ข่าว

กาแฟอาเซียนในมุมมองผู้บริโภค

เกาะติดข่าวสาร >> คมชัดลึก ออนไลน์
logoline

คอลัมน์ - ทำกินถิ่นอาเซียน โดย - รศ.ดร.พิชัย ทองดีเลิศ         [email protected] 

 
           สัปดาห์นี้ผมขอวนกลับมาคุยเรื่องเกี่ยวกับกาแฟอีกครั้ง แรงบันดาลใจคงมาจากบรรดามิตรสหายและลูกศิษย์ที่เดินทางไปเที่ยวในประเทศและต่างประเทศบ้าง เวลากลับมาก็มักจะหอบหิ้วเอาอะไรที่เกี่ยวข้องกับกาแฟมาฝากผมทั้งเมล็ดกาแฟ กาแฟคั่วบด กาแฟสำเร็จรูป คุ้กกี้ ลูกอม และแม้กระทั่งแก้วกาแฟ คงสืบเนื่องมาจากที่ตัวเองเป็นคนชอบดื่มกาแฟเป็นชีวิตจิตใจ สำหรับเรื่องของกาแฟที่จะพูดถึงในวันนี้คงพูดในมุมมองที่เป็นผู้บริโภคคนนึงเท่านั้นเอง ไม่ได้พูดในมุมมองของนักวิชาการที่มีความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับกาแฟแบบลึกซึ้งอะไรมากมากมาย 

กาแฟอาเซียนในมุมมองผู้บริโภค


              ชีวิตผมน่าจะชอบดื่มกาแฟมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะว่าพ่อของผมชงกาแฟดำทุกเช้า โดยใช้กาแฟสำเร็จรูปยอดนิยมหลากยี่ห้อที่เขานิยมดื่มกัน ซึ่งพอใส่น้ำแข็งแล้วก็อร่อยดีผมก็เลยแอบกินมาตั้งแต่เด็ก แรกๆพ่อก็ห้ามแต่หลังคงเบื่อจะห้ามผมก็เลยได้กินมาเรื่อยๆจนโต แล้วมาเปลี่ยนพฤติกรรมเป็นดื่มกาแฟบดคั่วหรือที่เรียกกันติดปากว่ากาแฟสดในช่วงที่ทำงานแล้ว เพราะว่าราคามันค่อนแพงเอาเรื่อง 
            แต่ก็แลกกับรสชาติที่ดีกว่ากาแฟสำเร็จรูปที่กินๆกันอยู่ แต่ก็นานๆครั้งนึง หลังจากนั้นก็กินบ่อยขึ้นมาตลอดจนปัจจุบัน เรียกว่าอย่างน้อยก็วันละแก้ว ในช่วงแรกๆก็ใช้บริการร้านกาแฟชื่อดังหลายๆเจ้าทั้งในห้างสรรพสินค้าและปั๊มน้ำมันเป็นหลัก ซึ่งเป็นช่วงที่ร้านกาแฟสดในเมืองไทยเราเกิดขึ้นมาอย่างมากมาย ซึ่งบางเจ้าก็ยังอยู่บ้างก็ล้มหายตายจากไปเยอะ เป็นช่วงที่ทำให้เกษตรกรที่ปลูกกาแฟสามารถขายผลผลิตได้ค่อนข้างมากทำให้ตลาดกาแฟไทยเองก็คึกคักมากในช่วงนั้น

กาแฟอาเซียนในมุมมองผู้บริโภค
              ในช่วงหลังๆผมเองก็เริ่มสนใจเรื่องของกาแฟ คือนอกเหนือจากดื่มแล้วก็ได้ศึกษาเรื่องราวของกาแฟที่ดื่มบ้างทั้งจากหนังสือและร้านกาแฟ จนช่วงที่ผ่านมาผมเริ่มดื่มกาแฟโดยหาเมล็ดกาแฟที่คั่วแล้วมาบดเอง โดยเลือกเมล็ดกาแฟอย่างแหล่งต่างๆทั้งในประเทศและต่างประเทศมาลองชงเอง ตั้งแต่ราคาย่อมเยาไปจนถึงราคาที่ไม่น่าคบหา หลังๆก็เลยไม่ได้เข้าร้านกาแฟอย่างเป็นจริงเป็นจังนอกจากจะจำเป็นจริงๆเช่นในช่วงเดินทางหรือท่องเที่ยวเท่านั้น 
              เพราะขี้เกียจแบกอุปกรณ์การชงไปด้วย จนเพื่อนๆเริ่มล้อผมว่า “ชิมทุกไร่ ไปทุกสวน เมนูไม่ซ้ำ จำสูตรไม่ได้”
             ถึงตรงนี้ผมพยายามจะบอกว่าวิถีการดื่มกาแฟของหลายท่านอาจเริ่มต้นที่ร้านกาแฟที่มีบาริสต้าชงให้ แต่ท้ายที่สุดอาจจะไปจบที่บ้านโดยที่เราชงเอง ล่าสุดผมได้ของฝากเป็นเมล็ดกาแฟคั่วมาจากประเทศลาวและเวียดนาม สิ่งแรกที่ผมชื่นชมกาแฟของเวียดนามคือเรื่องบรรจุภัณฑ์ที่มีความสวยงามและคุณภาพของบรรจุภัณฑ์ที่ดูทันสมัยบ่งบอกถึงการเก็บรักษาคุณภาพของกาแฟได้เป็นอย่างดี บอกรายละเอียดเพื่อสร้างคุณค่าได้เป็นอย่างดี และกวาดรางวัลมามากมายรวมถึงความสะดวกในการชง 
               ส่วนของลาวเองนั้นกาแฟที่ผลิตบนที่ราบสูงโบโลเวนก็เป็นส่วนหนึ่งที่รับประกันคุณภาพของกาแฟ แต่ในส่วนของบรรจุภัณฑ์ก็มีการบ่งบอกรายละเอียดว่าเป็นกาแฟอาราบิก้าสายพันธุ์ไหนอย่างเฉพาะเจาะจงลงไปอีก เพื่อให้นักดื่มกาแฟได้เลือกดื่มกันตามความต้องการจริงๆ ซึ่งตรงนี้ผมถือว่าเป็นให้ความรู้แก่นักดื่มกาแฟเพิ่มขึ้น เป็นการสร้างจุดสนใจกับตัวสินค้า เป็นการสร้างเรื่องราวของแหล่งผลิต รวมถึงเป็นการสร้างความภูมิใจให้กับผู้บริโภคที่ได้ผ่านมาทดลองดื่ม 
 
 
 
 
  


             และที่สำคัญทำให้กาแฟเป็นของฝากที่ดูดี มีคุณค่าและมีที่มาที่ไป ซึ่งสามารถช่วยสร้างยอดขายให้เพิ่มขึ้นได้อีกทางหนึ่ง ในส่วนตัวผมว่าเป็นตัวอย่างที่ดีในการนำเสนอสินค้าในภาวะที่มีการแข่งขันสูง ผู้บริโภคสินค้าเกษตรในทุกวันนี้ให้ความสำคัญกับเรื่องของพันธุ์ มีที่มาที่ไปตอบสนองในเรื่องความปลอดภัย สุขภาพ และสุดท้ายคือความภาคภูมิใจในการบริโภคนั่นเอง! 
 

logoline
แท็กที่เกี่ยวข้อง

ข่าวที่น่าสนใจ