ภาคเกษตรไทยได้อะไรจากกลุ่มซีแอลเอ็มวี ตอน1

             เมื่อกลางปี 2560 ผมได้มีโอกาสไปเก็บข้อมูลงานวิจัยเกี่ยวกับศักยภาพด้านอาหารและการเกษตรของกลุ่มประเทศซีแอลเอ็มวี ซึ่งประกอบไปด้วย สปป.ลาว เมียร์มาร์ และเวียดนามให้ทางมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ โดยการสนับสนุนงบประมาณจากทางสกอ. ซึ่งได้ทำงานร่วมกับนักวิจัยของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ และมหาวิทยาลัยขอนแก่น และมหาวิทยาลัยต่างประเทศในกลุ่มซีแอลเอ็มวีหลายๆ ท่าน

             อาจสงสัยว่าทำไมเราจะต้องไปรู้เรื่องราวทางด้านอาหารและการเกษตรของกลุ่มประเทศพวกนี้ ทั้ง ที่ประเทศไทยเราก็มีศักยภาพด้านอาหารและการเกษตรเป็นลำดับต้นๆ ของโลก และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีการเกษตรและอาหารของเราก็น่าจะล้ำหน้าประเทศเพื่อนบ้านเหล่านี้ไปพอควร 

            ในความเป็นจริงแล้วประเทศเพื่อนบ้านเราในกลุ่มซีแอลเอ็มวี ถูกจับตามองจากประเทศอื่นๆ ว่าเป็นกลุ่มประเทศที่ศักยภาพการเติบโตในอนาคตอีกหลายๆ ด้าน ด้วยความพร้อมทางด้านพื้นที่ ทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม จึงเป็นกลุ่มประเทศที่นักลงทุนจากทั่วโลกมุ่งหวังจะเข้ามาลงทุนในกิจการหลายๆ ประเภท แม้กระทั่งกลุ่มนักลงทุนจากไทยเองโดยเฉพาะด้านการเกษตรและอาหาร 

             จริงๆ แล้วก่อนที่จะเดินทางไปเก็บข้อมูลในประเทศเพื่อนบ้านเหล่านี้ ผมก็มีโอกาสอ่านบทความจากงานวิจัยที่เคยศึกษามาก่อนหน้านี้ ซึ่งก็จุดประกายให้อยากรู้อยากเห็นในเรื่องราวต่างๆ ของกลุ่มประเทศเหล่านี้เพิ่มขึ้นอีก ประกอบกับการเคยพานิสิตปริญญาโทส่งเสริมการเกษตรเข้าไปศึกษาดูงานในพื้นที่เกี่ยวกับการเกษตรและอาหารของสปป.ลาว กัมพูชา และเวียดนามในช่วงสองสามปีที่ผ่านมาในช่วงเวลาสั้นๆ ทำให้เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว 

              แต่เนื่องจากช่วงเวลาที่เข้าไปนั้นสั้นมาก จึงทำให้ไม่สามารถศึกษาข้อมูลที่เป็นข้อมูลเชิงลึกได้ และที่น่าจะสำคัญไปกว่านั้นก็น่าจะเป็นความเชื่อมโยงของข้อมูลในแต่ละประเทศที่มีเขตแดนติดต่อกันและมีความสะดวกสบายในการเดินทางไปมาหาสู่กันง่ายขึ้น เส้นทางการเดินทางเชื่อมต่อกันหมด ทำให้นักท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นอีกเป็นทวีคูณ และยังมีปัจจัยอีกหลายๆ อย่างที่น่าสนใจที่น่าศึกษา 

                ดังนั้นการเข้าไปในกลุ่มประเทศซีแอลเอ็มวี ครั้งนี้ ผมจึงต้องมีการวางแผนการเดินทางเข้าไปศึกษาข้อมูลอย่างรอบคอบมากที่สุดเพื่อให้ได้ข้อมูลครบถ้วนรอบด้าน ภายใต้ข้อจำกัดเรื่องเวลาและงบประมาณที่มีอยู่อย่างจำกัด 

    ในครั้งหน้าผมจะมาเล่าเรื่องการกำหนดเส้นทางวางแผนการเดินทางทั้งทางรถทางเรือและเครื่องบินให้ได้ทราบกันต่อครับ !