...ฤดูขี้หมูไหล...

 

 

๏ ฤดูฝนฝนตกน้ำไหลหลาก              บ่อยครั้งมามากรับไม่ไหว
น้ำฝนจากฟ้าพอเข้าใจ                     ตกมากเมื่อไหร่ไหลเจิ่งนอง

 

๏ สภาวะธรรมชาติธรรมดา                เหมือนตาต่อตาตาจดจ้อง
ถ้าปล่อยตามธรรมชาติตามครรลอง     ฝนฟ้าถูกต้องตามฤดู

 

 

๏ ถ้าไม่ปล่อยธรรมชาติให้เป็นไป       ธรรมชาติก็ไม่ไม่มาสู่
ยิ่งทำร้ายธรรมชาติยิ่งได้รู้                 ก็ยิ่งเหมือนศัตรูทำร้ายคืน

 

๏ สภาวะธรรมชาติเปลี่ยนผันแปร        ไม่หมุนเวียนเที่ยงแท้ขัดและขืน
ไม่เปลี่ยนตามฤดูกาลไม่หยัดยืน         ก็เพราะเราต่างฝืนกระทำการ

 

๏ ฤดูฝนฝนตกพอเข้าใจ                   น้อยไปมากไปแล้วพ้นผ่าน
แต่ฤดูบางฤดูน่ารำคาญ                     เป็นฤดูฟุ้งซ่านน้ำเจิ่งนอง

 

๏ ไม่มีเลือกฤดูไม่สนใจ                     คิดจะทำก็ทำได้ไม่ขัดข้อง
เมื่อเสียงเคาะกะลาเหมือนปี่กลอง        พร้อมถอยหลังลงคลองไปกองรวม

 

๏ เป็นฤดูฟุ้งซ่านผสมพันธุ์                  แตกน้ำกระทันหันจนน้ำท่วม
วิปริตผิดธรรมชาติแบบกำกวม              เสียบใส่สอดสวมเป็นหนึ่งเดียว

 

๏ ฤดูนี้ฝนตกขี้หมูไหล                        ไม่รู้อะไรต่อมิอะไรชวนให้เสียว
สามัคคีปรองดองกันกลมเกลียว             สาธุชนห่อเหี่ยวน้ำเจิ่งนอง !.

 

 

..............................................................
(หมายเหตุ ...ฤดูขี้หมูไหล... : คอลัมน์...  ทำเนียบราษฎร  ผู้เขียน...  นายทิวา  ลงหนังสือพิมพ์วันเสาร์ที่ 8 กันยายน 2561 )