‘น้ำเซาะทราย’กัดกร่อนอารมณ์ 'กระเป๋าหรู'สู่ของเล่น'น้องหมา'

         เสียง “ชื่นชม” และอารมณ์ของความ “สะใจ” สั่นสะท้านเต็มฟีดข่าวในหน้าโซเชียลมีเดีย จนทวิตเตอร์แฮชแท็ก#น้ำเซาะทราย ติดเทรนด์อันดับ 1 ไปเมื่อคืนวันอาทิตย์ที่  21 พฤษภาคม ที่ผ่านมา ยังไม่นับรวมกระทู้ชื่นชมในเว็บบอร์ดชื่อดัง ถึงความจุด “พีก” ในฉากจบของละครเรื่อง “น้ำเซาะทราย” ค่าย “ดาราวิดีโอ” ด้วยฝีมือการกำกับของ “หลุยส์” สยาม สังวริบุตร ทาง "ช่อง 7" สี 

         “น้องหมา” แทะ  “กระเป๋าชาแนล” กลายเป็นที่พูดถึงมากมายในโลกโซเชียล กับซีนสุดท้ายในบทสรุป จุดจบความรักของ “ภีม” (“หนุ่ม” ศรราม เทพพิทักษ์) กับ “วรรณนรี” (“กบ” สุวนันท์ คงยิ่ง) ยังไม่นับรวมไม้เด็ดในซีนที่วรรณนรี ส่งของขวัญชิ้นสุดท้ายเป็นรูปคู่ของเธอกับภีมไปเยาะเย้ย “พุดกรอง” (“เจี๊ยบ” โสภิตนภา ชุ่มภาณี) ที่ยอมออกไปจากชีวิตครอบครัวของภีมกับ วรรณนรี แต่ทิ้งรอยแตกร้าวอันแสนสาหัสไว้ให้ครอบครัวนี้

 

 

         ละคร “สามี” นอกใจ “ภรรยา” หรือเรียกง่ายๆ ว่าละคร “ผัว” มี “เมียน้อย” จากบทประพันธ์ของ “กฤษณา อโศกสิน” ซึ่งต้องการจะสะท้อนปัญหาครอบครัวโดยไม่ได้เฉพาะเจาะจงว่า “สามี” ผิดเพียงฝ่ายเดียว “ภรรยา” ย่อมมีส่วนผิดด้วย แต่เมื่อครอบครัวเกิด “รอยร้าว”  

         จากความ “ไว้ใจ” ที่ถูกทำลายจนหมดสิ้น ความ “ซื่อสัตย์” ไม่หลงเหลือ และ “ความลับ” ที่ไม่เคยมีในโลก ค่อยๆ แทรกซึมเข้ามาทีละน้อยในความสัมพันธ์ของสามีภรรยา สุดท้าย “ความเห็นแก่ตัว” เอาชนะทุกสิ่งและทำลายทุกอย่าง

 

         บทของ "ภีม" ที่ “หนุ่ม” ศรราม แสดงนำ ได้รับเสียงก่นด่าแทนคำเชยชม ซึ่งน่าดีใจแทนนักแสดงเพราะเสียงด่าเหล่านั้นแสดงให้เห็นว่าหนุ่มมาถูกทางแล้วในการสะท้อนภาพสามีเห็นแก่ตัว โลเล เหมือนหมาหวงก้าง ที่ในโลกโซเชียลมีเดียถล่มด่าหนักมาก

         ส่วนภาพภรรยาผู้อยู่ในกรอบคล้ายจะเป็นผู้หญิงเก่งทุกเรื่อง แต่สอบตกเรื่องปรนนิบัติสามีอย่าง “วรรณนรี” ที่ต้องบอกว่าบทนี้ ทำให้การกลับมารับเล่นละครอีกครั้งหนึ่งของ “กบ” สุวนันท์ ไม่ทำให้ผู้ชมผิดหวังเลยแม้แต่น้อย หลายซีนที่กบแสดงให้คนดูสะเทือนอารมณ์จนน้ำตาซึม สะท้อนภาพของเมียหัวใจสลาย กับการได้เห็นภาพผัวมีเมียน้อยที่เป็นเพื่อนสนิทได้คาตา ยิ่งทวีความเสียใจมากจนเกินจะรับไหว ต้องบอกว่าบทของวรรณนรี กบเอาอยู่ทุกซีนจริงๆ 

 

         ส่วนบทของ “พุดกรอง” ตัวแปลสำคัญในเรื่องที่ “เจี๊ยบ” โสภิตนภา แสดงนำ ตัวบทค่อนข้างมีมิติที่ทำให้คนดูทั้งเกลียดและสงสารอยู่เล็กๆ แต่ความเกลียดเต็มขั้นจะไปตกอยู่ที่ภีมมากกว่า พุดกรองเป็นตัวแทนของผู้หญิงฉลาดที่อยากได้ของคนอื่นสุดท้ายได้รับบทเรียนในชีวิตไปอย่างแสนสาหัส

         การทำให้ละครที่คล้ายว่า “พล็อตเรื่อง” จะดูซ้ำ เชย หรือล้าสมัยในตอนแรก กลับสนุกสนานและเข้มข้นขึ้นมาได้จนจบเรื่อง ต้องบอกว่า “บทละคร” มีความสำคัญมาก และ “ปลายปากกา” ทำออกมาได้ดี แม้จะมีบางคำพูดอาจจะดูขัดหูและไม่ค่อยเข้าปากคนสมัยใหม่ หรือไม่ค่อยได้ใช้กัน เพราะเลือกใช้บทพูดที่คมคาย และต้องตีความซ้ำอีกรอบถึงจะเข้าใจ อาจจะดูยากไปสักหน่อย แต่ไม่ได้ยากเกินความเข้าใจ

 

         “น้ำเซาะทราย” ประสบความสำเร็จได้เพราะ “แก่น” เรื่องไม่เคยล้าสมัย คำว่าเมียสองต้องห้ามเป็นสิ่งที่โบราณว่าไว้ และการที่บอกว่า “ต้องห้าม” คือห้ามมีเมียสองคน เพราะจะปวดหัวจนกบาลแทบแยก เหมือนการใช้ชีวิตคู่ที่ “ไม่ง่าย” แต่การรักษาครอบครัวเอาไว้จนตลอดรอดฝั่งยิ่งยากกว่า 

         ละครเรื่องนี้สะท้อนให้เห็นว่าสิ่งสำคัญที่ทุกความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนควรจะมี โดยเฉพาะหลักในการครองเรือนของทั้ง “สามีภรรยา” คือ ซื่อสัตย์ ไว้ใจ เข้าใจ ไร้ความลับ อดทน และ ไม่เห็นแก่ตัว ถ้าพูดเป็น “ทฤษฎี” คงดูง่าย แต่คนที่ผ่านการใช้ชีวิตครอบครัวมาแล้ว ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ชีวิตคู่ยากเสมอ” 

 

         ทว่าบนความยากมันมี “ความสุข” ที่สร้างได้ เพราะการตกลงปลงใจที่จะอยู่กับใครสักคนไปตลอดชีวิต ทุกอย่างต้อง “หาร 2” ความสุขหาร 2 ความทุกข์ก็หาร 2 ไม่มีใครเป็น “ผู้รับ” เสมอ เช่นเดียวกับการที่ไม่มีใครเป็น “ผู้ให้” ได้ตลอดเวลา และไม่มีใคร “ทน” ได้ทุกสถานการณ์ ทุกอย่างต่างอยู่บนพื้นฐานของความ “เข้าใจ” ปรับตัวและพูดคุย 

         อย่าทำลายสิ่งที่ร่วมกันสร้างมาให้พังทลายลงเหมือนกับที่ “ภีม” และ “พุดกรอง” ทำ เพราะความเห็นแก่ตัว และ “ความรัก” สร้างได้ ย่อม “หมดรัก” ได้ ถ้าเจ็บจนทนไม่ไหว เหมือน “กระเป๋าชาแนล” ที่ภีมตั้งใจซื้อมาง้อ “วรรณนรี” แต่สายเกินไป

 

 

         ทุกอย่าง “มันจบลงแล้ว” เหมือนความรักที่ปราศจากความไว้เนื้อเชื่อใจ ปราศจากความซื่อสัตย์ มีแต่ความหลอกลวง และเห็นแก่ตัว ไร้คุณค่า เหมือนกระเป๋าแบรนด์หรู ห่อหุ้มด้วยเปลิือกนอกราคาแพง แต่เหมาะจะเป็นได้แค่ของเล่นให้ “น้องหมา” ที่เลี้ยงไว้เท่านั้น