สำรวจพื้นที่เกษตรใกล้กรุงเนปิดอว์ ประเทศเมียนมาร์

ต่อจากเสาร์ที่แล้ว

               เช้าวันนี้เราได้ฤกษ์ออกเดินทางจากเมืองย่างกุ้ง อดีตเป็นเมืองหลวงเก่าไปเนปิดอว์ ซึ่งเป็นเมืองหลวงใหม่ เรียกได้ว่าย้ายกันไปเลยครับด้วยเหตุผลหลายๆ อย่างของทางการเมียนมาร์ เราเดินทางด้วยสายการบินในประเทศของเมียนมาร์ ซึ่งดูแล้วว่าเป็นทางเดินทางที่ประหยัดเวลาเมื่อเทียบกับค่าใช้จ่ายได้ดีสุด โดยระหว่างที่เรารอขึ้นเครื่องกันอยู่นั้นด้วยสัญชาตญาณของนักวิจัยเราก็ได้เดินสำรวจสินค้าในสนามบินซึ่งก็ไม่ผิดหวังครับ 

               ซึ่งร้านค้าในสนามบินย่างกุ้งฝั่งในประเทศนี้จะมีสินค้าประเภทสินค้าเกษตรแปรรูปและอาหารค่อนข้างมากทั้งพวกสินค้าผลไม้กวนและอบแห้งพวกมะม่วง ขนุน ส้ม และอะไรอีกหลายอย่างที่เราไม่รู้จักบรรจุเป็นซอง แต่ส่วนใหญ่เป็นซองใสๆ ใช้กระดาษแปะบอกรายละเอียดแบบธรรมดาสามัญไม่เน้นเรื่องความสวยงามและคุณภาพของบรรจุภัณฑ์ ซึ่งในสินค้าชนิดเดียวกันนี่ก็มีหลากหลายแบรนด์มากแต่ลักษณะของสินค้าก็ดูจะคล้ายๆ กัน 

               ที่น่าสนใจสำหรับพวกเราน่าจะเป็นประเภทเนื้อสัตว์มากกว่า โดยจะมีผลิตภัณฑ์ประเภทเนื้อวัว เนื้อแพะ หนังหมู ซึ่งบรรจุเป็นซองขนาดเล็กๆ ชวนให้ทดลองชิม แต่ดูจากห่อที่บรรจุ และรายละเอียดของผลิตภัณฑ์และที่สำคัญวางขายในสนามบินได้ก็น่าจะไว้ใจในแง่ของความปลอดภัยได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งเราได้ลองสอบถามทางไกด์ที่นำทางอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ ก็ได้รับคำตอบว่าน่าจะไม่มีปัญหาอะไร 

              ทางทีมเราจึงได้ลองชิมกันกันหมดทั้งเนื้อวัว เนื้อแพะ และหนังหมู ซึ่งจนบัดนี้ยังไม่รู้เลยว่าที่กินไปเป็นเนื้ออบแห้งหรือตากแห้งกันแน่ แต่รสชาติก็จะเค็มๆ แข็งๆ เหนียวๆแต่ก็อร่อยดีครับ ซึ่งเราได้ทราบว่าคนเมียนมาร์เองก็ชอบกินเนื้อสัตว์กันเป็นอาหารในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว และเครื่องดื่มประเภทเบียร์นี่ก็เป็นเครื่องดื่มในชีวิตประจำวันของคนเมียนมาร์เช่นกัน 

             จริงๆ ถ้าย้อนกลับไปดูตั้งแต่ลาว กัมพูชา เวียดนาม ทุกประเทศจะมีเบียร์เป็นแบรนด์ประจำชาติและสถิติการดื่มก็ค่อนข้างสูงมากในทุกประเทศ นอกจากนี้ผลิตภัณฑ์ที่เราพบเห็นอีกอย่างหนึ่งคือกาแฟทั้งที่เป็นเม็ดและคั่วบด ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ของเมียนมาร์เอง มาจากแถว Shan Highland หรือกาแฟที่ปลูกในรัฐฉานซึ่งมีพื้นที่และความสูงเหมาะที่จะปลูกกาแฟที่ได้คุณภาพอีกพื้นที่หนึ่งของเมียนมาร์ 

             ซึ่งกาแฟนี่เราคงต้องไปหากินต่อที่เมืองเนปิดอว์ เนื่องจากถึงเวลาที่ต้องขึ้นเครื่องกันแล้ว เราบินจากย่างกุ้งไปเนปิดอว์ก็ใช้เวลาไม่นานก็ประมาณชั่วโมงหนึ่งหรือราวๆ นั้น ซึ่งจากมุมมองบนเครื่องบินก่อนลงจอดที่เนปิดอว์ก็ต้องยอมรับเลยว่าพื้นที่ทำการเกษตรของเมียนมาร์นี่ยิ่งใหญ่มหาศาลจริงๆ โดยเฉพาะพื้นที่ปลูกข้าวค่อนข้างจะกินพื้นที่ค่อนข้างมาก เรียกว่ามองไปทางไหนก็เจอแต่นาข้าวเขียวไปหมดและมีพื้นที่ปลูกพืชอื่นๆ แทรกๆ กันไป 

             เป็นไปตามข้อมูลเบื้องต้นที่เราศึกษามาว่าพื้นที่ในเมียนมาร์บริเวณเนปิดอว์และเมืองอื่นรอบๆ เป็นแหล่งเพาะปลูกและเป็นพื้นที่สร้างความมั่นคงทางอาหารให้กับเมียนมาร์ ซึ่งทางรัฐบาลให้ความสำคัญและดูแลนโยบายในเรื่องของการทำการเกษตรและเรื่องอาหารเพื่อยุทธศาสตร์ด้านความมั่นคงของชาติเป็นอย่างดี ซึ่งเมืองเนปิดอว์นี่ถือได้ว่านอกจากเป็นเมืองหลวงแล้วก็ยังเป็นเมืองที่มีความสำคัญทางยุทธศาสตร์ในหลายๆ ด้าน เป็นเมืองที่เชื่อมต่อกับเมืองสำคัญอีกหลายๆ แห่งที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร อาหาร และธุรกิจรวมถึงการท่องเที่ยวด้วย 

             จริงๆ แล้วผมมาเนปิดอว์ครั้งสุดท้ายเมื่อสี่ห้าปีที่แล้ว การมาครั้งนี้ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงไปมากทั้งการขยายถนนหนทาง ตึกรามบ้านช่อง โรงแรมและร้านอาหารที่เกิดเพิ่มขึ้น แม้กระทั่งตัวสนามบินและสิ่งอำนวยที่เปลี่ยนแปลงไปมากผิดหูผิดตา 

             สำหรับในครั้งหน้าเราจะเข้าไปพูดคุยกับนักวิชาการใน Yezin Agricultural University ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงและเก่าแก่ด้านการเกษตรของเมียนมาร์ ซึ่งคงจะมีอะไรที่น่าสนใจมาเล่าให้ฟังกันต่อครับ!

                                            ............................................................................