ปล่อยภาพโปสเตอร์ออกมาสร้างกระแสได้พักใหญ่ สำหรับ "สยามสแควร์" ภาพยนตร์สยองขวัญเรื่องล่าสุดของ สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชั่นแนล กับเหตุการณ์ไฟดับครั้งใหญ่และเรื่องราวลึกลับในสยามสแควร์ ซึ่ง “เบสท์" ณัฐสิทธิ์ โกฏิมนัสวนิชย์ หนึ่งในนักแสดงนำของเรื่อง ได้ให้สัมภาษณ์ถึงคำถามที่ใครหลายคนสงสัยว่า "สยามสแควร์มีผีมั้ย ?"
@ อยากให้แนะนำคาแรคเตอร์ที่ได้รับในภาพยนตร์เรื่องสยามสแควร์
ในเรื่องผมรับบทเป็นม่อน จริงๆแล้วคาแรคเตอร์ของม่อนจะเป็นคนที่ค่อนข้างจะชอบโวยวาย ขี้โหวกเหวกแล้วก็เหมือนเขาไม่มีอะไระกลั่นกรองผ่านสมอง เขาจะเป็นคนที่คิดอะไรปุ๊บพูดเลย โผงผาง แต่ว่าเป็นคนที่ค่อนข้างจะขี้กลัว มักจะไม่แสดงออก เขาจะแสดงออกด้วยวิธีการตะโกนออกไปก่อน เพื่อให้คนอื่นคิดว่าเขาไม่กลัวอะไรหรอก
@ ก่อนมาเล่นภาพยนตร์เรื่องสยามสแควร์เคยได้ยินว่าสยามสแควร์มีผีมั้ย
ยังไม่เคยเลยนะ คือไม่เคยได้ยินเขาเล่าเรื่องผีอะไรเลย บางทีก็อาจจะมีแหล่ะ แต่ผมไม่เคยใส่ใจเอง หรือว่ามันอาจจะมีแต่คนเขาปิดข่าวรึเปล่าเออแบบว่า มีแหละบางคนเห็น แต่ว่าปิดข่าว เพ้อเจ้อ ไม่น่ามีหรอก ไม่มีๆๆ ไม่เคยได้ยิน มีไม่กี่เรื่องละครับ เรื่องความสดใสร่าเริงและนักเรียนตีกัน
@ สยามสแควร์ ที่เรากำลังจะได้ชมเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับอะไร
พูดได้ว่าเป็นหนังที่เกี่ยวกับวัยรุ่นเลยละ ซึ่งมีตัวละครทั้งหมด10 คน แต่ละคนก็จะมีเรื่องราวเหตุการณ์ต่างๆมากมายโดยทั้ง10คนนี้มาเจอกันที่โรงเรียนกวดวิชาในสยามสแควร์ จนวันหนึ่งมันเกิดเรื่องๆหนึ่งขึ้นครับ ที่ว่ามีเด็กหายไป ซึ่งมันไปเกี่ยวเนื่องกับเรื่องเหตุการณ์ไฟดับครั้งใหญ่ของสยาม ซึ่งบางคนเองอาจจะคิดว่าสยามเป็นที่ที่มีสีสัน เป็นที่ที่ช็อปปิ้ง เป็นที่ที่เราจะมานัดรวมตัว แต่หลังจากที่ฟ้าเริ่มมืด สยามไฟดับไป มันเกิดเหตุการณ์ประหลาดๆเกิดขึ้นมาครับ ซึ่งทำให้กลุ่มของผมกลุ่ม GHOST YOUR DAD ต้องออกไปพิสูจน์ว่าไอ้เรื่องที่มีเด็กหาย มีไฟดับทั้งหมดมันเกี่ยวข้องกันอย่างไร ก็เลยต้องไปพิสูจน์กันครับ ก็เลยจะเกิดเรื่องวุ่นวายกันขึ้น
@ คิดว่าไฮไลท์หรือเสน่ห์ความน่าสนใจของภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ที่ตรงไหนอย่างไร
มันมีหลายฉากมากเลยนะ เป็นหนังที่ค่อนข้างครบรส มีเรื่องของมุกตลกหรือว่าความเฮฮาแทรกอยูบนความน่ากลัว คือหนังเรื่องนี้มันก็ดำเนินไปในเรื่องของความน่ากลัวนั่นแหละ ซึ่งผมว่ามันดูเพลินดี มันก็จะมีจังหวะ ให้เราผ่อนคลายบ้าง ให้เรากลับไปเครียดจังหวะเบรกไปเบรกมา ผมว่ามันลงตัว แต่ที่เป็นไฮไลท์ที่สำคัญมากๆคือภาพยนตร์เรื่องสยามสแควร์มันค่อนข้างที่จะเป็นหนังที่วัยรุ่นมากๆครับ ด้วยองค์ประกอบหลายๆอย่างทั้งหมด ทั้งคนเขียนบทเองด้วย ทั้งพี่ป้อง(ไพรัช คุ้มวัน)ซึ่งก็เป็นผกก.ที่ค่อนข้างจะวัยรุ่น แล้วก็ตัวนักแสดงทั้งหมดก็เป็นวัยรุ่นจริงๆที่ผ่านสยามไม่นาน คือบางคนก็ใช้ชีวิตอยู่ในช่วงที่กำลังเดินสยามอยู่ ก็ยังมีกลิ่นอายของความรู้สึกนั้นอยู่ สถานที่ก็คือเราก็ถ่ายกันในสยามสแควร์ เราก็จะได้เห็นบรรยากาศต่างๆมากมายที่บางทีเรามองข้ามมันไปนะ ผมว่าบางทีผู้ใหญ่ที่เขาดูแล้วเขาก็จะนึกถึงไอ้เหตุการณ์ที่เคยไปอยู่ในสยามสแควร์ นี่แหละที่มันเออมีความเป็นชีวิตเราในช่วงที่เป็นชีวิตวัยรุ่นตอนนั้น มันเปลี่ยนไปจริงแต่บรรยากาศความเป็นเพื่อนมันยังอยู่ตรงนั้นอยู่ นานๆทีจะเห็นคนที่เล่าเรื่องถึงสยามในอีกแง่มุมหนึ่ง มันเลยทำให้หนังเรื่องนี้มันมีความน่าสนใจ มีความระทึกมีความน่าสนใจในกลิ่นอายของความเป็นวัยรุ่นอยู่
@ โดยส่วนตัวแล้วเรากับสยามมีความคุ้นเคยกันมากน้อยขนาดไหนอย่างไร
ก็ต้องบอกว่าคุ้นเคยกันค่อนข้างมากครับ เพราะว่าตอนเด็กผมเรียนอยู่เทพศิรินทร์ ก็จะค่อนข้างที่จะใกล้สยาม ก็จะไปเดินอยู่แถวนั้นบ่อย ไปรวมตัวกับเพื่อนอยู่ตรงนั้น ไปเรียนพิเศษ พูดคุย กินข้าวอยู่ตรงนั้น จนถึงปัจจุบัน ก็ยังไปสยามอยู่ ไปเดินช็อปปิ้งไปเดินเล่นอยู่ครับ ผมเคยมาติวมาเรียนคณิตศาสตร์ที่โรงหนังสยาม ย้อนกลับไปตอนม.2นะครับ นั่นเป็นครั้งเดียวที่ผมได้มาเรียนพิเศษที่สยาม แล้วก็ตัดผมครั้งแรกก็ที่สยามนะครับ หมายถึงว่าตัดในราคาแพงที่สุดนะครับ ซึ่งตอนนั้นแพงที่สุดของผมก็คือ120บาทนะครับ แพงมากตอนม.5 ก็เลยรู้สึกว่านั่นคือความทรงจำที่ประหลาดดีครับ และก็เท่ห์ดีครับ ถ้าตอนที่มาสยามบ่อยๆตอนนั้นก็น่าจะม.ปลาย ก็เพราะว่าเป็นจุดนัดรวมตัวกันกับเพื่อนๆครับ แล้วเราก็จะมาหลังเลิกเรียน แล้วก็หลักๆก็น่าจะมามองผู้หญิงครับ ตอนนั้นครับ แต่เด็กแต่น้อยเลยครับ ตอนเด็กๆก็เป็นคนที่มีความชื่นชอบในตัวผู้หญิงอยู่แล้ว(หัวเราะ)
@ ถ้าให้เปรียบสยามเป็นคน
ก็คงเป็นคนตัวใหญ่ เพราะสยามกว้าง แล้วก็น่าจะเป็นคนที่เพื่อนรักครับ เพราะว่ามีแต่คนที่อยากไปหาเขาคงต้องรักเขาแน่เลยตัวใหญ่อบอุ่น แล้วก็เป็นคนที่เพื่อนไว้ใจครับ เลยมักจะแวะเวียนไปหk
@จริงมั้ยที่ว่า เบสท์ ยอมลดน้ำหนักถึง10กิโลกรัมเพื่อที่จะมารับบท “ม่อน”
คือหนังเรื่องนี้ต้องบอกว่านักแสดงทุกคนตั้งใจอย่างมากตั้งแต่อ่านบทครั้งแรกด้วยกัน แต่ละคนต่างไปทำการบ้านมาดีมาก แล้วผมนี่ได้ชาเลนจ์อย่างหนึ่งในการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้จากพี่ป้องคือ เอาละคาแรคเตอร์เราได้แล้ว แต่คือเราดูน้ำหนักเยอะไป ตอนนั้นน่าจะหนักประมาณ70-71 พี่ป้องบอกให้ลดน้ำหนักเหลือสัก63กิโล นี่คือเป้าหมายภายในเดือนครึ่งจะเปิดกล้อง ผมก็ลดๆมาเรื่อยๆจนเหลือเบาที่สุด59-60 ในเวลาเดือนครึ่งนั่นคือสิ่งที่ยากที่สุดแล้วละในการถ่ายหนังเรื่องนี้ แล้วคือมันมีอันหนึ่งที่พีคมากคือผมไปทำเรื่องลำบากให้กับคอสตูมด้วย เพราะว่าวันฟิตติ้งผมมีน้ำหนักอยู่ประมาณ68-69 คือเริ่มลดแรกๆ แล้วเอวก็อยู่ประมาณ31-32 พอวันถ่ายเอวผมเหลืออยู่ประมาณ28 ก็เลยใส่กางเกงไม่ได้เกือบทุกตัวเลยครับ ถามว่าลดอย่างไร คือคุมอาหารอย่างจริงจังมากๆ เดือนหนึ่งผมไม่กินของทอดเลยทุกชนิด ไม่กินน้ำหวานเลยทุกชนิด กินแต่น้ำเปล่า กินแต่ปลา กินแต่ไก่ แล้วก็กินข้าวก็ต้องเป็นข้าวแบบไรซ์เบอร์รี เดือนครึ่งมันลดแบบเยอะมากครับ สุดท้ายก็ต้องบอกว่ายังมีนักแสดงคนอื่นที่เขาได้รับชาเลนจ์อะไรแบบนี้ ทั้งตัวละครหรือว่าการทำการบ้านที่ผกก.ที่พี่ป้องให้ไป สุดท้ายมันก็ส่งผลให้หนังเรื่องนี้มันน่าจะมีความน่าสนใจมากขึ้น
Q.การทำงานกับผู้กำกับ
คือก่อนหน้านี้ผมก็เคยร่วมงานกับพี่ป้อง เคยเตะบอลกับพี่ป้องอยู่เป็นประจำ แล้วพอมาทำงานก็รู้สึกว่าพี่ป้องมีความตั้งใจกับเรื่องนี้มาก คือพี่ป้องจริงๆเขาอยู่ในวงการภาพยนตร์ค่อนข้างนาน เขาจะมีของเยอะ พอเขาทำเรื่องแรก เขาก็จะอยากที่จะปล่อยสิ่งที่เขากั๊กไว้ ทำให้หนังเรื่องนี้มันค่อนข้างที่จะน่าสนใจ ผมประทับใจตรงที่พี่ป้องเวลากำกับเขาจะมีภาพในหัวชัดเจนมากว่าเขาต้องการอะไรจากซีนนี้ อะไรที่มันขาดไป ผมชื่นชอบผกก.ที่มองเห็นภาพขาดในหนัง เพราะว่ามันจะทำให้ทั้งตัวนักแสดงง่ายต่อการแสดงด้วย และทำให้วิถีของหนังมัน
Q. มีฉากที่ประทับใจ
มีซีนหนึ่งที่เล่นกันหลายเทคมาก ซีนในบ้านของหมูหวาน พี่ป้องเขาก็เหมือนกับว่าเขาคิดออกมาว่าตรงนี้มันจะต้องมีมุกอะไรสักอย่าง แล้วเป็นซีนที่ทุกคนพอเล่นปุ๊บด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้ก็จะหัวเราะแล้วก็เทคตลอดอยู่อย่างนั้น ปลื้มก็จะทนไม่ไหวขำๆๆ แล้วผมก็รู้สึกว่าเออซีนนั้นสนุกที่สุด สนุกมากตอนถ่าย มันเป็นซีนแก๊งโกสต์ยัวร์แดดไปรวมตัวกันแล้วเปิดคลิปดู ว่าไอ้คลิปนี้มันมีอะไรกันแน่ ที่เราไปถ่ายกันมา แล้วก็มันจะมีเรื่องของความน่ากลัวๆๆเข้ามาผสมอยู่ด้วยในระหว่างที่ดูคลิป แล้วในจังหวะนั่นแหละที่พี่ป้องใส่มุกเข้ามานิดๆหน่อย มันก็เลยค่อนข้างที่จะสนุกแล้วก็มีความน่ากลัวปนอยู่ด้วย
@ เปิดโอกาสให้เมาท์ถึงเพื่อนนักแสดงในภาพยนตร์
น้องอุ้ม (อิษยา)ได้มั้ย ผมว่าผมเป็นคนที่นอนหลับแล้วปลุกยากคนหนึ่ง ผมเจออุ้มครับคืออุ้มไม่ได้นอนครับ อุ้มตาย อุ้มเหมือนเสียชีวิตไปแล้วปลุกไม่ตื่น คือกองถ่ายเราจะถ่ายถึงเช้าบ่อยมาก แล้วอุ้มจะเป็นคนที่ต้องการพลังงานในการพักผ่อนสูง เวลาเทคหรือไม่มีฉากที่อุ้มจะต้องเล่น อุ้มจะแว่บมาหลับปากห้อย จนไปถามว่าอุ้มทำไมตื่นยาก นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกองนอกจากอุ้มแล้วคือจริงๆผมกับเอิร์ธ (อติคุณ)สนิทกันอยู่แล้ว ก็จะคอยเมาท์คนอื่นอยู่เป็นประจำคนที่โดนผมเมาท์บ่อยๆๆก็คือภีม(ธนบดี)ครับ เวลาเล่นภีมเขาจะมีการดีไซน์คาแรคเตอร์โดยการทำเสียง ภีมจะพูดปกติลื่นไหล แต่พอไปอยู่ในหนังปุ๊บภีมจะ เฮ้ยเมย์ (เบสท์ล้อเสียงแหบของภีม)5555 ซึ่งเออมันก็เป็นการดีไซน์คาแรคเตอร์ที่ดูน่าสนใจดี เขาเรียกว่าสร้างตัวละครนี้ขึ้นมาด้วยการใช้น้ำเสียง เป็นเสียงแบบแหบๆ
@ ท้ายนี้อยากฝากอะไรเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องสยามสแควร์
อยากให้ทุกคนไปดูภาพยนตร์เรื่องนี้กันครับ ผมเชื่อว่าทุกคนต้องบอกถึงความสนุกที่เกิดขึ้นในระหว่างตอนที่พวกเราถ่ายทำกัน และพูดถึงความตั้งใจที่นักแสดงทีมงานทุกคนตั้งใจทำหนังเรื่องนี้ขึ้นมา คือครั้งแรกที่อ่านบท ผมรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้มันมีความน่าสนใจมาก แล้วก็ในตัวของบทมันมีความลื่นไหล คือดูแล้วมันมีความเพลินมาก ถ้าอ่านจากบทนะครับ ก็อยากให้ทุกคนได้ไปรับรู้ถึงความตั้งใจของเราที่เราได้ทำหนังเรื่องนี้ออกมา รับรู้ถึงความสนุก พลังงานที่นักแสดง ผู้กำกับ และทุกคนใส่ลงไปในหนังเรื่องนี้ มันน่าจะส่งถึงคนดูซึ่งไม่ได้บอกว่ามันดีหรือไม่ดี แต่อยากให้คนดูไปตัดสินกันเองหลังจากที่ดูหนังเรื่องนี้ 30มี.ค.นี้ครับ ผมเชื่อว่าพลังงานที่เรามอบให้คนดูมันน่าจะส่งผลไปถึงอยู่แล้วละ ก็คงต้องฝากให้ทุกคนติดตามภาพยนตร์เรื่องสยามสแควร์ด้วยครับ
