คอลัมน์... ทำเนียบราษฎร ผู้เขียน... นายทิวา
๏ แม้ไม่เห็นเส้นทางที่ข้างหน้า แต่ไม่อาจปิดตาอยู่เฉยเฉย
แม้สรรพเสียงไม่คุ้นเคย แต่ไม่อาจละเลยการได้ยิน
๏ แม้ไม่เห็นเส้นทางจะย่างก้าว แต่ไม่อาจตาขาวขลาดกลัวถิ่น
แม้ผืนฟ้ามัวหม่นไม่คุ้นชิน แต่ไม่อาจหยุดบินหุบปีกลง
๏ แม้ไม่เห็นเส้นทางที่ขวางกั้น แต่ไม่อาจแปรผันความประสงค์
แม้หนทางรกเรื้อไม่มั่นคง แต่ไม่อาจปลิดปลงจำนนยอม
๏ แม้ไม่เห็นเส้นทางกระจ่างชัด แต่ไม่อาจถูกมัดละมุนละม่อม
แม้โซ่ตรวนขื่อคาทำตรมตรอม แต่ไม่อาจนบน้อมโดยพร้อมใจ
๏ แม้ไม่เห็นเส้นทางที่มุ่งหวัง แต่ไม่อาจหมดกำลังเพื่อคว้าไขว่
แม้ไม่เห็นหนทางจะมุ่งไป แต่ไม่อาจหมดไฟเพื่อส่องทาง
๏ แม้ไม่เห็นเส้นทางที่สดใส แต่ไม่อาจหม่นไหม้และเมินหมาง
แม้ขรุขระรวดร้าวและเลือนราง แต่ไม่อาจปล่อยวางเส้นทางเดิน
๏ แม้ไม่เห็นเส้นทางที่แสนสุข แต่ไม่อาจจมทุกข์และห่างเหิน
แม้ล้าเหนื่อยหน่วงหนักเสียเหลือเกิน แต่ไม่อาจขัดเขินใครต่อใคร
๏ แม้ไม่เห็นเส้นทางเพราะมืดมิด แต่ชีวิตต้องเดินต่อหรือมิใช่
แม้ไม่เห็นเส้นทางที่จะไป แต่หัวใจยังต้องแกร่งต้องกล้าเดิน !.
...............................................................................
(หมายเหตุ ...แม้ไม่เห็นเส้นทาง... คอลัมน์... ทำเนียบราษฎร ผู้เขียน... นายทิวา ลงหนังสือพิมพ์ คมชัดลึก ฉบับวันเสาร์ที่ 23 มีนาคม 2562)
ข่าวที่เกี่ยวข้อง