บันเทิง

กะรัตรัก Diamond Lover Ep. 12

เกาะติดข่าวสาร >> คมชัดลึก ออนไลน์
logoline

‘เกาเหวิน’ รู้ความจริงแล้วว่าถูก ‘หานปิง’ หลอกใช้มาตลอด และแอบปล่อยภาพลับของเธอสู่สาธารณชนอีกด้วย เธอจะเสียใจมาก

ทุกวันจันทร์พุธ เวลา 08.00 น. / 23.00 น. ทางช่อง NOW26

    เกาเหวินพาอี้หมิงที่เมามาเข้ามาพักในห้องอย่างทุลักทุเลมาก เขายังเพ้อเรื่องรักเพื่อน
    เซี่ยวเลี่ยงไปส่งเหม่ยลี่ที่หน้าบ้าน เธอขอถามเขาอีกครั้งว่า
    “ตอนนี้ถือว่าเราคบกันอยู่หรือเปล่า”
    “เมื่อกี้ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอ คุณเข้าบ้านก่อนเถอะ”
    “เอ่อ แต่ว่าฉันก็ยังไม่เข้าใจเลย แล้วก็ยังมีเรื่องของคุณกับเกาเหวินอีก”
    “ทำไมคุณสงสัยเยอะแบบนี้ล่ะ ผมบอกให้เข้าบ้านก่อน”
    “เอ่อ..ก็ได้ค่ะ”
    “มี่โตะ หลายสิ่งหลายอย่างยังพูดไม่ได้ แต่คุณอย่ารู้สึกผิดต่อเกาเหวินเพราะเรื่องนี้ ผมเชื่อว่าถ้าเกาเหวินรู้เธอจะอวยพรให้คุณแน่ ยังไงผมจะรีบจัดการเรื่องของผมกับเกาเหวินให้เรียบร้อย เรื่องก่อนหน้านี้ขอให้คุณเชื่อผมให้เวลาผมหน่อยรอผมนะ หืม?”

กะรัตรัก Diamond Lover Ep. 12
    เหม่ยลี่โทรหาอี้หมิง เขางัวเงียตื่นมางงๆ รับโทรศัพท์บอกว่าจะรีบกลับบ้านเดี๋ยวนี้ เหม่ยลี่ไม่ได้สนใจบอกว่า
    “เซี่ยวเลี่ยงเขา.. สารภาพรักฉันแล้วล่ะ ฮิๆๆ ฉันไม่คุยกับนายแล้วฉันเขินมากเลย บ๊ายบาย” แล้วเหม่ยลี่ก็เขินเอง ขณะที่อี้หมิงอึ้งไป
    เซี่ยวเลี่ยงบอกฉีหยูให้จัดการว่าถ้าเรื่องเกาเหวินเงียบแล้วจะประกาศเลิกกัน เหม่ยลี่ก็เข้ามาขอคุยด้วย เซี่ยวเลี่ยงให้ฉีหยูคอยดูอย่าให้ใครเข้ามา
    “ฉันคิดทบทวนอยู่ทั้งคืนเลยคิดว่าไม่เหมาะสม เกาเหวินเป็นเพื่อนของฉัน อย่างนี้ถือว่าฉันหักหลังหรือเปล่า”
    “คุณกำลังปฏิเสธผมอยู่เหรอ ผมบอกแล้วไงว่าให้รอผม ผมจะจัดการเอง”
    “ความหมายของคุณคือวางแผนเลิกกับเธอเหรอ”
    “ไม่ใช่หรอกแค่ยกเลิกสัญญาการเป็นแฟนเท่านั้น ที่จริงแล้วผมกับเธอคบกันหลอกๆ”
    “หลอกๆ เหรอ ยังมีสัญญาเป็นแฟนด้วย คุณทำร้ายฉันมากมายขนาดนี้ ที่แท้เป็นแค่เรื่องสมมุติเหรอ”
    “คุณไม่พอใจเหรอ”
    “พอใจค่ะ พอใจมากเลยค่ะ ฮิๆๆ”
    ฉีหยูเข้ามาบอกว่ามีคนมาพบเกี่ยวกับเรื่องของเกาเหวิน เซี่ยวเลี่ยงให้เหม่ยลี่ออกไปก่อน หานปิงเข้ามาพบ บอกว่ามีข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับเกาเหวิน คือรูปที่เขาถ่ายตอนเธอโป๊ เขาอยากขายแลกกับเงิน 
    เซี่ยวเลี่ยงว่า “งั้นก็ไปขายสิ ฉันไม่เป็นไร”
    “คุณไม่กลัวผมจะแฉเรื่องนี้ออกไปเหรอ”
    “นายคงยังไม่รู้จักฉันดีพอ ฉันเกลียดคนที่ข่มขู่ฉันที่สุด”
    “จริงเหรอ งั้นถ้าหาก.. บวกเรื่องนี้ด้วยล่ะ คราวนี้ผมข่มขู่คุณได้แล้วใช่มั้ย ว่ายังไงคุณเซี่ยว สวยมั้ยล่ะ ที่ห้องผมยังมี น่าตื่นเต้นกว่านี้ คุณว่าถ้าผม.. เอารูปไหนก็ได้ออกมาหนึ่งใบ มันจะทำลายอาชีพของเกาเหวินใช่มั้ย และผมจะทำให้ทุกคนรู้ว่าคุณเป็นคนหลอกลวง อ้อจริงสิ คุณกับเขายังร่วมมือกันเรื่องธุรกิจไม่ใช่เหรอ คุณว่าถ้าเรื่องนี้ถูกแฉออกไป ความสูญเสียของคุณ คงมีมากหรือไม่ล่ะ”
    เซี่ยวเลี่ยงแปลกใจ “เกาเหวินเป็นคนที่นายรักไม่ใช่เหรอ”
    “รักเหรอ ความรักคือสิทธิ์ของคนรวยอย่างพวกคุณ แต่ผมไม่มี เพราะสุดท้ายผมก็ถูกพวกคุณไล่ไปอยู่ดี ผมเอาเงินมาไม่ดีกว่าเหรอ อ้อจริงสิ คุณก็อย่าคิดว่าเสียเปรียบ เธอเป็นพรีเซ็นเตอร์ของคุณไม่ใช่เหรอ เงินก้อนนี้ คุณสามารถเพิ่มมูลค่าได้จากตัวของเธอ”
    เซี่ยวเลี่ยงโมโหมาก “ไอ้คนสารเลว!”
    หานปิงเตือน “ระวังหน่อยสิ ตอนนี้ผมเป็นบุคคลที่สามนะ ถ้าคุณตีผม ก็เท่ากับทำข่าวลือให้เป็นจริง”
    เซี่ยวเลี่ยงเก็บความรู้สึก “อยากได้เท่าไหร่”
    “สิบล้าน”
    “สิบล้านเหรอ ได้ บวกหมัดนี้ฉันเพิ่มให้นายอีกล้าน ไอ้เลว” เซี่ยวเลี่ยงต่อยหานปิงทันที
    เซี่ยวเลี่ยงเดินมาหาเหม่ยลี่ เธอรีบถามว่าเกิดเรื่องกับเกาเหวินใช่มั้ย เซี่ยวเลี่ยงไม่ตอบแต่บอกว่าไปส่งเธอไม่ได้แล้ว และออกไปเลย
    เซี่ยวเลี่ยงไปเล่าให้เกาเหวินฟัง เธอเห็นรูปก็โกรธมาก เธอว่ารูปพวกนี้หานปิงถ่ายให้ส่วนตัว แล้วเธอก็ทำลายมันตั้งนานแล้ว
    “ไม่เพียงเท่านี้ ยังมีรูปถ่ายที่พวกคุณอยู่ในโรงแรมอีก ผมเช็ดดูแล้วหานปิงเป็นคนแฉทั้งหมด”
    “ฉันไม่เชื่อ เขาไม่มีทางทำแบบนั้นแน่”
    “เขาใช้ประโยชน์จากคุณมาโดยตลอด”
    “เฮ่อ ฉันมีอะไรให้เขาใช้ประโยชน์ล่ะ ทำแบบนี้แล้วเขาจะได้อะไรเป็นการตอบแทน”
    “คุณขอเลิกกับเขา ดังนั้นเขาจึงมาหาผม เกาเหวินคุณตื่นได้แล้ว เขาต้องการเงินเท่านั้น อดีตของพวกคุณ คือสิ่งที่เขาเอามาใช้หาเงิน”
    “เขาต้องการเท่าไหร่”
    “สิบล้านเหรียญ”
    เกาเหวินว่าอย่าให้แม้แต่เหรียญเดียว เธออยากจบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง เซี่ยวเลี่ยงถอนใจ เกาเหวินเดินหนีไปเธอร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น
    เกาเหวินมาหาหานปิงและถามเขาว่ารักเธอมั้ย
    “คุณคิดว่าไงล่ะ ผมรอคุณมาหลายปี ก็ต้องรักอยู่แล้วสิ”
    “คุณรักอะไรในตัวฉันเหรอ”
    “รักคนๆ หนึ่ง คงไม่ต้องมีเหตุผลหรอกมั้ง”
    “ดี งั้นฉันจะให้เหตุผลหนึ่งกับคุณ เหตุผลแค่นี้พอมั้ย เสแสร้งสิ เพื่อเงินสิบล้านคุณเสแสร้งมาหลายปีมันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ!”
    “เขาบอกคุณแล้วใช่มั้ย”
    “ฉันเกลียดคนที่ใช้ประโยชน์จากฉันที่สุด ทำไมคุณต้องทำกับฉันแบบนี้ด้วย”
    “ช่วยไม่ได้หนิ คุณกับเซี่ยวเลี่ยงใช้ประโยชน์ร่วมกันก็มีความสุขแล้วใช่มั้ย ที่จริงผมเข้าใจ คุณกับผมไม่มีทางเดินไปด้วยกันได้ ผมเลยยินดีให้คุณเกลียด จะได้ทำให้คุณลืมผมไงล่ะ”
    “เกลียดคุณเหรอ คุณมีค่าอะไรให้ฉันเกลียดคุณล่ะ ก็แค่เงินสกปรกไม่กี่เหรียญคุณขอร้องฉันสิพูดไม่เป็นรึไง!”
    “ดี พูดได้ดีหนิ ในที่สุดคุณก็พูดคำนี้ออกมานะเกาเหวิน นับจากที่คุณเปิดตัว คุณก็เห็นผมเป็นขอทานมาตลอดใช่มั้ย แต่คุณเคยคิดบ้างมั้ยว่า ผมก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งผมมีศักดิ์ศรีเหมือนกันนะ!”
    “แต่ศักดิ์ศรีของคนตัวเองต้องสร้างมันขึ้นมา ในเมื่อคุณไม่พยายามแล้วฉันจะยอมรับได้ไงล่ะ ฉันเดินสายเปิดตัวจนถึงตีสองตีห้าฉันก็ต้องตื่นทำงานเพื่อไขว่คว้าโอกาสนี้ฉันดื่มเหล้าจนกระเพาะเลือดออกไปแค่ไหนแล้วคุณก็รู้ เพื่อหนังเรื่องหนึ่งฉันไม่ได้เจอกับคนที่ฉันรักที่สุดเลยซักครั้ง! ทุกอย่างฉันไขว่คว้ามาด้วยตัวเองทำไมต้องทิ้งมันเพราะคุณด้วย!”
    “ดี คุณพูดไม่ผิดเลย ส่วนผม แบกชื่อเสียงของแฟนหักหลังคุณ แต่ว่าคุณ ก็ทิ้งผมไปเพื่ออาชีพไม่ใช่เหรอ พูดตามตรง สิ่งที่เราสองคนรักที่สุดคือตัวเอง คุณกับผม ไม่มีใครสูงส่งกว่ากันเลย คุณเป็นดาราดังไม่ใช่เหรอ งั้นสิบล้านนี้ ถือว่าเป็นค่าจ้างให้ผมเลิกกับคุณแล้วกัน คุณวางใจได้ ครั้งนี้ผมรับเงินไปแล้ว จะไม่มาก่อกวนคุณอีกแน่ ส่วนคุณ ก็ทำหน้าที่ดาราดังอย่างสบายใจเถอะ โอเคมั้ย”
    “ได้ คุณขอร้องฉันสิ ขอร้องแล้วฉันจะให้เงินคุณ ไม่งั้นอย่าคิดว่าจะได้แม้แต่เหรียญเดียว”
    “เกาเหวิน คุณต้องเสียใจแน่”
    เกาเหวินเชื่อมั่น “ฉันไม่เคยเสียใจในการกระทำของตัวเอง”
    “ดี งั้นผมคงทำได้แค่ให้คุณเกลียดไปตลอดชีวิตเท่านั้น”
    หานปิงเดินออกไป เกาเหวินนั่งลงร้องไห้ 

กะรัตรัก Diamond Lover Ep. 12
    เกาเหวินไปหาเจสันที่โดนลูกค้าปฏิเสธยกเลิกโฆษณา เธอบอกว่ายินดีจ่ายค่าชดเชย แต่เจสันว่า
    “ไม่ เราจะยอมแพ้ง่ายๆ ไม่ได้ เธอฟังฉันนะ ฉันเตรียมงานแถลงข่าวให้เธอแล้ว แค่เธอให้ความร่วมมือกับฉัน กล่าวขอโทษผู้สื่อข่าวเท่านั้น”
    “ทำไมฉันต้องขอโทษด้วย ทำไมฉันต้องเป็นฝ่ายขอโทษทุกครั้งด้วยล่ะ พวกเขาเอาของส่วนตัวของฉันไปเผยแพร่คนที่ควรขอโทษควรเป็นพวกเขาไม่ใช่เหรอ”
    “ใช่ ฉันรู้ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาหาว่าใครผิดถูก เธอต้องทำให้ประชาชนเชื่อถือสิ”
    “ฉันประนีประนอมมาหลายครั้งแล้ว ครั้งนี้ฉันไม่อยากเอาศักดิ์ศรีเข้าไปยุ่งด้วย ฉันไม่อยากอธิบายอีกแล้ว เธอไม่ต้องช่วยฉันกู้หน้าแล้วล่ะ”
    “ไม่ใช่ เธอจะทิ้งทุกอย่างไปจริงเหรอ ความมุ่งมั่นที่เธอทุ่มเทไปล่ะ”
    “ไม่เป็นไรหนิ ฉันคิดว่าคุ้มค่า”
    “ไม่ได้นะ เกาเหวิน”
    “ฉันขอโทษนะ” เกาเหวินเดินออกไป เจสันได้แต่มองตาม
    วันรุ่งขึ้น ซือหยวนนำเอกสารไปให้จื่อเหลียงเซ็นที่โรงพยาบาล เธอก็โดนโมโหใส่เมื่อจื่อเหลียงรู้ว่ามารับช่วงต่องานไปทำ พอซือหยวนจะออกไปก็มีข่าวทางทีวีว่า เธอหันมาฟังด้วย
    “ข่าวในวันนี้เป็นข่าวใหญ่ที่สุดในรอบปี ดาราสาวคนดังเกาเหวินถูกแฉภาพเปลือยกายออกสู่สาธารณะ เป็นข่าวใหญ่ทำให้เกิดความโกลาหลวุ่นวายภาพถ่ายเหล่านี้ถูกถ่ายขึ้นเมื่อหลายปีก่อน และช่างภาพที่เป็นคนถ่ายคือแฟนเก่าของเกาเหวินนั่นเอง สำหรับภาพถ่ายเหล่านี้ถูกเผยแพร่ออกมาจากไหนนั้น ตอนนี้ยังไม่มีคำชี้แจงที่ชัดเจน ส่วนทางด้านเกาเหวินกับเซี่ยวเลี่ยงก็ยังไม่มีคำตอบอย่างแน่ชัด”
    “ไปบอกหมอว่า ผมจะออกโรงพยาบาล” จื่อเหลียงสั่ง
    เรื่องนี้ถูกเข้าไปในที่ประชุม เซี่ยวเลี่ยงว่าเป็นเรื่องส่วนตัวแต่ทุกคนไม่ยอม จื่อเหลียงเข้ามาสมทบอีกคน จะให้ยกเลิกสัญญาเกาเหวิน หลายเสียงจนเซี่ยวเลี่ยงต้านไม่ได้
    เหม่ยลี่เดินตามเซี่ยวเลี่ยงเข้ามาในห้องทำงานเขา เพื่อถามเรื่องเกาเหวินว่าจะยกเลิกสัญญาจริงเหรอ เซี่ยวเลี่ยงว่าเป็นการตัดสินใจของคณะกรรมการ
    “แต่คนเปิดเผยข่าวอื้อฉาวไม่ใช่เธอ ก่อนหน้านี้เธอก็ช่วยบริษัทมากมายหนิคะ”
    “ผมบอกแล้วว่านี่คือการตัดสินของคณะกรรมการ คุณห้ามมองผมด้วยสายตาแบบนี้”
    “ฉันรู้ว่าคุณต้องพิจารณาเพื่อผลประโยชน์ของบริษัท และไม่ชอบให้ใครทำลายกฎของคุณ แต่คุณจะยกเว้นเพื่อเกาเหวินซักครั้งไม่ได้เหรอ เธอเป็นเพื่อนของพวกเรานะคะ”
    “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมไม่คัดค้านเรื่องนี้ทำไมคุณไม่เคยเชื่อผมเลย”
    “แต่ว่าเธอ..”
    เซี่ยวเลี่ยงตัดบท “ผมไม่อยากได้ยินเรื่องนี้อีก ตอนนี้ผมไม่มีเวลาอธิบายกับคุณ ออกไปก่อนเถอะ”
    “ฉันขอโทษค่ะ ครั้งนี้ฉันช่วยคุณไม่ได้อีกแล้ว” เซี่ยวเลี่ยงถอนใจ 
    เหม่ยลี่เดินมาชงเครื่องดื่มกำลังเดินกลับ จื่อเหลียงก็เข้ามาทัก เหม่ยลี่ตกใจ
    “ทำไม ตกใจงั้นเหรอ ผมไม่ควรมาทำงานในบริษัทเหรอ”
    เหม่ยลี่ว่า “ฉันไม่คิดว่าจะเร็วอย่างนี้”
    “ก็ผมคิดถึงพวกคุณนี่นา ดังนั้นจึงรีบ กลับมาหาพวกคุณไงล่ะ เป็นอะไร”
    “ยังตำหนิผมเพราะว่า เรื่องคืนนั้นเหรอ ที่จริงเรื่องในคืนนั้น ผมจำไม่ค่อยได้แล้ว แต่ผมรู้ว่าผมเป็นคนที่ เวลาเมาเหล้า ก็มักจะทำเรื่องแปลกๆ ไร้สาระลงไปบ้าง คุณคงตกใจสินะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ผมคงต้อง ขอโทษคุณด้วยแล้วกัน อย่าเก็บมาใส่ใจเลย”
    “ฉันลืมไปหมดแล้วล่ะ”
    “งั้นก็ดี ยังไงเราก็เป็นเจ้านายกับลูกน้อง ยังต้องมีการติดต่อกันในบริษัทนี้อีกมาก ผมคิดว่า ควรสร้างความสัมพันธ์ที่ดีไว้จะดีกว่า คุณว่าไงล่ะ”
    “คุณพูดถูกค่ะ”
    เหม่ยลี่ฝ่าพวกนักข่าวเข้ามาบ้านของเกาเหวิน เธอกดกริ่งเรียก เธอมาเปิดแล้วแปลกใจว่ามาได้ยังไง ทำงานไม่ใช่เหรอ
    “ฉันรู้เรื่องของเธอหมดแล้วนะ”
    “ฉันว่าคนทั้งโลกคงรู้หมดแล้วล่ะ”
    “เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย”
    “ไม่เป็นไรหรอก แค่งานทั้งหมดของฉันถูกยกเลิก ฉันก็ออกไปไม่ได้ ฉันจะคิดซะว่าอยู่บ้านพักร้อนแล้วกัน เธอเข้ามาได้ยังไง ข้างนอกมีนักข่าวเยอะไม่ใช่เหรอ”
    “อาจเป็นเพราะฉันตื่นเต้นก็เลยวิ่งเข้ามา”
    “เธอเท่านั้นที่ห่วงใยฉันที่สุด”
    “ฉันขอโทษนะ” เหม่ยลี่เอ่ย
    เกาเหวินงง “ขอโทษเรื่องอะไร”
    “อื่ม.. ฉันไม่รู้เหมือนกัน แต่ว่าฉันคิดอย่างนี้จริงๆ อื่ม..จริงสิ ถ้าเธอมีอะไรต้องการให้ฉันช่วย หรืออะไรที่ฉันทำเพื่อเธอได้ ถ้าเธอรู้สึกไว้วางใจ เธอก็มอบหมายให้ฉันได้เลยนะ”
    “อื่ม.. ต้องการให้เธอช่วยฉันเหรอ มีเรื่องหนึ่งที่เธอช่วยฉันได้”
    “อะไรเหรอ” เกาเหวินยิ้มเจ้าเล่ห์

กะรัตรัก Diamond Lover Ep. 12
    สักพักต่อมาอี้หมิงก็ฝ่าพวกนักข่าวเข้ามาที่บ้านเกาเหวิน เหม่ยลี่มาเปิดประตูให้แล้วลากเข้ามาร่วมสนุกร้องเพลงกัน อี้หมิงมองสองสาวอย่างเซ็งๆ 
    อี้หมิงร้องบอกสองสาว “พอแล้วๆๆ ไม่ต้องกรี๊ดแล้วๆ”
    แต่สองสาวที่เมาก็ยังไม่หยุด แถมฉุดอี้หมิงลงมานั่งตรงกลาง สองสาวหัวเราะชอบใจ อี้หมิงถามเกาเหวินว่าเป็นอะไร
    “เหลยอี้หมิง ฉันรู้ความลับอย่างหนึ่งของคุณ” เกาเหวินหัวเราะ
    “หยุดพูดได้แล้ว ช่วยมีสติหน่อยได้มั้ย” อี้หมิงปราม
    “ตอนที่คุณเมาเหล้าคุณบอกฉันหมดแล้ว” เกาเหวินหัวเราะ
    “คุณอย่าพูดเพ้อเจ้อน่า”
    “ฉันรู้ว่าคุณชอบใครคนหนึ่ง”
    “อะไรเหลยอี้หมิง นายมีคนที่ชอบแล้วเหรอ”
    “คนที่คุณชอบเธอชื่อ..”
    “พอแล้วไม่ต้องพูดแล้ว!” อี้หมิงปิดปากเกาเหวินแต่โดนเธอกัด
    “คนๆ นั้นก็คือ คนๆ นั้นเธอคือ ฉันเอง” แล้วเกาเหวินก็หัวเราะ
    อี้หมิงหัวเราะ “ใช่ๆๆ คนที่ผมชอบคือคุณ ฮ่าๆๆ โชคดีจังคนที่ผมชอบคือคุณ ฮ่าๆๆ”
    เกาเหวินหัวเราะชวนร้องเพลงต่อ แต่เหม่ยลี่นิ่งอึ้งไป
    จื่อเหลียงมาพบหานปิง เขากล่าวว่าไม่คิดว่าหานปิงจะใจร้ายกับแฟนคนแรกได้ขนาดนี้
    “ถ้านายเคยถูกทิ้งอย่างโหดเหี้ยม อยู่ในมุมต่ำสุดถูกคนอื่นกดทับจนลุกขึ้นยืนไม่ได้ นายก็จะรู้ว่าความเห็นใจเป็นเรื่องตลกทั้งเพ จริงสิท่านรองหลิน เมื่อกี้ฉันเห็นนายดูแปลกใจนะ สร้างเรื่องเกาเหวินเป็นข่าวใหญ่ทำให้เซี่ยวเลี่ยงอับอาย เป็นสิ่งที่นายต้องการไม่ใช่เหรอ”
    “ไม่ต้องพูดมาก เรียกฉันออกมา เพราะมีเรื่องอย่างอื่นด้วยใช่มั้ย”
    “ถูกต้อง เรื่องครั้งนี้เป็นข่าวใหญ่มาก ฉันอยู่ในวงการโฆษณาเซี่ยงไฮ้ต่อไม่ได้แล้ว ครั้งนี้ก็ถือว่า.. ฉันเอาชีวิตและอาชีพไปเดิมพัน เพื่อช่วยเหลือนาย จริงมั้ย”
    “แต่สาเหตุที่นายเดิมพันเรื่องนี้ ก็เพื่ออยากรู้ว่า ฉันจะให้เงินนายเท่าไหร่ใช่มั้ย”
    “ฮิๆๆ ถูกต้องท่านรองหลิน นายเข้าใจง่ายดีหนิ”
    จื่อเหลียงหยิบเช็คให้หานปิง เขารับมาไม่พอใจเพราะได้ไม่ถึงครึ่งกับที่ตกลงไว้
    “งานที่ฉันให้นายทำคืออะไร ทำให้เซี่ยวเลี่ยงอับอายใช่มั้ย ใช่ นายทำลายชีวิตของเกาเหวินแล้ว แต่เซี่ยวเลี่ยงล่ะ วันนี้ตอนฉันประชุมที่บริษัท เซี่ยวเลี่ยงไม่ได้รู้สึกอับอายซักนิดเลย นายพยายามแต่แฉภาพอนาจาร แต่เซี่ยวเลี่ยงกลับไม่สะทกสะท้านเลย ยังมีหน้ามาขอเงินฉันอีกเรอะ”
    “พูดแบบนี้หมายความว่านายเบี้ยวฉันใช่มั้ย ฉันจะบอกให้ นายเชื่อมั้ยว่าฉันจะไปหาเซี่ยวเลี่ยงตอนนี้ ฉันจะบอกเขานายเป็นคนสั่งให้ฉันทำเรื่องนี้”
    “แต่ฉันมีหลักฐานที่นายแฮ็กเมลล์ของเทซีโร่ ฉันเป็นรองประธาน สามารถใช้หลักฐานในกล้องวงจรปิดเล่นงานนายได้ มาเล่นกับฉัน นายยังอ่อนเกินไปไอ้เพื่อน” จื่อเหลียงคิดว่าเหนือกว่า
    “ได้ ถือว่านายเก่ง” หานปิงแค้นมากเดินจากไป จื่อเหลียงยิ้มเยาะ
    อี้หมิงพาเหม่ยลี่กลับมาถึงบ้านแต่เหม่ยลี่ยังงอน อี้หมิงว่าให้ฟังเขาอธิบายก่อน 
    “เรื่องนายกับเกาเหวินยังไงกันแน่” เหม่ยลี่ถาม
    “ตอนนั้นฉันเมาเหล้าก็เลยพูดผิดไปเท่านั้น”
    “งั้นก็แปลว่านายชอบเขาจริงๆ เหรอ”
    “ฉันไม่ได้ชอบเขาหรอกน่า อีกอย่าง ฉันชอบใครแล้วเธอจะโกรธทำไม อ๋อ..ฉันรู้แล้ว เพราะว่าฉันชอบคนอื่นเธอเลยหึงหวงฉันใช่มั้ย”
    “นายชอบเกาเหวินไม่เป็นไรหรอก แต่ที่ฉันโกรธคือทำไมนายไม่บอกฉันนายเห็นเพื่อนอย่างฉันอยู่ในสายตามั้ยฉันเคยปิดบังอะไรนายหรือเปล่า”
    อี้หมิงอึ้งไป “ห๋ะ?”
    “ฉันเคยปิดบังเรื่องอะไรนายบ้างเราตกลงกันไว้แล้วว่าจะไม่มีความลับต่อกันหนิ!”
    “อ้อ เพราะเรื่องนี้เองเหรอ”
    “ยังมีอีก เกาเหวินเป็นเพื่อนของเราสองคน ถ้านายชอบเขาจริงฉันช่วยนายอยู่แล้ว และอีกอย่าง ตอนนี้เกาเหวินเพิ่งถูกหักหลัง กำลังต้องการคนปลอบโยนแบบนี้มันดีมากไม่ใช่เหรอ”
    “ฉันจะบอกเธออีกครั้งนะ คนที่ฉันชอบไม่ใช่เขา”
    “จึ๊ นี่ นายยังจะฟอร์มจัดอีกเหรอนายชอบเขาคิดว่าฉันไม่รู้รึไง นายไปดูแลเขาได้มั้ยถือว่าช่วยฉันนะ”
    “เธอพูดแบบนี้หมายความว่าไง ช่วยเธอเรื่องอะไรเหรอ”
    “เฮ้อ ฉันลองมาคิดๆ ดูแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน ช่วยทำให้เกาเหวินกับหานปิงเข้าใจกันในวันนั้น บางทีเรื่องราวร้ายๆ อาจจะไม่เกิดขึ้น ดังนั้น ฉันจึงรู้สึกผิดต่อเกาเหวินมาก”
    “หึ เกาเหวินเลือกหานปิงเองจะโทษคนอื่นได้ไง”
    “แต่ฉันโทษตัวเอง เรื่องของเซี่ยวเลี่ยง ฉันเป็นหนี้เกาเหวินส่วนเรื่องของหานปิง ฉันก็เป็นหนี้เกาเหวิน ในเมื่อนายชอบเขา นายก็ไปจีบเขาสิ อาจจะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีก็ได้ก็ดีไม่ใช่เหรอ”
    “เฮ้ยเจ็บนะ ได้ๆๆๆ ฉันรับปากเธอ”
    “จีบเขาใช่มั้ย”
    อี้หมิงสวน “ไม่ใช่แน่นอน จะดูแลในฐานะเพื่อน ตอนนี้เธอมีเซี่ยวเลี่ยงแล้ว ไม่ต้องการฉันแล้วนี่”
    “วางใจได้ยังมีฉันอยู่ ถ้านายพยายามนายต้องจีบเกาเหวินติดแน่จึ๊ แฮ่เสี่ยวหมิงหมิง”

จบตอนที่ 12


 

logoline

ข่าวที่น่าสนใจ