'ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร'

          หลายครั้ง เวลาได้เห็นคนที่ประสบความสำเร็จ เรามักจะได้แรงบันดาลใจจากอะไรที่เค้าพูด แต่เชื่อมั้ยคะ เวลาเราได้เห็นคนที่ลำบากในการใช้ชีวิตเรากลับได้กำลังใจและความหวังที่จะมีชีวิตอยู่ พูดถึงการจะมีชีวิตอยู่หรือไป วันก่อนดู มาดามดัน ที่นำแสดงโดย น้องพลอย, มาริโอ้, ชาย ชาติโยดม แน่นอนคอละครรู้อยู่แล้วว่าเป็นการชิงดีชิงเด่นของ 2 นักปั้นมือทอง อยากส่งเด็กของตัวให้เป็นซุปตาร์ จะว่าเรื่องมันมีแค่นี้ก็ไม่ได้ ถ้าคนไม่เคยดูอาจไม่รู้ ว่าจริงๆ แล้ว มาดามพุชชี่กับเจ๊เมี่ยงเคยทำงานอยู่ด้วยกัน มิหนำซ้ำมาดามเนี่ยเป็นแขนขาให้เจ๊เมี่ยงด้วยซ้ำ แต่เหตุที่ต้องทำให้ทั้งคู่แตกกัน เพราะว่าเจ๊เมี่ยงหลอกให้ แอน (โบ เบญจวรรณ) เพื่อนรักของมาดามไปโดน จัตวา (เอ็ม อภินันท์) ข่มขืน จน she รับสภาพไม่ไหวฆ่าตัวตาย

          อ้อมเห็นฉากที่น้องโบ กำลังจะฆ่าตัวตาย เธอพูดว่า "ขอบใจนะ แต่ฉันทนอยู่กับความอับอายไม่ได้จริงๆ ฉันรักแกนะ ฉันขอโทษ" มาดามเสียใจและโทษตัวเอง ว่าเป็นส่วนหนึ่งในการตายครั้งนี้ อ้อมว่าความน่าสนใจมันอยู่ที่ ปัญหาถูกข่มขืนสำหรับผู้ถูกกระทำมันไม่เล็กอยู่แล้ว และมันก็ยากที่จะรับ แต่ถ้าถามว่ามันถึงขั้นต้องฆ่าตัวตายเลยมั้ย? ถ้ามองแบบคนที่ตกอยู่ในปัญหา เกือบจะทั้งนั้นคงมีความรู้สึกว่า ก็ปัญหามันใหญ่จนจะรับไม่ไหวอยู่แล้วโว้ย พอถึงจุดหนึ่ง บางคนก็เลยเลือกฆ่าตัวตาย ความจริงถ้าตัวเขามีสติ แล้วคิดว่าทุกปัญหามีทางออกและแก้ไขได้เสมอ เพียงแต่อาจจะตัองใช้เวลาในการเยียวยาใจและแก้ไขเรื่องที่เกิด ผลก็คือเขาได้รับสิทธิ์ที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ (แต่ไอ้สติเนี่ยมันก็ไม่ได้มีกันง่ายๆ เวลาตกที่นั่งลำบากซะด้วยสิคะ) ซึ่งบางคนก็อาจเคยสงสัยว่า มันถึงขั้นตัองจบชีวิตกันเลยเหรอ? บางเรื่องเล็กสำหรับบางคน แต่กับบางคนมันอาจใหญ่ที่สุดเกินที่เขาจะรับไหว

          จริงนะคะปัญหาของใครมันก็ใหญ่เสมอโดยเฉพาะ "ปัญหาของฉัน" ที่อ้อมเล่ามา จะว่าไปมันก็แค่ละครนะคะ แสดงจบก็จบต่อให้น้องโบยิงตัวตายมา 5 เรื่อง แต่ตัวจริงเธอก็ยังเดิน shopping สวยๆ ได้ แต่ถ้าเป็นชีวิตจริงมันคงไม่ง่ายแบบนั้น ไม่ต้องอะไรมากค่ะ รุ่งขึ้นวันอังคารเวลา 22.30 น. ทาง thai PBS รายการ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร เป็นรายการที่เปิดเจอทีไรอ้อมหนีทุกที เพราะอ้อมใจไม่กล้าพอที่จะเผชิญความจริง หลายๆ ครั้งเวลาที่เห็นชีวิตคนที่ลำบากแล้วเหมือนจะทุกข์ซ้ำซ้อน มันรู้สึกหดหู่ ปวดใจ พิกลค่ะ

          แต่วันนั้นอยู่ๆ อ้อมก็ลองนั่งดู ไม่เปลี่ยนหนีดูสักตั้ง เป็นชีวิตจริงของผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ น.ส.สุภานัช (ดาว) เธอเป็นหนึ่งผู้อาศัยอยู่ในชุมชนป้อมพระกาฬ ซึ่งตอนนี้กำลังมีข้อเรียกร้องปัญหากับทางกรุงเทพมหานครเกี่ยวกับการจะมีอยู่หรือต้องย้ายไปของคน/ชุมชนนี้ อ้อมคงไม่พูดถึงขัอขัดแย้ง เพราะไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง ที่มาที่ไป แต่สิ่งที่คุณดาว ได้แสดงให้เห็นคือ ความเข้มแข็งของเธอค่ะ  เธอเล่าว่าเธอเคยเป็นอัมพฤกษ์ซีกซ้าย เป็นอยู่ 2 ปี พยายามกินยาแล้วฝึกเดินจนเธอหาย ส่วนโรคที่เห็นเธอทานยาในปัจจุบันคือ โรคหัวใจ+เบาหวานและลมชักเวลาเจออากาศร้อน อ้อมบอกได้เลยค่ะ เธอดูเข้มแข็ง แข็งแรง จนถ้าเดินสวนกันคงดูไม่ออกเลยสักนิด แถมตอนที่ให้สัมภาษณ์ในห้องนอนพร้อมรอยยิ้ม เธอดูภูมิใจกับห้องนอนเล็กๆ ของเธอที่มีเตียงและของใช้ส่วนตัว

          เธอเล่าว่าเธออยากมีเตียงนุ่มๆ มานานแล้ว แล้วเธอก็ได้ มันมาจากการทำงาน ตอนมองไปเราไม่รู้หรอกค่ะว่าเตียงเธอจะนุ่มแค่ไหน แต่สำหรับคุณดาว อ้อมเชื่อว่ามันเป็นเตียงที่อุ่น และให้พลังกับเธอเหลือเกินค่ะ คนเราจะต้องการอะไรกันนักเหรอ ปัจจัย4 แค่นี้ก็พอละมั้ง มีอาหารเลี้ยงปากท้องมีเสื้อผ้าใส่กันหนาวกันความอุจาด มีที่อยู่คุ้มหัวให้ปลอดภัยเป็นที่ที่ทำให้ครอบครัวได้อยู่ด้วยกัน มียาไว้รักษาเวลาเจ็บป่วย ถ้าเราไม่อยากได้อะไรที่มากเกินไป สังคมอาจไม่วุ่นวาย เราอาจไม่เป็นทุกข์กันขนาดนี้ ขอบคุณคุณดาว คุณอาจไม่ได้ให้แรงบันดาลใจที่จะทำให้ใครประสบ ความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่อ้อมเชื่อว่าคุณได้สร้างแรงบันดาลใจที่ทำให้หลายคนอยากประสบความสำเร็จในการจะมีชีวิตอยู่กับความจริงอย่างมีความหวังและความสุข ขอบคุณนะคะ

.......................................
(หมายเหตุ 'ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร' : คอลัมน์ ทีวีสีรุ้ง โดย... สุนิสา สุขบุญสังข์)