ภาคเกษตรไทยได้อะไร จากกลุ่มซีแอลเอ็มวี ตอน2

              อาทิตย์ที่แล้วได้พูดถึงการเตรียมความพร้อมในการเดินทางไปเก็บข้อมูลงานวิจัยเกี่ยวกับศักยภาพด้านอาหารและการเกษตรของกลุ่มประเทศ CLMV ซึ่งประกอบไปด้วย สปป.ลาว เมียนมาร์ และเวียดนาม โดยการสนับสนุนงบประมาณจากทางสกอ. ซึ่งได้ทำงานร่วมกับนักวิจัยของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ มหาวิทยาลัยขอนแก่น และมหาวิทยาลัยต่างประเทศในกลุ่ม CLMV

             วันนี้ผมจะมาเล่าต่อถึงการวางแผนการเดินทางไปในแต่ละประเทศ ดูแล้วก็ไม่น่าจะยากเพราะเป็นประเทศเพื่อนบ้านที่ใกล้ชิดและไปมาหาสู่กันเป็นประจำ ซึ่งถ้าเป็นการเดินทางท่องเที่ยวแบบปกติก็คงไม่ต้องคิดอะไรมาก ด้วยข้อจำกัดเรื่องเวลาและงบประมาณยิ่งทำให้แผนการเดินทางต้องมีความละเอียดรอบคอบมากยิ่งขึ้น 

           ท้ายที่สุดทีมงานต้องร่วมหารือกับนักวิจัยร่วมในต่างประเทศ ข้อมูลจากการท่องเที่ยว และเส้นทางการเดินทางจากกูเกิลแม็พ และบรรดาเพื่อนฝูงที่เคยเดินทางอยู่ในแถบนี้ จึงสามารถกำหนดเส้นทางได้ โดยเริ่มต้นจากอุบลราชธานีเข้าไปที่จำปาสักและผ่านด่านชายแดนหนองนกเขียนเข้ากัมพูชาผ่านกำปงจามและไปสิ้นสุดที่พนมเปญ โดยเดินทางด้วยรถยนต์ล้วนๆ

             ในเส้นทางที่สองเริ่มต้นจากทางลาวเหนือที่หลวงพระบางแล้วบินเข้าสู่เวียดนามที่ฮานอยจากนั้นต่อรถยนต์ไปยังดานังเพื่อไปจบเส้นทางที่เว้ และในเส้นทางสุดท้ายหรือเส้นทางที่สามย้อนกลับมาทางฝั่งตะวันตกของประเทศไทยโดยเริ่มต้นที่ย่างกุ้งต่อไปที่เนปิดอว์และกลับมาที่ย่างกุ้งโดยใช้เครื่องบินและรถยนต์เป็นหลัก โดยการเลือกพื้นที่ที่เข้าศึกษานั้น ส่วนหนึ่งทีมงานได้เลือกจากพื้นที่ที่มีมหาวิทยาลัยทางด้านการเกษตรที่เป็นเครือข่ายและมีเอ็มโอยูร่วมกันอยู่เพื่อความความสะดวกในการเก็บข้อมูลในการวิจัยด้านการประสานงานกับนักวิชาการ ผู้ประกอบการ เกษตรกรและการเข้าพื้นที่ได้อย่างครอบคลุมตามความมุ่งหวังในการวิจัย 

             อีกทั้งเรื่องในการใช้ภาษาท้องถิ่นในการพูดคุยกับเกษตรกร อีกประเด็นหนึ่งที่เป็นหัวใจสำคัญในการเข้าไปทำการวิจัยครั้งนี้ ทีมนักวิจัยเห็นตรงกันว่าเส้นทางที่เชื่อมต่อระหว่างประเทศและพื้นที่บริเวณชายแดนที่ติดต่อกันจะทำให้เราสามารถเห็นภาพของการค้าขายขนส่งแลกเปลี่ยนสินค้าเกษตร การเคลื่อนย้ายแรงงานเกษตรระหว่างกัน น่าจะทำให้เราได้ข้อมูลเพิ่มเติมประกอบการวิจัยมากขึ้นนอกเหนือจากเอกสารและฟังจากการเล่าต่อๆ กันมา 

            บริเวณสองข้างทางที่เราผ่านทำให้เห็นสภาพพื้นที่ทำการเกษตรและชีวิตความเป็นอยู่และสังคมการเกษตรในแต่ละพื้นที่ และสามารถแวะพูดคุยรวมถึงสังเกตการณ์แบบไม่เป็นทางการได้อีกทางหนึ่ง ทั้งหลายทั้งปวงที่เราวางแผนก็เพื่อให้ได้ข้อมูลที่เป็นจริงและเป็นประโยชน์ต่อผลการวิจัยให้ได้มากที่สุด 

              ในครั้งหน้าคงจะเป็นการเล่าถึงเรื่องราวของแต่ละพื้นที่ที่ทีมนักวิจัยเข้าไปว่าเราได้รู้ได้พบเห็นอะไรบ้างด้านอาหารและการเกษตรที่น่ารู้ต่อไปครับ !

                                          .................................................................