มาตรการดูแลลูกค้า ยามที่หนี้เสียขยับขึ้น

               “การไม่เป็นหนี้ถือเป็นลาภอันประเสริฐ” คนที่เป็นหนี้จะเข้าใจคำคำนี้อย่างซึ้งใจ ทำไมผมกล่าวเช่นนี้ เหตุเพราะในเวลาที่เศรษฐกิจดี เรามักมองไปและคาดการณ์ว่า ตัวเราจะมีรายได้เพิ่ม มีโอกาสที่จะได้รายได้ก้อนโต ขณะเดียวกันก็เริ่มขยับขยายอะไรต่อมิอะไรให้ใหญ่โต หรือมีเพิ่มมากขึ้น เพราะว่ามนุษย์นั้นพอเกิดการเปรียบเทียบขึ้นเมื่อใดก็จะเริ่มหามาเติมด้วยวิธีการต่างๆ การเติมเงิน เติมอำนาจซื้อในมือจากเงินออมมันอาจไม่ทันใจ เลยต้องเติมด้วยเงินคนอื่นนั่นคือ “การก่อหนี้” โดยมีหลักว่า

               1.ยอมเสียค่าใช้จ่ายที่ทำให้ได้เงินสดมาคือดอกเบี้ยเงินกู้

               2.ยอมให้เจ้าหนี้มีสิทธิเรียกร้องในหนี้และดอกเบี้ยที่ตัวลูกหนี้ต้องชดใช้ตามสัญญา เพราะ “เป็นหนี้ต้องใช้หนี้ สัญญาต้องเป็นสัญญา”

               3.ยอมให้เจ้าหนี้ดําเนินการติดตามหนี้ ยอมให้มีการเตือนให้ชำระหนี้ ยอมให้มีการทวงถามหนี้เมื่อครบกำหนด

               ทุกข์ที่ตามมาคือ ถ้าเป็นคนขาดระเบียบ ขาดวินัย หลงๆ ลืมๆ ผัดวันประกันพรุ่ง ก็ต้องมีความลำบาก ทั้งกายและใจ เพราะหนี้นั้นจะสร้างความรำคาญอย่างมากในการใช้ชีวิตประจำวัน เพราะในเวลานี้ เศรษฐกิจยังไม่ค่อยจะเติบโตมาก สามวันดี สี่วันไข้ หนี้เสียของใครต่อใครก็มีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้นกล่าวคือ

               1.พอตัวของเราเริ่มออกอาการชำระหนี้ล่าช้า แม้ว่าจะยังไม่มีการผิดนัดเกินกำหนด แต่หากว่าเริ่มเป็นหนี้ที่ผิดนัดแล้ว แน่นอนว่าความยุ่งจะมาเยือนทันที

               2.จะมีการติดตามหนี้จากตัวเรา “คนเคยจ่ายชำระช้า” ทุกรอบ หรือมีมาตรการเสริมเตือนอย่างต่อเนื่องหกเดือน เพื่อให้แน่ใจว่า คนเคยจ่ายชำระช้า จะกลับมาเป็นคนชำระครบ ชำระตรงเวลา

               3.การที่เจ้าหนี้สถาบันการเงินเจ้าหน้าที่ทวงถามหนี้ผ่าน On line โทรจิกก่อนวันครบกำหนดจ่ายวันที่ครบกำหนดจ่าย และวันหลังจากครบกำหนดจ่าย ความรู้สึกของคนเป็นหนี้รำคาญสุดใจขาดดิ้น

               4.เรื่องแบบนี้คนที่เป็นลูกหนี้ต้องทราบไว้ว่ามันเป็นนโยบายบริษัท หรือธนาคารหรือที่ต้องโทร.มาเตือนทุกเดือน คือต้องมีการดูแลลูกค้าทุกท่านอย่างใกล้ชิด หากเกิดปัญหาธนาคารจะได้ช่วยแก้ไขปัญหาได้ทัน

               ใจเขาใจเราครับ เราควรเข้าใจได้แล้วนะครับว่าเป็นหน้าที่ของเขา แต่ควรโกรธตัวเอง ที่ทำไมไปสร้าง “หนี้” จนนำพาเอาความวุ่นวาย หงุดหงิด รกใจที่จะคิด รกหูที่จะฟังมาสู่ตัวเองด้วยเล่า
ชีวิตจะมีความสุข ความสบายใจได้อย่างไร ถ้าเราไม่มีอิสระทางการเงิน อิสระที่จะไม่ต้องมีใครโทรตาม โทรมาทวงหนี้ ไม่มีใครมาเบียดเบียนความสุข เพิ่มทุกข์

               ทางออกนี้ มีทางเดียวครับคือ อย่าเป็นหนี้ อย่าก่อหนี้สิน อย่าไปยืมเงินใคร อย่าเอาความอยากมาเบียดเบียนตนเอง อย่าหาทุกข์ใส่ตัวแล้วคิดว่ามันคือความสุข ซึ่งสิ่งที่ต้องทำคือ

               1.ออมเงินอดทนที่จะไม่ใช้ เก็บออมไว้ใช้ยามจำเป็น

               2.กินเมื่อหิวไม่ใช่กินเมื่ออยาก

               3.อย่าไปเปรียบเทียบกับใคร เราๆ ท่านๆ จะมีความสุขกว่าที่ตัวเรา ครอบครัวเรา ต้องมานั่งแบกหนี้ให้ปวดหัวใจ 

               “การไม่เป็นหนี้ถือเป็นลาภอันประเสริฐ” เป็นความจริงแท้แน่นอน

 

 

---------------------------

(สวัสดีเศรษฐกิจ : มาตรการดูแลลูกค้า ยามที่หนี้เสียขยับขึ้น : โดย...สุรพล โอภาสเสถียร)