Big Little Lies เสียงหลายโทนของเพศหญิง
โดย นันทขว้าง สิรสุนทร
บทสัมภาษณ์สุดท้ายของ แคร์รี ฟิชเชอร์ ผู้รับบทเจ้าหญิงเลอาใน Star Wars ที่ลง last page ของ Rolling Stone Magazine (ก่อนเธอเสียชีวิตไม่ถึง 3 สัปดาห์)
ถ้อยคำหนึ่ง สาวรุ่นใหญ่ที่ผ่านบาดแผลมามากบอกว่า ถึงที่สุด สิ่งหนึ่งที่ยังไม่ถูกแก้ไขจากอุตสาหกรรมบันเทิงในอเมริกาก็คือ The Voice of Women เพราะจะเห็นว่านอกจากค่าตัวที่แสนถูกของนักแสดงเพศหญิงหลายคนแล้ว “บทบาท” ที่ได้รับ “ในหนัง” หลายครั้ง ยังถูกแบ่งแยกย่อย ลงไปอีกหลายระดับ
ช่วงระยะ 15 ปีที่ผ่านมา หัวข้อ “ทำไมผู้หญิงในฮอลลีวู้ด” จึงเป็น “เบี้ยล่าง” ของธุรกิจภาพยนตร์ ถูกจัดเสวนาและ “ป่าวร้อง” อยู่เป็นระยะๆ ตามมหาวิทยาลัยบ้าง ตามเวทีรางวัลบ้าง และตามการให้สัมภาษณ์ในหน้าสิ่งพิมพ์ทั่วไป
แต่เหมือนยังไม่มีหนังซีรีส์เรื่องใดเลย ที่หยิบเอาตัวแทน หรือภาพลักษณ์ของผู้หญิงที่ทำงานให้ฮอลลีวู้ด มาพูดแง่มุมนี้
จนกระทั่ง... การมาถึงของ Big Little Lies
นอกจากหนังทีวีเรื่องนี้จะเป็น 1 ในความบันเทิงที่ต้องดูของสำนักข่าว CNN ของปี 2017 แล้ว ตัวเนื้อหายังมีแง่มุมแหลมคมอยู่มากเกี่ยวกับ “พื้นที่” ของเพศหญิง นักแสดงอย่าง รีส วิทเธอร์สปูน ซึ่งเคยแจ้งเกิดกับหนังกลุ่ม chic lit ที่ออกจะดูล่องลอยในช่วงแรก แต่ในช่วงหลังๆ หลายปีมานี้ งานแสดงของเธอเข้มข้น ข้ามไปอีกฝั่งของเนื้อหา
เธอใช้คำว่า spectrum กับ Big Little Lies เพื่อสะท้อนว่าซีรีส์เรื่องนี้ มีหลายแสง หลายโทน และหลายสีท่ามกลาง voice ที่บอกผ่านออกมา หนังเรื่องนี้ไม่ได้เน้นที่คาแรกเตอร์เท่านั้น แต่จากสถานการณ์ บทสนทนา และเหตุการณ์ นี่คือซีรีส์ของเฟมินิสต์เต็มตัว !
ยิ่งไปกว่านั้น... ถ้าดูแค่นักแสดง จะเห็นว่าทั้ง รีส และ นิโคล คิดแมน ต่างมีเส้นทางที่ตอกย้ำ เน้นย้ำ การเป็นเฟมินิสต์ (ที่ไม่เกลียดผู้ชาย) เพราะกิจกรรมทางสังคมที่ทั้งสองคนเข้าไปยุ่ง ก็เด่นชัดอยู่แล้วว่า พวกเธอปกป้อง ดูแลความรู้สึกของผู้หญิงแค่ไหน
กรณีของ นิโคล จะว่าไป ค่อนข้างเด่นชัดกว่า รีส ด้วยซ้ำ ...
อดีตภรรยาของ ทอม ครูซ ผ่านงานการแสดงหลายเรื่องที่มีบทบาท “เกี่ยวข้อง” กับแง่มุมเพศหญิง อาทิ ในโปสเตอร์หนังเรื่อง The Hours ซึ่งเป็นวรรณกรรมของ เวอร์จิเนีย วูลฟ์ หากยังจำกันได้ คงนึกภาพของ นิโคล ยืน “เบียด” กับนักแสดงอีกสองคนได้ ภาพสีหน้าของ นิโคล ดูเคร่งเครียดและเคร่งขรึม และเมื่อบทบาทหรือตัวละคร เธอคือคนที่ถูก “จองจำขังกรอบ” เอาไว้ในโลกความคิดของเพศผู้เป็นใหญ่
ก่อนจะถึง The Hours อีกเรื่องที่เธอแสดงและหลายคนจดจำได้ก็คือ Eye Wide Shut ที่เล่นกับอดีตสามีเอง คงไม่เล่าเนื้อหาเพราะคงดูกันไปหมดแล้ว แต่จากหนังเซอร์เรื่องนี้ ภาพเฟมินิสต์ของ นิโคล ก็บอกความคิดของเธอ เกี่ยวกับความอึดอัดในเรื่องพื้นที่
เมื่อพูดถึง “พื้นที่” บังเอิญมีหนังอันเดอร์กราวน์เรื่องหนึ่ง ที่ตะโกนเสียงเต็มตัวกับเรื่อง “ เสียงของเพศหญิง” ด้วย นั่นคือ Dogville ซึ่งมีรูปแบบ และสไตล์ ที่น่าสนใจมาก นิโคล มารับบทของ เกรซหญิงสาวที่ต้องหนีและฝ่ากรอบ กรงและอคติของโลกผู้ชาย รวมทั้งคนยุคเก่า เพื่อหาพื้นที่ส่วนตัวในการยืนอยู่ได้ของตัวเอง
การที่หนังเลือกนำเสนอหรือสไตล์ของอะวองการ์ด ทำให้เราเข้าถึงลักษณะอารมณ์ความรู้สึกที่เหวี่ยงผันแปรไปมา โดยมีนัยเชื่อมโยงกับส่วนต่างๆ ของหนังที่เกิดขึ้น จนอาจกล่าวได้ว่า Dogville เป็นหนังที่มีสัมผัสเกี่ยวกับความเป็นเฟมินิสต์ลงตัวมากที่สุดของตัว นิโคล คิดแมน เอง
ซึ่งเธอบอกกับ CNN ว่า เมื่อมาถึง Big Little Lies นี่น่าจะเป็นเสียงสำคัญอีกครั้ง สำหรับการบอกกล่าวในลักษณะ interpretation หรือการตีความ อย่างน้อย message หนึ่งที่คงจะเป็นคำถามก็คือ ทำไมโรงงานฮอลลีวู้ด ที่อุ้มชูอุตสาหกรรมผ่านการทำงานของผู้หญิงมายาวนาน...
เมื่อถึงสถานการณ์จุดเปลี่ยนทีไร เสียงของพวกเธอ แม้จะโก่งคอตะโกนแค่ไหน มันก็เบาทุกที
นี่เรายังไม่ได้พูดถึง #OscarSoWhite เลยนะ
ข่าวที่เกี่ยวข้อง