ"

หลายคนมองว่าพอเราเป็นอิสระไม่เปรี้ยง เราอยากจะกลับมาคืนรัง

         "แล้วแต่คนจะมองเลยครับ ผมออกมาทำงานผมทำงานตลอด ทำงาน 7 วันตลอดเลย (ส่วนตัวเราไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองไปไม่รอดแล้ว) ผมมองว่าถ้านายมีเรื่องไหนที่มันตรงคาแร็ตเตอร์เรา ผมก็พร้อมกลับไปรับใช้นาย แต่เมื่อเราออกมามันก็แล้วแต่คนที่มองนะครับ มันเหมือนกับว่าเราได้ออกมาหาประสบการณ์ใหม่ๆ ผมก็จะได้เห็นงานที่ไนกี้ไม่เคยทำ (ถามว่าชิ้นงานดูไม่ค่อยเปรี้ยงเหมือนตอนอยู่ช่องวันไหม) สำหรับผมมันมาเรื่อยๆอยู่แล้วครับ โดยที่ผมไม่ได้เอาตัวเองไปแข่งกับใครว่าเราดังขนาดไหน  ผมมองว่าผมมาเรื่อยๆของผมนะ มันเหมือนกับกราฟนะครับ สำหรับตัวผมและพ่อแม่ที่อยู่ข้างเราตลอด เราจะอยู่อย่่างนี้ืไม่ได้มาแบบหวืบๆ แต่เราค่อยๆไปมากกว่่า ผมรู้สึกว่ามันก็ภูมิใจสำหรับตัวเราเอง ผมไม่ได้เป็นคนหน้าตาดีหรืออะไร ผมเป็นคนตั้งใจกับการทำงานเฉยๆ"

ความเป็นไปได้ที่จะกลับมาร่วมงานกัน 
         "ถ้าผู้ใหญ่เรียกตัวผมก็กลับไปทำให้อย่างเต็มใจอยู่แล้ว แล้วต้องขอบคุณพี่บอย พี่ป้อนและผู้ใหญ่ทุกๆคน ผมบอกกับตัวเองเสมอว่าเราเกิดจากอะไร เกิดจากไหน เราเกิดจากเอ็กแซ็กท์เราเกิดจากช่องวัน เป็นพระเอก หลายๆคนอาจจะเรียกผมว่าลูกหม้อก็จริงนะครับ ผมก็ยอมรับ เพราะผมเกิดจากตรงนั้นจริงๆ นายเป็นคนดี ผมรู้สึกอย่างนั้น"

แล้วเมื่อวานได้ขึ้นไปสวัสดีกับผู้ใหญ่ในช่องไหม

         "ไม่ได้ขึ้นไปนะ ผมไปด้านหลังตึก ทางด้านหลังเพราะว่าไปโปรโมทหนัง (กลับมาทบทวนแล้วคิดว่าตัวเองคิดถูกหรือผิดทีี่ตัดสินใจออกมา) ไม่อยากจะพูดว่าถูกหรือผิดนะครับ มันเป็นช่วงของวุฒิภาวะมากกว่าในตอนนั้น แล้วเราไม่ได้ตัดสินใจคนเดียว มันมีหลายๆอย่่างและหลายๆส่วนที่ตัดสินใจแทนเราด้วย แต่เราอยู่ในขั้นตอนทีี่พูดไม่ออก เราไม่รู้จะพูดอย่างไรจริงๆนะ บางอย่างเราไม่สามารถจะพูดได้ มันเป็นเรื่องของความจุกที่เราพูดไม่ออก เราดันปล่อยให้มัันเลยตามเลย มันเลยลามมาถึงตอนนี้ มันยังคลัี่งข้างในใจยังไม่ได้พูด กะว่าถ้ามีเวลาจะเข้าไปพูด"

ช่วงที่อึดอัดแบบนั้นเรามีเสียน้ำตาออกมาบ้างไหม
         "จะว่าแปลกไหม ผมฝันถึงคุณบอยบ่อยมากไม่รู้แปลกหรือเปล่า(ยิ้ม)อันนี้เรื่องจริงนะครับ ผมอาจจะมีความฝังใจ ผมรับรู้ถึงสิ่งดีๆเสมอ โอกาสดีๆที่เข้ามาเนี่ย ผมได้มาเป็นนักแสดงผมได้งานตลอด ไม่เคยมีวันว่างเลยนะครับ ไม่เคยที่จะเข้ามาแล้วต้องรองาน พี่บอยหรือว่าผู้ใหญ่ในงานเราตลอด เราไม่รู้ เหมือนกันว่ามันออกมาแบบนี้แล้วมันจะถูกหรือผิด มองว่าถ้าวันนึงเรามีโอกาสที่จะแก้ไขได้ก็พร้อมที่จะพูด (มีโอกาสบอกเล่าเรื่องนีี้ให้คุณบอยฟังหรือยัง) ยังเลย ผมไม่มีโอกาสที่จะเล่าให้ใครฟังเลย เหมือนกับว่่าเราเก็บไว้คนเดียว เก็บไว้ตลอด เคยเป็นไหมครับว่าเวลาที่เราจะพูดออกไป เราจะร้องไห้ พูดไม่ออก มันอัดแน่น เรารู้สึกว่าเรารอวันนึงแล้วกัน ที่เราพร้อมแล้วเราจะพูดมันออกไป"

เสียดายเวลาหรือโอกาสบ้างไหม
         "ผมว่าช่วงเวลาต่างๆทำให้เราโตขึ้นนะครับ คือสถานการณ์เวลาในวันนั้นทำให้มีไนกี้ในวันนี้ เสียดายมันก็ย้อนกลับไปไม่ได้อยู่ดี (วันที่เดินออกมาจากช่องวันเราน้อยใจอะไรหรือเปล่า) ไม่มีเลย ผมขอที่ออกมาเพราะต้องทำงานบ้างอย่างเท่านั้นเอง ผมมีฦาระที่ต้องเลี้ยงดูคุณพ่อคุณแม่แค่นั้น เพราะว่ามันมีเหตุปัจจัยบางเหตุที่ทำให้เลยเถิด แล้วเราไม่ได้พูดอะไรตรงนั้นผมเองไม่อยากที่จะโทษใคร (เรียกว่าเป็นการสื่อสารที่เข้าใจผิดกันได้ไหม)ใช่ครับ ผมไม่ได้พูดอะไรเท่าไหร่เลยในวันนั้น เหมือนกับว่าไม่ได้เตรียมพร้อมแล้วมันก็จบลงไปแล้ว โดยที่เราไม่ได้พูดมันเป็นความค้างคาใจโดยที่้เราไม่ได้พูด เราดันเก็บความรู้สึกมาโดยตลอด เราไม่รู้หรอกว่ามันถูกหรือไม่ถูก แต่มันมาถึงขนาดนี้แล้ว"