'ผศ.บัวผัน สุพรรณยศ'ผู้สืบสานเพลงพื้นบ้านไทย

            เออ เอ๊อ เอิง เอิ่ง เอ๊ย...

            แว่วเสียงเพลงอีแซวขับขานครั้งใด ก็พาให้คิดถึง “อาจารย์บัวผัน สุพรรณยศ” ผู้ที่สั่งสมความอุดมพร้อมด้วยผลงานเพลงพื้นบ้านไทย และขยายผลสู่ผู้คนในหลากหลายสังคมด้วยใจรักและมุ่งมั่น อย่างยากที่จะหาคนในรุ่นเดียวกันทำได้ รอยยิ้มอย่างเป็นสุข ทั้งเมื่อยามขึ้นร้อง และแววตาที่บ่งบอกถึงความภูมิใจที่ลูกศิษย์ ผองเพื่อนทุกคนออกไปวาดลวดลายเพลงพื้นบ้านไทยในเวทีต่างๆ เป็นภาพที่เราเห็นเสมอ และพลอยให้เราสุขใจ อิ่มเอิบใจไปด้วยทุกครั้ง

            "แม่ขวัญจิต ศรีประจันต์" ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง(เพลงพื้นบ้าน-อีแซว) ประจำปี 2539 กล่าวถึงอาจารย์บัวผัน ด้วยความรัก ผูกพัน และภูมิใจว่า “ลูกไม่ใช่เพียงลูกบุญธรรมที่ใกล้ชิดด้วยอัธยาศัยของแม่เท่านั้น แต่แม่และทุกคนในบ้านลืมไปแล้วว่าเขาไม่ใช่ลูกแท้ๆ ลูกของแม่ก็คิดว่าเขาเป็นพี่แท้ๆ คณะเพลงพื้นบ้านในเมืองของเราก็สนิทสนม รักใคร่ ลูกก็แสดงความรัก เคารพ ไม่ว่าแม่บัวจะไปขอความช่วยเหลือเรื่องใด ทุกคนก็เต็มใจ เต็มเปี่ยม พวกเรารัก ห่วงใยเหมือนลูกและพี่น้องแท้ๆ 

            โดยเฉพาะงานที่แม่บัวทำเพื่อเพลงพื้นบ้านของไทย ทั้งงานวิจัย เอกสาร ตำรา แต่งคำร้อง ขึ้นร้อง ไปสอน และจัดการแสดงสาธิต เผยแพร่ให้คนไทยได้เห็นคุณค่าและภูมิใจในความเป็นไทย ทั้งยังเผยแพร่ไปยังประเทศต่างๆ พวกเราภูมิใจในตัวแม่บัวมาก ครูบาอาจารย์ที่ท่านล่วงลับ ท่านก็คงภูมิใจ และขอบคุณแม่บัวเช่นกัน”

            ปัจจุบันอาจารย์บัวผัน ดำรงตำแหน่งทางวิชาการเป็น “ผู้ช่วยศาสตราจารย์” (ผศ.) ประจำภาควิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร คณะมนุษยศาสตร์ และเป็นหัวหน้ากองส่งเสริมศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย(มกค.) ได้รับเชิญเป็นผู้เชี่ยวชาญและอาจารย์พิเศษสอนระดับปริญญาตรีและระดับปริญญาโท ที่มหาวิทยาลัยภาษาและการค้าต่างประเทศ เมืองกวางโจว สาธารณรัฐประชาชนจีน ตลอดจนสถานศึกษาต่างๆ ทั้งในและต่างประเทศมาอย่างต่อเนื่อง

            เหนืออื่นใด “อาจารย์บัวผัน” มีผลงานการสอนภาษาไทย การเป็นกรรมการในการประกวด การแสดงและสาธิตเกี่ยวกับวิถีไทย ประเพณี การละเล่นและเพลงพื้นบ้าน ทั้งเพลงอีแซว เพลงเรือ เพลงเกี่ยวข้าว เพลงเต้นกำ ลำตัด เพลงฉ่อย เพลงทรงเครื่อง เพลงกล่อมเด็ก แหล่ ดนตรีไทย นาฏศิลป์ไทย เพลงไทยลูกทุ่ง ทั้งยังเป็นผู้ประกอบพิธีไหว้ครู บายศรีสู่ขวัญ จัดงานวัฒนธรรมสัญจร จัดกิจกรรมการประกวดความสามารถของนักเรียนนักศึกษาทั้งในประเทศ และเผยแพร่ไปยังประเทศต่างๆ มากมาย 

            ไม่เพียงเท่านั้น ผลงานสำคัญในชีวิตของ “อาจารย์บัวผัน  สุพรรณยศ” มีมากมายจนไม่อาจพรรณนาได้ แต่หากจะกล่าวถึงความปลื้มปีติในหัวใจของอาจารย์บัวผันก็คือ การประพันธ์และร้องเพลงเรือถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ณ เวทีกลางแม่น้ำเจ้าพระยา หน้าโรงพยาบาลศิริราช การแสดงเพลงเรือเฉพาะพระพักตร์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในงานพรรณไม้งามอร่ามสวนหลวง ร.9 ร่วมกับศิลปินแห่งชาติหลายท่าน ได้แก่ แม่บัวผัน จันทร์ศรี, พ่อหวังเต๊ะ, แม่ประยูร ยมเยี่ยม, แม่ขวัญจิต ศรีประจันต์ และครูชินกร ไกรลาศ 

            รวมถึงการประพันธ์และร้องเพลงถวายพระพรเฉพาะพระพักตร์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ร่วมกับครูชินกร ไกรลาศ ในงานสมโภชพระตำหนักชาลีมงคลอาสน์ พระราชวังสนามจันทร์ จ.นครปฐม ประพันธ์และร้องเพลงฉ่อยโบราณถวายพระพรเฉพาะพระพักตร์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในงานเปิดอาคารสิริวิทยา มหาวิทยาลัยมหิดล(มม.)...

            “อาจารย์บัวผัน สุพรรณยศ” ได้รับรางวัลครูภาษาไทยประกายเพชร ของมูลนิธิเพชรภาษา เมื่อปี พ.ศ. 2550 และได้รับเชิญเป็นกรรมการร่วมจัดกิจกรรมต่างๆ ของมูลนิธิเพชรภาษาอย่างเต็มกำลังความรู้ ความสามาารถ ผลงานของอาจารย์บัวผัน เป็นที่ประจักษ์เสมอมา

            หากจะกล่าวถึงผลงานและเกียรติคุณของ “อาจารย์บัวผัน สุพรรณยศ” ที่ทำงานด้วยใจรักและมุ่งมั่นที่จะศึกษาให้ถ่องแท้ ปฏิบัติและสืบทอดสู่สังคมไทย เผยแพร่ไปไกลทุกมุมโลก คงไม่อาจกล่าวได้ทั้งหมดในพื้นที่นี้... 

            ทุกวันนี้ “อาจารย์บัวผัน  สุพรรณยศ” ยังเป็น “คุณครู” ทำหน้าที่สอนถ่ายทอดวิชาความรู้ให้แก่ลูกศิษย์ เป็นวิทยากรทั้งในห้องเรียน ห้องประชุม ในรายการวิทยุ รายการโทรทัศน์มาอย่างต่อเนื่อง ครูที่ “อาจารย์บัวผัน” เคารพรักมากท่านหนึ่ง คือ ครูชินกร ไกรลาศ ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (นักร้องเพลงลูกทุ่ง) ประจำปี 2542 

            ครูชินกร กล่าวถึงลูกศิษย์คนนี้ว่า “เป็นศิษย์ที่ดี มีคุณธรรม ถึงแม้อยู่ในฐานะครู แต่ก็จำแนกและผลิตให้งอกเงยได้ คือ อย่างเรามีของแล้วเก็บไว้เนี่ย เราจะต้องให้คนอื่นช่วยเก็บด้วย โดยเฉพาะงานศิลปะเป็นงานที่ทำให้คนไม่มีปัญหา บัวผันสามารถแปลงศิลปะให้เป็นภาษาทางวัฒนธรรมได้อย่างดียิ่ง”