“ช้อยนางรำ”ดับพิษร้อน

           “ช้อยนางรำ” บางพื้นถิ่นเรียก “สาวน้อยเริงระบำ” เป็นพรรณไม้อีกชนิดที่ได้รับความนิยมมาก เพราะนอกจากเป็นไม้ประดับตามความเชื่อหากบ้านใดปลูก จะทำให้เจ้าของบ้านมีโชคลาภแล้ว ยังมีสรรพคุณเป็นยาไทยโบราณบรรเทาอาการเจ็บป่วยในโรคต่างๆมากมาย

 

 

          ใบใช้เป็นยาแก้ไข้ตัวร้อน แก้ไข้พิษ ฝีภายใน แก้ไข้ประสาทพิการ แก้ไข้รำเพรำพัด ,ลำต้นมีสรรพคุณเป็นยาดับพิษร้อนภายใน แก้ฝีภายใน ฝีในท้อง ,ต้น ราก และใบ ใช้ต้มดื่มเป็นยาขับปัสสาวะ อีกทั้งใช้เข้ากับยาแผนโบราณได้หลายขนาน โดยเด็ดใบไปต้มเข้ากับตัวยาอื่น ๆ 

          เป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก จัดอยู่ในวงศ์ถั่ว  FABACEAE  สูงเต็มที่ 2-3 เมตร ลำต้นตรง ผิวเรียบ สีเทา แตกกิ่งก้านมาก

            ใบ เป็นใบเดี่ยว ขึ้นตรงข้ามตามกิ่ง ทรงรี สีเขียวมัน ที่ก้านใบมีใบเลี้ยงหนา ขนาดเล็ก เรียก “หูใบ” พิเศษตรงที่เมื่อตบมือใกล้ๆ หรือเปิดเสียงดนตรี ใบจะหุบและกางตามจังหวะของเสียงนั้น

 

 

            ดอก  ดอกแทงออกจากด้างข้างหรือที่ยอด เป็นช่อดอกแบบติดดอกสลับ ก้านช่อดอกมีขน ดอกมีขนาดเล็กคล้ายดอกถั่วแปบ แต่จะมีขนาดเล็กกว่าถั่วแปบมาก โดยกลีบดอกจะเป็นสีม่วงปนขาวหรือสีม่วงแดง และมีกลีบเลี้ยงเป็นรูปกระดิ่ง

           ผล  เป็นฝักแบน มีขนาดกว้างประมาณ 0.3 เซนติเมตร และยาวประมาณ 2.5 เซนติเมตร ภายในฝักจะมีเมล็ดประมาณ 2-6เมล็ด เมล็ดเป็นสีดำ ลักษณะคล้ายกับเมล็ดถั่วดำ แต่จะมีขนาดเท่าหัวไม้ขีด

             ขยายพันธุ์ ตอนกิ่ง ปักชำกิ่ง ขึ้นตามสภาพดินทั่วไป ชอบความชื้นสูง แสงแดดรำไร