จอแก้ว เรื่องย่อ เกมพยาบาท

บทประพันธ์     โดย    ระกา นุกูล
บทโทรทัศน์    โดย    ปัญชญา / วาทินีย์ โอฬาร์กร
กำกับการแสดง    โดย    ฉัตรชัย นาคสุริยะ
ผลิตโดย    บริษัท โชคดีมีสุข จำกัด
ดูแลการผลิตโดย    รัฐภูมิ โตคงทรัพย์ / วิบูลย์ อัสนี
อำนวยการผลิตโดย    ดร.องอาจ สิงห์ลำพอง
ออกอากาศทุกวันจันทร์ – อังคาร เวลา 09.00 น. / 19.50 น. 
ทางสถานีโทรทัศน์ช่อง 8 ดิจิตอลทีวี

รายชื่อนักแสดง

รัฐภูมิ  โตคงทรัพย์            รับบท            อัคคี
เอมี่  กลิ่นประทุม            รับบท            ฉัตรชบา
อนุชิต  สพันธุ์พงษ์            รับบท            ฉัตรชนก
กุลมาศ  ลิมปวุฒิวรานนท์          รับบท              จิดาภา
ศิระ  แพทย์รัตน์              รับบท              อดุลย์
จุฬาลักษณ์  จุฬานนท์              รับบท            เกษณีย์
เชื้อชาติ  วงษ์สวัสดิ์ปภา             รับบท             พัฒนะ
ชานนทร์  ทิพกนก            รับบท            ศรุต
ฌอร์ลชัญ วรรณปกาสิต              รับบท            วรรณิศา
พิมพ์รตา กิตติพัฒนาวัฒน์        รับบท            สิรดา
ทูน  หิรัญทรัพย์                รับบท            ฉกาจ
ชนานา  นุตาคม                รับบท            เกสร
รัชนี   ศิริเลิศ                รับบท            อำภา
โอลิเวอร์  บีเวอร์                รับบท            เสี่ยเป้า
จาตุรงค์     โกลิมาศ            รับบท            เข็ม
โชติรส    ชโยวรรณ            รับบท            แม้นมาศ
ด.ช.ชาญคามิน  ชยางกูร            รับบท            ข้าวปุ้น

เรื่องย่อ

    “อัคคี” นักธุรกิจหนุ่มเลือดร้อน เจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ไปปักดูแลโครงการก่อสร้างโรงแรมที่เชียงใหม่ได้เดินทางมาเยี่ยม “วรรณิศา” น้องสาวเพียงคนเดียวของเขาที่กรุงเทพฯ ที่สนามบิน อัคคีบังเอิญมีเรื่องกับ “ฉัตรชบา” ไฮโซสาวนักเรียนนอก ที่เพิ่งเรียนจบปริญญาโทด้านบริหารธุรกิจมาจากอเมริกา เพราะฉัตรชบาเข้าใจผิดคิดว่าอัคคีลวนลามเธอ จึงตบหน้าอัคคีแล้วด่าไปชุดใหญ่ ก่อนที่อัคคีจะถูก รปภ. มาลากตัวออกไป
    เมื่อมาถึงบ้านที่กรุงเทพฯ อัคคีก็บ่นเรื่องฉัตรชบาให้วรรณิศาฟัง และพูดสาปส่งว่าชาตินี้ขออย่าได้เจอกันอีกเลย แต่สุดท้าย อัคคีก็หนีฉัตรชบาไม่พ้น เมื่อวรรณิศพาอัคคีไปพบกับ “ฉัตรชนก” คนรักของเธอ ที่แอบคบหากันมาได้เกือบสองปี แต่ฉัตรชนกพาฉัตรชบาซึ่งเป็นน้องสาวของเขามาด้วย ทำให้อัคคีกับฉัตรชบามีเรื่องกันอีกครั้ง และที่แย่ไปกว่านั้นคือ ฉัตรชนกเป็นคู่แข่งทางธุรกิจคนสำสัญของอัคคี อัคคีโกรธมาก สั่งให้วรรณิศาเลิกคบกับฉัตรชนกทันที 

วรรณิศาเสียใจมาก เพราะนอกจากอัคคีจะไม่อนุญาตให้เธอคบกับฉัตรชนกแล้ว “อำภา” แม่ของฉัตรชนกก็ไม่ยอมรับเธอด้วย เพราะอำภาได้หมายตา “เกษณีย์” ลูกสาวของ “เกสร” เจ้าของร้านเพชรซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของตนเอาไว้ให้ฉัตรชนกแล้ว อำภาพยายามทำทุกทางเพื่อให้ฉัตรชนกแต่งงานกับเกษณีย์ให้ได้ แต่ฉัตรชนกก็ปฏิเสธมาตลอด 
    ทางด้านเกษณีย์กับเกสร ก็พยายามจะจับฉัตรชนกให้ได้ เพราะตอนนี้ธุรกิจค้าขายเพชรของตนกำลังประสบปัญหาขาดทุนย่อยยับ มีหนี้สินมากมาย จึงหวังว่าถ้าเกษณีย์ได้แต่งงานกับฉัตรชนกแล้วจะได้เอาเงินของฉัตรชนกไปใช้หนี้ให้ครอบครัวตัวเอง
    เย็นวันต่อมา อัคคีออกไปคุยงานกับลูกค้า วรรณิศาจึงแอบหนีอัคคีไปงานเลี้ยงต้อนรับฉัตรชบาที่บ้านฉัตรชนก ฉัตรชนกพา วรรณิศาไปสวัสดีอำภากับ “ฉกาจ” พ่อกับแม่ของเขา แต่อำภาเชิดใส่ วรรณิศาทำตัวไม่ถูกเลยแอบไปนั่งหลบมุมอยู่คนเดียว จังหวะนั้นเองเกษณีย์ก็ให้ “พัฒนะ” เพลย์บอยเจ้าของผับที่หมายตาวรรณิศาอยู่ เอายานอนหลับผสมค็อกเทลไปให้วรรณิศดื่ม แล้วให้พัฒนะพาวรรณิศาไปปล้ำ เพื่อจะได้เขี่ยวรรณิศาออกจากชีวิตของฉัตรชนก พัฒนะโอบไหล่วรรณิศาพยายามบังคับป้อนค็อกเทลให้วรรณิศา ฉัตรชบาผ่านมาเห็นก็เข้าใจผิดคิดว่าวรรณิศาเป็นผู้หญิงไม่ดี แอบนอกใจฉัตรชนก

    ในงาน อำภาขึ้นประกาศบนเวทีว่าฉัตรชนกกำลังจะแต่งงานกับเกษณีย์ ฉัตรชนกงงเป็นไก่ตาแตก เพราะไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน ส่วนวรรณิศาเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็เสียใจมาก เพราะคืนก่อนหน้านั้นเธอเพิ่งยอมมีอะไรกับฉัตรชนก และฉัตรชนกก็ให้สัญญากับเธอแล้วว่าจะไม่ทอดทิ้งเธอ วรรณิศาเสียใจมาก วิ่งหนีออกจากงาน ฉัตรชนกจะตามไปอธิบาย แต่แขกผู้ใหญ่ก็เข้ามารุมแสดงความยินดี ฉัตรชนกจึงยังตามวรรณิศาออกไปไม่ได้ มีเพียงพัฒนะเท่านั้นที่แอบตามไปห่างๆ

    วรรณิศาวิ่งออกมากลางซอย ก็เจอเด็กแว้นเข้ามาลวนลาม พัฒนะตามมาช่วยไว้ทัน จากนั้นพัฒนะก็พาวรรณิศาไปที่ผับของตน พัฒนะจะปลุกปล้ำวรรณิศาแต่วรรณิศาหนีออกมาได้ แต่ก็โชคร้าย เจอกับกลุ่มเด็กแว้นกลุ่มเดิมดักรออยู่ เด็กแว้นกลุ่มนั้นจับตัววรรณิศาไปรุมข่มขืนอย่างโหดร้าย
    ทางด้านอัคคี เมื่อกลับมาถึงบ้านแล้วไม่เจอวรรณิศาก็รู้ทันทีว่าวรรณิศาต้องแอบไปงานเลี้ยงที่บ้านฉัตรชนกแน่ๆ อัคคีให้ “อดุลย์” เพื่อนสนิทและเป็นมือขวาของเขาที่อยู่เชียงใหม่เช็คที่อยู่บ้านฉัตรชนกให้อัคคีมาตามวรรณิศที่บ้านฉัตรชนก ฉัตรชบาบอกว่าวรรณิศาหนีกลับไปนานแล้ว แล้วฉัตรชบาก็หลุดปากออกมาว่า ฉัตรชนกก็ตามออกไป หรือว่าทั้งคู่จะพากันไปไหนต่อ อัคคีถามว่าฉัตรชนกจะพาวรรณิศาไปไหน ฉัตรชบาบอกว่าไม่รู้ อัคคีโกรธหาว่าฉัตรชบารู้แต่ไม่ยอมบอก ทั้งคู่เถียงกันยกใหญ่ ทันใดนั้น ตำรวจก็โทรมาบอกอัคคีว่าวรรณิศาถูกข่มขืน ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล
    อัคคีรีบมาดูอาการวรรณิศาที่โรงพยาบาล แต่วรรณิศาช็อคจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก จึงทำให้มีผลกับระบบประสาท มีอาการคุ้มคลั่งสลับกับเศร้าซึม และสื่อสารไม่รู้เรื่อง อัคคีถามวรรณิศาว่าใครเป็นคนทำร้ายวรรณิศา วรรณิศาก็พูดแต่ชื่อของฉัตรชนกซ้ำไปซ้ำมา เพราะในจิตใต้สำนึกของวรรณิศานั้นเสียใจมากที่ฉัตรชนกจะทิ้งตนไปแต่งงานกับเกษณีย์ จึงพูดถึงแต่ชื่อของฉัตรชนกวนเวียนอยู่อย่างนั้น อัคคีคิดว่าฉัตรชนกเป็นคนทำร้ายวรรณิศาก็โกรธแค้นมาก จะไปฆ่าฉัตรชนก แต่ “จิดาภา” คนรักของอัคคีที่ลงมาจากเชียงใหม่ห้ามไว้ จิดาภาบอกให้อัคคีใจเย็น จากนั้นจิดาภาก็พาอัคคีไปหาพัฒนะ เพื่อถามให้รู้เรื่องว่าความจริงมันเป็นยังไงกันแน่ เพราะมีคนเห็นว่าพัฒนะตามวรรณิศาออกจากงานเลี้ยง พัฒนะกลัวความผิดเรื่องที่ตนพาวรรณิศามาปล้ำที่ผับ จึงโกหกไปว่าทุกอย่างเป็นแผนของฉัตรชนก ที่คิดจะเขี่ยวรรณิศาออกจากชีวิต แล้วไปแต่งงานกับเกษณีย์ อัคคีได้ฟังดังนั้นก็ยิ่งปักใจว่าฉัตรชนกเป็นคนทำร้ายวรรณิศาจริงๆ 

    วันต่อมา วรรณิศาคลุ้มคลั่งหนักมาก พอพยาบาลเผลอก็แอบขึ้นไปที่ดาดฟ้าโรงพยาบาลแล้วกระโดดตึกฆ่าตัวตาย ทำให้อัคคียิ่งแค้นฉัตรชนกมากขึ้นไปอีก อัคคีจะไปฆ่าฉัตรชนกแก้แค้นให้วรรณิศา แต่จิดาภาห้ามไว้ เพราะถ้าทำแบบนั้นอัคคีก็จะติดคุก อัคคีจึงเปลี่ยนแผน คิดจะแก้แค้นฉัตรชนกด้วยวิธีอื่น ฉัตรชนกเสียใจมากที่วรรณิศาตาย เกษณีย์คอยมาปลอบใจ และเมื่อสบโอกาสก็วางยาปลุกเซ็กส์ฉัตรชนก ฤทธิ์ยาทำให้ฉัตรชนกห้ามอารมณ์ตัวเองไม่ไหว เผลอล่วงเกินเกษณีย์ไป โดยที่ไม่รู้ว่าเกษณีย์ตั้งกล้องแอบถ่ายไว้ เพื่อเป็นหลักฐานผูกมัดฉัตรชนก ฉัตรชนกเสียใจกับการกระทำของตัวเอง ประกอบกับตอนนี้วรรณิศาก็ตายไปแล้ว ฉัตรชนกจึงยอมแต่งงานกับเกษณีย์ เพื่อรับผิดชอบกับสิ่งที่ตนได้ทำลงไป
    อัคคีรู้ข่าวการแต่งงานของฉัตรชนกกับเกษณีย์ก็เจ็บแค้น ที่ฉัตรชนกยังมีความสุขอยู่ได้ ทั้งที่ วรรณิศาเสียใจอย่างแสนสาหัสจนต้องฆ่าตัวตาย อัคคีอยากให้ฉัตรชนกรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ต้องทนเห็นน้องสาวของตัวเองทุกข์ทรมานใจอย่างที่ตนได้รับบ้าง จึงจับฉัตรชบาไปกักขังไว้ที่เกาะร้าง ซึ่งมี “เข็ม” และ “แม้นมาศ” คนงานของตนคอยดูแลอยู่ อัคคีมัดฉัตรชบาไว้ในบ้านแล้วสั่งแม้นมาศกับ “ข้าวปุ้น” หลานชายวัย 6 ขวบของแม้นมาศให้ดูแลและเฝ้าฉัตรชบาอย่าให้คลาดสายตา เมื่อได้สติฉัตรชบาพบว่าตัวเองถูกล่ามโซ่คิดว่าอัคคีจับมาเรียกค่าไถ่อัคคีบอกว่าไม่ต้องการเงิน แต่ต้องการแก้แค้นแทนวรรณิศา อยากให้ฉัตรชนกรับรู้ถึงรสชาติของการที่ต้องทนเห็นน้องสาวของตัวเองถูกทารุณกรรมอย่างที่ตนได้รับบ้าง ฉัตรชบาด่าทออัคคีอย่างรุนแรง อัคคีหัวเราะสะใจแล้วเดินออกไป ฉัตรชบายิ่งคลั่งโวยวายจนหมดแรงไปเอง แม้นมาศเอาอาหารมาให้ฉัตรชบาโวยวายอาละวาดปัดสำรับข้าวทิ้ง  แม้นมาศหมั่นไส้เลยประชด ด้วยการช่วยโยนสำรับจนกระจายเต็มกระท่อม แล้วบอกว่าไม่ใช่แม่บ้านประเภทที่จะยอมให้กดขี่แต่เป็นประเภทตาต่อตาฟันต่อฟัน แม้นมาศออกไปโดยปล่อยให้อาหารกระจายเต็มกระท่อม ฉัตรชบาอึ้ง อัคคีกลับมาเห็นสภาพกระท่อมก็หัวเราะสะใจสั่งให้ฉัตรชบาเก็บกวาด ฉัตรชบาไม่ยอมแถมขู่ว่าถ้าออกไปได้จับอัคคีเข้าคุก

    ตกดึกฉัตรชบาหิวมากแต่กลัวเสียฟอร์มจึงไม่ยอมขออาหารจากแม้นมาศ  ฉัตรชบาหลับไปด้วยอ่อนเพลียแล้วต้องสะดุ้งตื่นเพราะมดกัน ฉัตรชบาตื่นมาเห็นฝูงมดขึ้นอาหารก็กรีดร้องด้วยความขยะแขยง อัคคีเข้ามาดูด้วยความสะใจเย้ยว่าเตือนแล้วว่าให้เก็บกวาดแต่ฉัตรชบาไม่เชื่อเอง ฉัตรชบาขอไม้กวาดอัคคีเอามาโยนให้ ฉัตรชบารีบกวาดกระท่อมอย่างขยะแขยง อัคคีเอามือถือมาถ่ายคลิปไว้
    อำภาลงประกาศตามหาฉัตรชบาในหนังสือพิมพ์หากใครพาตัวกลับมาได้จะให้เงินรางวัล 5 ล้านบาท พัฒนะที่กำลังเป็นหนี้พนันในบ่อนของ “เสี่ยเป้า” อยากได้เงินก็ออกตามหาฉัตรชบาอย่างบ้าคลั่ง ในขณะเดียวกัน “ภูชิชย์” ชายหนุ่มแสนดี ทายาทนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ ที่หลงรักและตามจีบฉัตรชบามานานก็ช่วยออกตามหาฉัตรชบาอีกทาง ภูชิชย์ให้ “ปราณ” เพื่อนที่เชียงใหม่ช่วยออกตามหาฉัตรชบา แต่ก็ยังไม่มีวี่แววใดๆ 
    เมื่อจับตัวฉัตรชบาได้แล้วอัคคีก็หันมาเล่นงานฉัตรชนกต่อ อัคคีขอร้องให้ จิดาภา ไปทำงานบริษัทฉัตรชนกในตำแหน่งเลขาฯ ของฉัตรชนกเพื่อช่วยสืบความลับทางธุรกิจเพื่อเอาไว้เล่นงานฉัตรชนก จิดาภารู้เต็มอกว่าอัคคีทำเพื่อแก้แค้นแต่ก็ยอมช่วยเพราะรักอัคคีมากนอกจากส่งจิดาภาไปสืบความลับของฉัตรชนกแล้ว อัคคียังส่งอดุลย์มือขวาของเขาไปคอยซื้อที่ดินตัดหน้าบริษัทฉัตรชนกทุกโครงการ ฉัตรชนกที่เครียดเรื่องฉัตรชบากับเกษณีย์เป็นทุนเดิมอยู่แล้วยิ่งเครียดหนักขึ้น อัคคีมาแอบดูฉัตรชนกบ่อยๆ ทุกครั้งที่เห็นฉัตรชนกทุกข์อัคคีมีความสุขมาก

    ฉัตรชบาเข็ดกับความหิวเมื่อแม้นมาศเอาข้าวมาให้จึงไม่กล้าอาละวาดอีก พออัคคีเข้ามาฉัตรชบาก็เปลี่ยนท่าทีจากไม้แข็งมาเป็นไม้อ่อนด้วยการพูดดีๆ ขอให้ปล่อยตัวแต่อัคคีไม่หลงกล ฉัตรชบาโมโหเข้าทุบตีจนอัคคียอมปลดโซ่ออกจากเสา  ฉัตรชบาดีใจคิดว่าอัคคียอมปล่อยแต่เธอเข้าใจผิด อัคคีอุ้มฉัตรชบาไปโยนลงบ่อน้ำบอกว่าเหม็นสาบเลยจับมาอาบน้ำ ฉัตรชบาโกรธมากแต่รู้สึกดีที่ได้ออกมาจากกระท่อม อัคคีให้ข้าวปุ้นเอาเสื้อผ้ามาให้ฉัตรชบา ความไร้เดียงสาของข้าวปุ้นทำให้ฉัตรชบายิ้มได้ ฉัตรชบาหลอกถามข้าวปุ้นจนรู้ว่าเธออยู่กลางป่าลึก พ้นกระท่อมไปอาจจะหลงป่า อาจจะโดนเสือหรือสัตว์ป่าทำร้ายเอาได้ ฉัตรชบาครุ่นคิดหาทางหนี
    ทางด้านฉัตรชนก หลังจากแต่งงานกับเกษณีย์แล้ว ฉัตรชนกก็เอาแต่ทำงานหามรุ่งหามค่ำ เพื่อให้ลืมความเสียใจที่มีต่อการจากไปของวรรณิศา ฉัตรชนกทำงานหนัก จนบางวันก็ไม่กลับบ้าน นอนค้างที่ออฟฟิศ เกษณีย์จึงต้องตามหาที่ออฟฟิศ เป็นจังหวะที่ฉัตรชนกเพลียจากการทำงานหนักและความเครียด ทำให้หน้ามืด จิดาภาเข้ามาดูแลใกล้ชิด เกษณีย์มาเห็นพอดี ก็เข้าใจผิดคิดว่าฉัตรชนกแอบนอกใจตนมากิ๊กกับจิดาภาซึ่งเป็นเลขา เกษณีย์โกรธมากตบหน้าจิดาภา แล้วสั่งห้ามไม่ให้จิดาภามายุ่งกับฉัตรชนกอีก เกษณีย์สั่งให้ฉัตรชนกไล่จิดาภาออก แต่ฉัตรชนกไม่ยอมทำตาม เพราะจิดาภามได้ทำอะไรผิด เกษณีย์เจ็บใจที่ฉัตรชนกปกป้องจิดาภาอย่างออกนอกหน้าขนาดนี้
    อัคคีกลับเข้ามาที่กระท่อม ฉัตรชบาโวยวาย สั่งให้เขาปล่อยตัวเธอ แต่อัคคีไม่ยอมฉัตรชบาตบหน้าอัคคี อัคคีโกรธจัดเลยจูบฉัตรชบาเป็นการแก้แค้น ฉัตรชบาโกรธมากตบซ้ำอัคคีก็จูบซ้ำจนฉัตรชบาไม่กล้าตบ อัคคียังสะใจไม่พอกลั่นแกล้งฉัตรชบาด้วยการเอาตัวไปแขวนห้อยลงมาจากต้นไม้แล้วขู่ว่าถ้ายังไม่เลิกแผลงฤทธิ์จะทิ้งไว้อย่างนี้จนเช้า ฉัตรชบากลัวมากยอมขอโทษอัคคีสะใจมาก ฉัตรชบาทรมานกับสภาพที่เป็นอยู่นี้มากจึงหลอกข้าวปุ้นให้เอาเลื่อยมาให้ค่อยๆ แอบเลื่อยโซ่วันละนิดๆ โดยไม่มีใครรู้ อัคคีส่งคลิปการทรมานฉัตรชบาไปให้ฉัตรชนกดู พร้อมกับส่งข้อความมาบอกว่าไม่ให้แจ้งตำรวจ และไม่ให้เช็คหาเจ้าของเบอร์โทรศัพท์ที่ส่งคลิปนี้มาเด็ดขาด ถ้าไม่เชื่อ จะฆ่าฉัตรชบาทิ้ง ฉัตรชนกไม่กล้าเสี่ยงแจ้งตำรวจเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของฉัตรชบา 

    ฉัตรชนกคิดทบทวนไปมาว่าตนกับฉัตรชบามีศัตรูที่ไหนหรือไม่ แล้วก็สรุปกับตัวเองได้ว่า คนที่โกรธแค้นตนมากก็มีอยู่คนเดียวคืออัคคี เพราะฉะนั้นคนที่จับฉัตรชบาไปทรมานก็น่าจะเป็นอัคคี ฉัตรชนกจึงจ้างนักสืบให้ช่วยตามหาฉัตรชบา โดยแกะรอยจากตัวอัคคี จิดาภารู้เรื่องเข้าก็ไม่สบายใจเพราะเป็นห่วงอัคคี เลยโทรไปถามอดุลย์ว่าอัคคีหายไปไหนกันแน่ อดุลย์บอกว่า อัคคีไปทำงานที่ต่างประเทศตั้งแต่เสร็จงานศพวรรณิศา จิดาภาฟังแล้วก็โล่งใจ คิดว่าคนร้ายคงไม่ใช่อัคคี (ทั้งอดุลย์และจิดาภาไม่รู้เรื่องที่อัคคีจับฉัตรชบาไปกักขังจริงๆ) ฉัตรชนกทุกข์ใจกับการหายตัวไปของฉัตรชบามาก จิดาภาเป็นคนคอยปลอบใจและให้กำลังใจ อีกทั้งช่วยออกตามหาฉัตรชบาทุกทาง จนทำให้ฉัตรชนกเผลอรู้สึกดีกับจิดาภาโดยไม่รู้ตัว แต่ก็ต้องคอยห้ามใจตัวเอง เพราะตนแต่งงานกับเกษณีย์แล้ว
    อัคคีพาฉัตรชบาไปอาบน้ำที่น้ำตก ฉัตรชบาลื่นตกไปตรงที่น้ำลึกความหนักของโซ่ที่ล่ามขาทำให้ฉัตรชบาจมน้ำ อัคคีคิดว่าฉัตรชบามารยาจึงไม่ลงไปช่วย แต่พอเห็นฉัตรชบาจมหายไปนานก็รีบลงไปช่วย  ฉัตรชบาสลบไปอัคคีรีบช่วยผายปอดจนฟื้นขึ้นมา ฉัตรชบาคิดว่าอัคคีลวนลามก็ตบหน้าอัคคีอย่างแรง อัคคีจูบกลับ ข้าวปุ้นมาเห็นตอนอัคคีจูบฉัตรชบาพอดีแซวว่าเป็นแฟนกัน ทั้งคู่รีบปฏิเสธเป็นการใหญ่

    หลังจมน้ำสองสามวันฉัตรชบาก็ไข้ขึ้น อัคคีดูแลเช็ดตัวให้ฉัตรชบาทั้งคืน ฉัตรชบาหนาวสั่นกอดอัคคีโดยไม่รู้สึกตัว อัคคีรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาดนอนกอดกับฉัตรชบาถึงเช้า ฉัตรชบาตื่นมาเห็นตัวเองกอดกับอัคคีก็ตกใจต่อว่าๆ อัคคีฉวยโอกาสตบหน้าอัคคีอีก อัคคีก็จูบฉัตรชบาทุกครั้งที่โดนตบแล้วเย้ยว่าฉัตรชบาติดใจในรสจูบถึงตบบ่อยๆ ฉัตรชบาแค้นมาก
และแล้วเวลาที่ฉัตรชบารอคอยก็มาถึงเมื่อเธอเลื่อยโซ่ขาดออกจนได้  ฉัตรชบารีบหนีออกจากกระท่อมเกือบโดนแม้นมาศจับได้แต่ก็รอดมาอย่างหวุดหวิด  ฉัตรชบาระหกระเหินอยู่ในป่าด้วยความหวาดกลัว ฉัตรชบาเกือบโดนงูกัดแต่อัคคีที่ไม่รู้ตัวว่ารักฉัตรชบาเข้าแล้วตามมาช่วยได้ทัน อัคคีเอาตัวมาบังจนโดนงูกัดแทนทำให้ฉัตรชบาได้รู้ว่อัคคีไม่ได้เป็นคนเลวแต่ที่ทำไปทั้งหมดเพราะแค้นเรื่องวรรณิศา ฉัตรชบารีบพาอัคคีส่งโรงพยาบาลอัคคีอาการหนักมากฉัตชบาห่วงจนนอนไม่หลับเฝ้าดูอาการอัคคีทั้งคืน ฉัตรชบาเริ่มสับสนในความรู้สึกแล้วถามตัวเองว่าทำไมห่วงอัคคีมากมายขนาดนี้แต่ก็ไม่ได้คำตอบ อัคคีฟื้นขึ้นมาเห็นฉัตรชบาไม่หนีก็ถามเหตุผล ฉัตรชบาบอกว่ารักษาคำพูดว่าจะชดใช้เรื่องวรรณิศา อัคคีอึ้งเริ่มรู้ว่าฉัตรชบาเป็นคนดีจริงๆ

    อัคคีได้รับแจ้งจากตำรวจว่า ตามจับกลุ่มวัยรุ่นที่รุมข่มขืนวรรณิศาได้แล้ว และการสอบสวนก็พบว่า ฉัตรชนกไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับเรื่องนี้ อัคคีอึ้งไปที่หลงแก้แค้นคนผิด แถมยังเอาความโกรธความเกลียดมาลงที่ฉัตรชบาอีก แต่พออัคคีนึกถึงไดอารี่ของวรรณิศา ที่เขียนบันทึกไว้ว่าแอบมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับฉัตรชนก และถ้าถูกฉัตรชนกทอดทิ้ง วรรณิศาก็คงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ก็ทำให้อัคคีโกรธขึ้นมาอีกครั้ง เพราะจากไดอารี่ของวรรณิศาทำให้อัคคีรู้ว่า พอฉัตรชนกได้ตัววรรณิศาแล้วก็ไปประกาศแต่งงานกับเกษณีย์ ซึ่งเรื่องนี้ก็ทำให้วรรณิศาเสียใจมากเหมือนกัน เพราะฉะนั้นตนก็ไม่ผิดที่แก้แค้นฉัตรชนกแบบนี้
    ในขณะที่อัคคีเริ่มคลายความโกรธลงบ้างแล้ว ฉัตรชบากลับรู้สึกทุกข์ทรมานจนทนไม่ไหว โวยวายใส่อัคคี และแกล้งขู่อัคคีว่าถ้าไม่ปล่อยตนไป ตนก็จะฆ่าตัวตาย ตนจะไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือในการแก้แค้นของอัคคีอีกต่อไปแล้ว ฉัตรชบาเผลอตำหนิวรรณิศาว่าจริงๆ แล้ววรรณิศาก็ไม่ใช่คนใสซื่อเท่าไหร่หรอก เพราะลับหลังฉัตรชนก วรรณิศาก็แอบกิ๊กกับพัฒนะ (ฉัตรชบาเข้าใจผิดไปเอง) อัคคีโกรธที่ฉัตรชบาว่าน้องสาวตน จึงเผลอปลุกปล้ำฉัตรชบาไปด้วยความรักและความแค้น ฉัตรชบาขัดขืนในตอนแรก แต่ก็ยอมในที่สุด เพราะลึกๆ แล้ว ฉัตรชบาก็มีใจให้อัคคีอยู่เหมือนกัน

    เช้าวันใหม่ อัคคีขอโทษฉัตรชบากับสิ่งที่ตนทำลงไป ฉัตรชบาบอกว่าถือเป็นการชดใช้ให้วรรณิศา และขอให้ความแค้นที่อัคคีมีต่อฉัตรชนกจบลงเพียงเท่านี้ อัคคีไม่รับปาก แต่ก็ยอมปล่อยฉัตรชบากลับไป อัคคีมาส่งฉัตรชบาที่หน้าบ้าน ทั้งคู่ไม่พูดอะไรกันซักคำ แต่ลึกๆ ในใจต่างก็มีความอาลัยอาวรณ์กันอยู่ ฉัตรชนก อำภา ฉกาจและภูชิชย์ดีใจมากที่ฉัตรชบากลับมา ทุกคนถามว่าฉัตรชบาหายไปไหนมา แต่ฉัตรชบาไม่ยอมบอก แต่เมื่อมาคุยกับฉัตรชนกเป็นการส่วนตัวสองคนพี่น้อง ฉัตรชนกก็เค้นถามเอาความจริงจากฉัตรชบา จนฉัตรชบายอมสารภาพว่าถูกอัคคีจับตัวไป ฉัตรชนกจะไปเอาเรื่องอัคคี แต่ฉัตรชบาขอร้องว่าให้เรื่องมันจบแค่นี้ เพราะถ้าเอาแต่แก้แค้นกันไปมาเรื่องมันก็ไม่จบซักที
    จิดาภารู้ว่าอัคคีกลับมาแล้วก็ดีใจ รีบไปหาอัคคีที่บ้าน จิดาภาเล่าเรื่องฉัตรชนกให้อัคคีฟังว่า ความจริงแล้วฉัตรชนกรักวรรณิศามาก และเรื่องประกาศแต่งงานในงานเลี้ยงต้อนรับฉัตรชบานั้นฉัตรชนกก็ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ทุกอย่างเป็นฝีมือของอำภา อัคคีฟังแล้วยิ่งรู้สึกผิดต่อฉัตรชบา
    พัฒนะถูกเสี่ยเป้าตามทวงหนี้อย่างหนัก เลยไปขอยืมเงินจากเกษณีย์แต่เกษณีย์ไม่มีให้ แถมยังด่าพัฒนะว่าให้เลิกยุ่งกับตนเสียที พัฒนะโกรธเลยวางยานอนหลับเกษณีย์แล้วพาไปเข้าโรงแรม แล้วถ่ายคลิปเอาไว้แบ็คเมลล์ พัฒนะสั่งให้เกษณีย์ไปเอาเงินจากพัฒนะมาให้ตน 10 ล้าน ถ้าไม่ได้ จะเอาคลิปไปแฉ แล้วจะโพสท์ลงในอินเตอร์เน็ทด้วย เกษณีย์กลัวเสียชื่อเสียง เลยต้องยอมทำตาม 
    เกษณีย์มาอ้อนขอเงินจากฉัตรชนก โดยอ้างว่าจะเอาไปลงร่วมลงทุนกับเพื่อน แต่ฉัตรชนกไม่ให้ เกษณีย์เลยพาลด่าไปถึงจิดาภา ว่าฉัตรชนกคงหลงเสน่ห์จิดภาจนลืมเมีย ฉัตรชนกหลุดปากไปว่า ตนชอบกับจิดาภาจริง และถ้าตนยังไม่ได้แต่งงานกับเกษณีย์ก็คงจะสารภาพรักกับจิดาภาไปแล้ว เกษณีย์โกรธมาก จึงไปเล่นงานจิดาภา แต่ฉัตรชนก็ตามมาปกป้องจิดาภา ก็ยิ่งทำให้เกษณีย์โกรธมากขึ้น
    อัคคีจะกลับเชียงใหม่ เลยบอกให้จิดาภาไปลาออกจากบริษัทของฉัตรชนก แล้วกลับไปพร้อมกัน จิดาภาเป็นห่วงฉัตรชนกเลยขออยู่ช่วยงานฉัตรชนกอีกระยะหนึ่งก่อน (จิดาภารู้สึกดีกับฉัตรชนกแต่ยังไม่รู้ตัว) อัคคีเลยกลับไปก่อน เมื่อกลับไปถึงเชียงใหม่ อัคคีก็เอาแต่ทำงานหามรุ่งหามค่ำ เพื่อให้ลืมเรื่องของฉัตรชบา จนอดุลย์แปลกใจ ในขณะเดียวกัน ฉัตรชบาก็มาช่วยงานที่บริษัทของฉัตรชนก และทำงานอย่างหักโหม เพื่อให้ลืมเรื่องของอัคคีเช่นกัน

    หนึ่งเดือนผ่านไป อัคคีทนคิดถึงฉัตรชบาไม่ไหวเลยมาแอบดู อัคคีเห็นภูชิชย์ดูแลใกล้ชิดฉัตรชบาก็หึง แต่ก็รู้ว่าตนทำผิดต่อฉัตรชบาไว้มาก เลยไม่กล้าแสดงตัว จึงเดินจากไปเงียบๆ โดยไม่รู้ว่าแท้จริงแล้ว ฉัตรชบาบอกกับภูชิชย์ว่าตนคงรักภูชิชไม่ได้ และขอเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่า ซึ่งภูชิชย์ยอมรับความจริงแต่โดยดี จิดาภามาเห็นอัคคีมาคอยตามดูความเคลื่อนไหวของฉัตรชบาก็พอจะเอาออกว่าอัคคีคงรักฉัตรชบาเข้าแล้วจริงๆ แต่อัคคีก็ยังปากแข็งไม่ยอมรับเพราะรู้สึกผิดต่อจิดาภาด้วยเหมือนกัน ที่ตอนนี้ตนไปรักคนอื่น แต่แล้วจิดาภาก็เป็นฝ่ายบอกเลิกอัคคีก่อน อัคคีอึ้งไป จิดาภาบอกว่าในเมื่อตนนี้ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้รักกันแล้ว ก็ไม่ควรจะยื้อกันไว้อีก อัคคีถามว่าตอนนี้จิดาภารักใคร จิดาภาไม่ตอบ ได้แต่ทำหน้าเศร้าๆ เพราะรู้ว่าความรักที่ตนมีให้ฉัตรชนกคงไม่มีวันเป็นไปได้ เพราะฉัตรชนกมีเกษณีย์อยู่ทั้งคน
    พัฒนะหาเงินไปใช้หนี้เสี่ยเป้าไม่ได้ จึงถูกซ้อมจนเจ็บหนัก เกษณีย์เลยวางแผนให้พัฒนะมาจับตัวฉัตรชบาไปเรียกค่าไถ่ แต่จิดาภาดันติดร่างแหไปด้วย เกษณีย์เลยสั่งให้พัฒนะจัดการเก็บจิดาภาไปด้วยเลย เพราะหึงที่ฉัตรชนกชอบจิดาภา อัคคีกับฉัตรชนกตามมาช่วย อัคคีเอาตัวเข้าปกป้องฉัตรชบาจนถูกยิงบาดเจ็บสาหัส ตำรวจตามมาล้อมจับพัฒนะกับเกษณีย์ เกษณีย์กลัวความผิดเลยพูดโยนความผิดทุกอย่างให้พัฒนะ พัฒนะโกรธเลยแฉบ้างว่า เกษณีย์เป็นคนวางแผนให้ตนจับฉัตรชบามาเรียกค่าไถ่ แล้วเกษณีย์ก็เป็นคนวางแผนให้ตนวางยาวรรณิศาแล้วให้พาไปปล้ำด้วย เกษณีย์โกรธมาก เลยยิงใส่พัฒนะแบบรัวๆ ก่อนที่พัฒนะจะล้มลง พัฒนะก็ยิงใส่เกษณีย์ไปด้วยความแค้น สุดท้ายทั้งคู่ก็สิ้นใจไปพร้อมกัน 
    อัคคีถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ฉัตรชบาเฝ้าที่หน้าห้องผ่าตัดจนกระทั่งอัคคีปลอดภัย จึงกลับไป จากนั้นฉัตรรชบาก็ไม่เคยมาเยี่ยมอัคคีอีกเลย อัคคีรออยู่หลายวันฉัตรชบาก็ไม่มา มีแต่ฉัตรชนกกับจิดาภาที่มาเยี่ยม  ฉัตรชนกขอโทษอัคคีที่เคยดูแลวรรณิศาไม่ดี จนเกิดเรื่องร้ายๆ กับวรรณิศา ส่วนอัคคีก็ขอโทษฉัตรชนกที่ทำร้ายฉัตรชบา ฉัตรชนกบอกว่าจะยกโทษให้อัคคีก็ต่อเมื่อฉัตรชบายอมยกโทษให้อัคคีเท่านั้น หลังจากเยี่ยมอัคคีเสร็จ ฉัตรชนกก็พาจิดาภาไปเลี้ยงข้าวแล้วขอบคุณจิดาภา ที่คอยช่วยเหลือและให้กำลังใจเขามาตลอด ฉัตรชนกสารภาพรักกับจิดาภา จิดาภายอมรับรักแต่โดยดีเพราะมีใจให้ฉัตรชนกอยู่แล้ว 
    ฉัตรชบาหลบมาพักที่กระท่อมบนเกาะร้าง ฉัตรชบานึกเรื่องเรื่องราวทั้งร้ายและดีที่เกิดขึ้นที่นี่ อัคคีตามมาคุกเข่าขอโทษและสารภาพรักกับฉัตรชบา อัคคียอมรับผิดทุกอย่าง ฉัตรชบาจะลงโทษยังไงก็ยอม ขอแค่ให้ฉัตรชบาหายโกรธเท่านั้น ฉัตรชบายอมยกโทษให้ เพราะอัคคียอมเสี่ยงชีวิตช่วยตนถึงสองครั้ง และเพราะเห็นแก่ลูกในท้องด้วย อัคคีได้ยินคำว่าลูกก็ดีใจ โผเข้ากอดฉัตรชบาด้วยความตื้นตัน อัคคีขอบคุณจิตใจที่แสนดีของฉัตรชบาที่ทำให้เขาได้รู้จักความรัก “ความรักที่ช่วยดับไฟพยาบาทในใจเขา ความรักที่เปลี่ยนความร้อนรุ่มในใจให้กลายเป็นความอบอุ่น” อัคคีสัญญาว่าจะรักและดูแลฉัตรชบาตลอดไป