ถูกไล่ให้ไปตาย 'ติ๊นา ศุภนาฎ' สะอื้น ยกมือไหว้ ขออโหสิกรรม ก่อนโกนหัวบวช

บวชวันที่ 2 พ.ย.นี้?

ติ๊นา : บวชที่วัดศรีบุญเรือง เราเป็นลูกศิษย์วัดนี้เลย นับถือหลวงพ่อเณร เคารพเหมือนพ่อคนนึงเลย คือท่านทักเราแบบถ้ามีเหตุการณ์อะไรบ้างอย่าง อย่างที่พ่อแม่เสียปลายเดือน ท่านจะทักมาต้นเดือน ว่าใช้เงินให้ระมัดระวัง เราก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร ท่านทักมาเพื่อจะให้เราเข้าไปหาท่าน แต่ด้วยความเป็นเด็ก ก็เที่ยวเล่นอยู่ ก็ไม่ได้เข้าไป พอปลายเดือนพ่อแม่เสียชีวิต ท่านก็มาเฉลยว่าพยายามเตือนเราแล้วนะ เป็นเรื่องที่จำฝังใจ และตอนแรกตั้งใจจะบวช 1 อาทิตย์ แต่พ่อเณรบอกให้บวช 2 อาทิตย์ เราเลยบอกจัดไป และที่ตัดสินใจบวช ต้องบอกก่อนปีที่ผ่านมีหลายเรื่องราว ล่าสุดกับเหตุการณ์ที่ผิดพลาดจากตัวเราเอง ติ๊นาอยากจะเป็นคนในเวอร์ชั่นใหม่ และมีสติมากกว่าเดิม การที่เราบวชคราวนี้ อยากบวชให้คุณพ่อคุณแม่ด้วย เหมือนเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ และเหตุการณ์ล่าสุด มันเหมือนเป็นการเตือนว่าถ้าเราใช้ชีวิตแบบไม่มีสติ ประมาทอีกครั้ง ชีวิตคุณสำคัญมากนะ

 

แต่เรายังโชคดีที่เราปฏิบัติธรรมมาบ้าง?

ติ๊นา : ก่อนหน้านี้เราไปถือศีล 8 บวชชีพราหณ์ แต่ยังไม่โกนหัว มากสุดก็ 3 วัน 2 คืน แต่บวชครั้งนี้คือโกนหัวเลย

 

จุดสุดท้ายที่เราตัดสินใจว่าจะโกนหัว เกิดจากความดิ่งของเราด้วยไหม?

ติ๊นา : ใช่ค่ะ ก็มันดิ่งแบบ ต้องย้อนกลับไปจนหนังเรื่องแรกจนวันนี้ 13 ปีแล้ว ที่ผ่านมา เรายังไม่เจอแบบคนที่มาว่าเราเยอะ แบบเหตุการณ์ของปีที่แล้ว มากขนาดนี้ ทำให้เราดาวน์มากขนาดนี้ มันโหดมากๆ เราพยายามมองโลกในแง่บวกมาโดยตลอด เราไม่ได้อยากแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น เวลาเราดิ่งมากๆ ปกติเราก็ปรึกษาหมออยู่แล้ว เราใช้หายวิธีมาก การไปอยู่กับเพื่อน เข้าวัด สวดมนต์ ทำทุกทาง แต่สุดท้ายแล้ว จริงๆ พยายามหาความสุขรอบๆ ตัว แต่จริงๆ ความสุขมันเกิดขึ้นจากใจเราเอง ถ้าใจไม่สงบ อยู่ที่ไหนก็ไม่ช่วย เพราะหนักสุดคือคอมเมนท์แย่ๆ มันเยอะอยู่แล้ว เราหนีการอ่านคอมเมนท์พวกนี้ไม่ได้หรอก เรานั่งอ่านไปเรื่อยๆ มีคอมเม้นท์ที่เราจำได้แม่นเลยว่า ทำไม ไม่ตายตามพ่อแม่ไปเลย

 

คอมเมนต์นี้มันทำให้กลับไปจุดเริ่มต้น วันที่พ่อแม่เสียใช่ไหม?

ติ๊นา : ใช่ มันกลับให้เราย้อนกลับไปว่าเราจะอยู่ไปทำไม (เสียงเริ่มสั่น) เราก็ไม่ใช่ดีขนาดนั้นนิ มันทำให้เรารู้สึกแย่ หรือเราแย่แบบนั้นจริงๆ

 

แต่บางคอมเมนต์ก็บอกว่าการบวชครั้งนี้ เพราะหนีดราม่า?

ติ๊นา : ได้เห็น แต่เรามานั่งคิด ดราม่ามันเกิดขึ้น เมษายน จริงๆ เรามีความคิดจะบวชมานาน แต่เวลาไม่ได้ ถ้าบวชตอนนั้นก็ไม่ได้ เรายังเคลียร์อะไรไม่เสร็จ แต่เราอยากใจ ถ้าเราหนีจริงๆ หลังจากเกิดเหตุการณ์เราต้องไปบวชเลย ใช่ไหม ซึ่งเราไม่ได้อยากหนีปัญหา

 

รู้สึกไหม? ตั้งแต่พ่อแม่จากไป เรากลายเป็นเด็กมีปัญหา?

ติ๊นา : คิดเลยว่า ตอนพ่อแม่เสีย ตอนเราอายุ 25 เรายังไม่รู้เลยว่าเรามีปัญหาเพราะอะไร เรารู้สึกว่าเป็นเด็กคนนึงที่ใช้ชีวิตสบายๆ อยากไปเที่ยวไหนก็ได้ แม้เราใช้ชีวิตเหมือนเดิม แต่ทำไมเราไม่มีความสุขเลย เราคิดวนๆ ความสุขคืออะไร จนวันนี้ยังไม่รู้เลย ความสุขคืออะไร พอเราหันหลังกลับไปเรารู้สึกว่าเราไม่มีใคร เมื่อก่อนเรามีแฟมิลี่เดย์ แต่พอเขาไม่อยู่ เราเหมือนขาดอะไร วันพ่อวันแม่ เราเลื่อนฟีดไป (น้ำตาไหล) เราเห็นคนอื่นลงกับพ่อแม่ เราแอบอิจฉา ทำไมเราไม่มีเวลามากกว่า เราไม่อยากลงรูปเลย กว่าจะหมดวัน เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย

 

คือ เราอยู่คนเดียว ไม่ได้ เลยต้องมีเพื่อน?

ติ๊นา : หลังๆ ชีวิตมีเป๋ไป ยังหาทางให้กับตัวเองไม่ได้ ไปแฮงค์เอ้าท์กับเพื่อน อยู่คนเดียวไม่ได้ สมัยก่อนเราพูดไม่คิด ทำไมรนๆ หมดเลย เพราะเราเป็นคนทำอะไรสุดไปเลย

ความสุขวันนี้คืออะไร?

ติ๊นา : เอาจริงๆ ทุกวันนี้ยังไม่รู้เลยว่าความสุขแท้จริงคืออะไร กำลังตามหาความหมายของมัน เราบวชวันที่ 2 เราไม่ได้คิดว่าเราเป็นผู้ชาย เราเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึงที่อยากบวช เพื่ออยากให้เราสงบจริงๆ อยากไปอยู่กับตัวเอง มีสติมากขึ้น ต้องได้เรียนรู้อะไรบ้าง

 

ตลอดเวลาพ่อแม่ไม่อยู่ และเจอเมนต์ด้านลบ จนทำให้คิดสั้น?

ติ๊นา : มีบ้างค่ะ มันเจอเหตุการณ์หนักจริง จะทำยังไงให้มันไปแบบสบายที่สุด ก็เซิร์ซกูเกิ้ล ว่าวิธีไหนที่จากไป แบบสบายที่สุด มันเกิดขึ้นหลายครั้งในเวลาที่เราดิ่งมากๆ แต่หนูก็กลัวเจ็บ กลัวทรมาน (ร้องไห้) และวิธีง่ายที่สุดนอนในรถ รมควันตัวเอง ซึ่งเราก็คิดว่ามันยาก เราก็อยู่กับตัวเอง สิ่งที่ผ่านมาได้คือเวลาฮีลใจเรามาก และวันที่เกิดเรื่อง พี่หนิงฮิลใจเรามาก เพราะคำพูดที่พูดว่า เรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องพูดในวันนั้น อาจจะพูดก็ต่อเมื่อเวลามันช่วยเราฮิลใจ และพี่หนิงยกตัวอย่างเรื่องตัวเองมากับดราม่าที่ผ่านมา พี่หนิงเขาสตรอง เขาผ่านดราม่ามาได้ เขาช่วยเราดึงสติ ขาดพี่หนิงผ่านมาได้ เราก็ต้องผ่านมาได้

 

เวลาเราทุกข์เรารู้เลยว่าใครอยู่ข้างๆ ?

ติ๊นา : เปรียบเทียบง่ายๆ เลยว่า ถ้าบ้านเราหลังคารั่ว เวลาที่เราเป็นทุกข์ เราก็ไม่รู้เลยว่าใครเป็นห่วงเราบ้าง

 

เพราะเราได้สัมผัสธาตุแท้ของคนจริงๆ เรารู้สึกยังไง?

ติ๊นา :  แว้บแรกเสียใจ ทำไมเราไม่ได้ใจกลับมา มันแอบคาดหวัง คิดว่าคนนี้น่าจะดีกับเรา เวลาเรามีปัญหา ทำไมเขาไม่ดีกับเราเลย แต่ตอนนี้มานั่งตกตะกอน เวลามันผ่านไป เรามานั่งคิดแล้ว มันเหมือนการคัดกรองคน

หนิง สนิทกับ ติ๊นา ได้ไง?

ติ๊นา : ต้องขอบคุณพี่กระแต เขาให้เราไปเซอร์ไพร์สพี่หนิง ยังไม่รู้จักเลย จากนั้นก็สนิทกัน

 

หนิง : หนิงไม่ได้เห็นความน่ารักของเขา แต่เราเห็นความอ่อนแอของเขาตลอดเวลาที่รู้จักกัน มีเวย์ดาร์คไซด์สุด ความบริสุทธิ์ก็สุดเหมือนกัน เขาเล่าเรื่องพ่อแม่ให้ฟัง และเรารู้สึกว่าเขาเป็นคนบอบบาง เป็นที่หาอะไรบ้างอย่าง ที่หาไม่เจอซะที เขาพยายามเป็นเพื่อให้คนอื่นยอมรับ แต่เขาอะไรที่ตอบโจทย์ในชีวิต ไม่ได้ซะที สิ่งที่เขาเป็น หนิงเคยเป็นมาก่อน และบางทีเราเห็นสภาพเขา มันดูไม่ได้ ถ้ายกตัวอย่างเรื่องดราม่าที่เขาเพิ่งเจอเมื่อต้นปี ถ้าเป็นหนิงเจอเอง มันเรื่องเล็กมาก แต่สำหรับเขาเจอ และพอเขากลับบ้านไป เขาไม่มีใคร มันเลยหนักสำหรับเขา

 

ติ๊นา : ในเวลานั้นพี่หนิงน่ารักมาก เราได้มีโอกาสไปเจอ พี่หนิงให้ข้อคิด และพูดแบบถ้าเด็กคนนี้ฆ่าตัวตายไป แล้วมันจะยังไง สังคมจะยังไง พูดไปให้เราคิด ให้เราต้องสู้ต่อไป และวันนี้เราตั้งใจ ขออโหสิกรรมพี่หนิง (พนมมือ)

 

จากนั้นก็ให้ "หนิง ปณิตา" ตัดผมเป็นคนแรก ก่อนจะเข้าพิธีบวชในวันที่ 2 พ.ย. ที่จะถึงนี้ โดยพิธีกรกล่าวว่าดีใจที่ได้ยินว่าจะบวช และเชื่อว่าการบวชครั้งนี้ เรารู้ว่าเราผิดอะไร คนไทยพร้อมจะให้โอกาสในการปรับปรุง เปลี่ยนแปลง และอย่าไปอ่านคอมเม้นท์อะไร ปล่อยคอมเม้นท์เหล่านั้นไป และคนอื่นจะมองว่าเราสร้างภาพ เราก็สร้างภาพดีๆ แล้วกัน

พอเราเสพคอมเมนต์มากๆ มันกระทบถึงงานด้วย?

ติ๊นา : กระทบด้วย เราต้องแคนเซิลงาน คอมเม้นท์ว่าเรามีอยู่แล้ว มันลามไปถึงงานที่เราทำ รายการ ลูกค้าต่างๆ จนลูกค้าแคนเซิลงานเรา ไปเม้นท์ติ๊นา นิสัยไม่ดี ไม่ต้องไปจ้าง เรายอมรับว่าเราผิดจริง เราขอโทษตรงนี้ มันเป็นความผิดพลาดของเราคนเดียว สัญญาว่าจะปรับปรุงตัว มีสติให้มากขึ้น

 

จุดประสงค์หลักอยากบวชทดแทนบุญคุณพ่อแม่?

ติ๊นา : ตั้งแต่เขาเสียไป ไม่เคยขออะไรพ่อแม่เลย เราจะบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงอะไรลูกนะ หนูเป็นลูกคนเล็ก หนูจะทำให้ดีที่สุด ไม่ต้องเป็นห่วง คืออยากให้เขาไปภพภูมิที่ดี ไม่ต้องเป็นห่วงเรา แต่บางทีก็แอบร้องไห้ เจอจุดที่อ่อนแอมากๆ ร้องไห้เอาหมอนปิดหน้า หรือเอาผ้าอุดปากแล้วกรี๊ด เคยไม่มีสติถึงขั้นกรี๊ด ถามป๊าม๊าว่าตายไปทำไม ทำไมถึงทิ้งหนูไว้ให้อยู่คนเดียว พอเราระบาย พอเราคิดได้ดึงสติ ก็บอกว่าแค่เสียใจ เรามีสติแล้ว ก็จะพยายามทำตัวให้ดีขึ้น

 

มีอะไรจะบอกคุณผู้ชม?

ติ๊นา : (ยกมือขอโทษ) ติ๊นาขออโหสิกรรม กับทุกๆ คนที่เคยทำให้ไม่สบายใจ หรือทุกข์ใจ ที่ทำให้เดือดร้อน และที่ทำให้เกิดประเด็นดราม่า หลายคนคงรู้ดีว่าคือใคร ก็ขอโทษ ขออโหสิกรรมตรงนี้ ติ๊นาขอโทษแฟนคลับที่ติ๊นาทำให้ผิดหวัง (เสียงสะอื้น) ขอโทษและขออโหสิกรรม ขอเชิญทุกคนมาร่วมบุญกัน