เกษตรออนไลน์ที่เกาะลัดอีแท่น 

             วันนี้ผมจะมาเล่าให้ฟังในแนวของการท่องเที่ยวเชิงเกษตรบ้าง ซึ่งยังคงเป็นกิจกรรมและวิธีการที่สำคัญอันหนึ่งในอันที่จะช่วยให้คนเห็นความสำคัญของภาคการเกษตรและเป็นการสร้างรายได้ให้แก่เกษตรกรในพื้นที่อยู่ได้ตลอดถ้ามีเทคนิคในการทำ ซึ่งในเมืองไทยเราและประเทศเพื่อนบ้านรอบๆ ก็รณรงค์และส่งเสริมการทำเรื่องนี้กันอยู่เรื่อยมา  

           จริงๆ แล้วสาเหตุที่ผมนึกถึงพื้นที่เกาะลัดอีแท่น ที่อยู่ในพื้นที่ ต.ไร่ขิง อ.สามพราน จ.นครปฐม ก็เนื่องจากได้เคยเดินทางไปจัดอบรมให้เกษตรกรในพื้นที่แถบนี้เรื่องการทำตลาดสินค้าเกษตรออนไลน์ และเจ้าหน้าที่ใน อบต.ได้พาผมสำรวจพื้นที่ในบริเวณนั้น และได้ทราบว่าตรงบริเวณนี้มีพื้นที่มีลักษณะเป็นเกาะที่เกิดจากการขุดคลองเป็นทางลัดของแม่น้ำท่าจีน จึงทำให้พื้นที่บริเวณนี้กลายสภาพเป็นเกาะไปโดยปริยายและมีลักษณะคล้ายกับพื้นที่กระเพาะหมูของบางกระเจ้าเลยก็ว่าได้

            ซึ่งในครั้งแรกที่ผมได้เข้าไปในพื้นที่ก็รู้สึกประหลาดใจมาก เพราะไม่เคยนึกว่าจะมีพื้นที่ที่มีลักษณะคล้ายกันขนาดนี้และอยู่ในพื้นที่ติดกับกรุงเทพมหานคร ซึ่งถ้านึกภาพไม่ออกว่าอยู่ตรงไหน สำหรับท่านที่เคยไปตลาดน้ำดอนหวายก็แค่ยืนหันหน้าไปอีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำท่าจีน ด้านตรงกันข้ามก็คือพื้นที่ของเกาะลัดอีแท่น หรือถ้าคนที่คุ้นกับการไปวัดไร่ขิงอีกก็อยู่ในพื้นที่ติดกัน ถ้าจะถามว่าพื้นที่ตรงนี้มีอะไรน่าสนใจก็พอจะบอกได้ว่าเป็นพื้นที่ที่เหมาะสมกับการทำการเกษตรเป็นอย่างยิ่งเพราะเหมือนมีแม่น้ำล้อมรอบ 

            เป็นพื้นที่มีขนาดไม่ใหญ่และเป็นชุมชนเกษตรที่อยู่ในเขตปริมณฑลไม่ห่างจากตัวเมือง จึงเป็นพื้นที่เหมือนการผสมผสานระหว่างพื้นที่ทำการเกษตรชุมชนวิถีชาวบ้านแต่อยู่ติดเมือง ซึ่งการตั้งอยู่ในพื้นที่แบบนี้ทำให้ได้ประโยชน์หลายอย่างกับชุมชนและคนในชุมชนในการทำพื้นที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตร โดยพื้นที่เกาะลัดอีแท่นนี่ผมก็ไม่เคยรู้จักมาก่อนและได้สอบถามจากอาจารย์และเพื่อนๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรก็ไม่มีใครรู้จักอีกเหมือนกัน ชาวบ้านแถบนี้บอกว่าส่วนใหญ่คนจะมาเที่ยวตลาดดอนหวายและวัดไร่ขิงเป็นหลัก และมีจำนวนน้อยที่จะเข้ามาบนพื้นที่เกาะลัดอีแท่นเพราะไม่รู้จักและไม่มีใครบอก

           ถึงแม้ว่าจะขึ้นมาอยู่บนเกาะแล้วก็ยังไม่รู้ตัวเลย ดังนั้นเกาะลัดอีแท่น จึงกลายเป็นแค่ทางผ่านของนักท่องเที่ยว ซึ่งนั่งรถข้ามไปข้ามมาแต่ก็ไม่เคยแวะเที่ยวกัน ทั้งๆ ที่มีพื้นที่และจุดที่น่าเยี่ยมชนอยู่ตลอดแนวสองข้างทาง ที่สำคัญบนพื้นที่เกาะลัดอีแท่นนี้เป็นพื้นที่ปลูกส้มโอขาวน้ำผึ้งที่มีชื่อเสียงของนครชัยศรีที่โด่งดังมากมาตั้งแต่อดีต

             แต่เมื่อปี 2554 ที่เกิดน้ำท่วมใหญ่ทำให้พื้นที่บนเกาะแห่งนี้จมน้ำไปด้วย บรรดาพื้นที่ทำการเกษตรจึงเกิดความเสียหายทั้งหมด โดยเฉพาะพื้นที่ปลูกส้มโอเสียหายไปทั้งหมด มีจำนวนน้อยเท่านั้นที่เกษตรกรป้องกันได้ทัน ดังนั้นหลังจากเหตุการณ์น้ำท่วมครั้งนั้นเกษตรกรบนเกาะลัดอีแท่นแห่งนี้ จึงต้องเริ่มปลูกส้มโอกันใหม่ทั้งหมด ซึ่งต้องใช้เวลาอีกหลายปีเพื่อรอให้มีผลผลิตออกมาอีกครั้ง จนทุกวันนี้ผลผลิตส้มโอที่ได้ก็ยังคุณภาพที่ดีเหมือนเดิม โดยผลผลิตส่วนใหญ่เน้นส่งออกไปต่างประเทศเป็นหลักและเกรดที่รองๆ ลงมาก็ขายกันภายในประเทศและยังคงทำรายได้ที่ดีให้ชาวสวนส้มโอในแถบนี้ 

           จากคำแนะนำของชาวบ้านบอกว่าส้มโอที่ส่งออกกับขายในประเทศรสชาติก็จะเหมือนกัน ต่างกันที่ขนาดและรูปทรงของผลเท่านั้น ดังนั้นถ้าอยู่บนเกาะลัดอีแท่นแล้วเห็นส้มโอที่ขายอยู่หน้าสวนนี่ถึงแม้ว่าจะไม่สวย แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องรสชาติ นอกจากนี้ก็ยังมีส้มโอทองดี และมีการนำพันธุ์ทับทิมสยามมาปลูกในบริเวณพื้นที่แถบนี้ ซึ่งก็ได้ผลผลิตที่ดีพอควร อย่างไรก็ตามคนในพื้นที่ยังแนะนำให้กินพันธุ์ขาวน้ำผึ้ง นอกจากนี้บนพื้นที่เกาะลัดอีแท่นก็ยังมีพื้นที่ในการปลูกข้าวมากอยู่พอควร หมากและมะพร้าวก็มีสลับกันอยู่บ้าง แต่ที่สำคัญพื้นที่ส่วนใหญ่ยังคงเป็นธรรมชาติตลอดสองข้างทาง ซึ่งเอื้อต่อการพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรต่อไป ซึ่งจะมาว่าต่อกันในครั้งหน้าครับ !

                                                           ...................................